제3절 말세
I. 말세의 의의
3.1 Znaczenie Dni Ostatnich
하나님이 인간 조상(祖上)에게 허락하셨던 3대 축복(三大祝福)은 그들의 범죄로 말미암아 하나님을 중심하고 이루어지지 않고, 사탄을 중심하고 비원리적(非原理的)으로 이루어졌다는 사실을 우리는 이미 위에서 논술하였다.
Z powodu Upadku trzy wielkie błogosławieństwa dane przez Boga pierwszym przodkom ludzkości zostały zrealizowane pod kontrolą Szatana, wbrew Bożej miłości i Zasadzie.
그런데 악으로 시작된 인류역사는 실상 하나님의 복귀섭리역사(復歸攝理歷史)이기 때문에, 사탄주권의 죄악세계(罪惡世界)는 메시아의 강림(降臨)을 전환점으로 하여 하나님을 중심하고 3대 축복(三大祝福)을 이룬 선주권(善主權)의 세계로 바꾸어지게 되는 것이다. 이처럼 사탄주권의 죄악세계가 하나님주권의 창조이상세계(創造理想世界)에로 교체되는 시대를 말세(末世)라고 한다. 따라서 말세는 지상지옥이 지상천국으로 바꾸어지는 때를 이르는 것이다. 그러므로 이때는 지금까지 기독교 신도들이 믿어 온 대로의 천변지이(天變地異)가 일어나는 공포의 때가 아니고, 창세 이후 유구한 역사노정을 통하여 인류가 유일한 소망으로 바라고 나왔던 기쁨의 한 날이 실현되는 때인 것이다.
Od tamtej poryodnowy. Mimo złego początku, rządzony przez Szatana świat musi kiedyś stać się światem dobra, gdzie w głębokiej więzi z Bogiem będą wypełniane trzy wielkie błogosławieństwa. Przełomowy moment przemian łączy się z przyjściem Mesjasza. Dni Ostatnie są właśnie tym okresem w historii, w którym zły świat Szatana ulega przemianie w idealny świat Bożego panowania. Jest to czas, gdy piekło na ziemi jest wypierane przez powstające Królestwo Niebieskie. Dni Ostanie nie będą — jak wierzy wielu Chrześcijan — czasem strachu, katastrofy i unicestwienia świata. Będą to w rzeczywistości dni radości, w których zostaną spełnione nieziszczalne dotąd nadzieje i pragnienia ludzkości.
상세한 것은 후편 제1장으로 미루거니와, 하나님은 인간이 타락한 이래 죄악세계를 청산하고 창조본연(創造本然)의 선의 세계를 복귀하시려는 섭리를 여러 차례 하셨다. 그러나 그때마다 인간이 그 책임분담(責任分擔)을 완수하지 못하여 그 뜻이 이루어지지 않곤 하였기 때문에, 결과적으로 말세가 여러 번 있었던 것 같은 사실을 우리는 성서를 통하여 알 수 있는 것이다.
Od czasu Upadku Bóg wielokrotnie próbował położyć kres grzesznemu światu i odnowić pierwotny świat dobra (patrz Podstawa 1). Niestety we wszystkich tych próbach spotykał go zawód ze strony człowieka, który nie wypełniał swojej części odpowiedzialności, udaremniając tym samym wypełnienie Woli Boga. Z tego powodu Bóg musiał wielokrotnie ponawiać opatrzność Dni Ostatnich. Możemy się o tym przekonać, uważnie studiując Pismo Święte.
3.1.1 Dni Noego były Dniami Ostatnimi
창세기 6장 13절의 기록을 보면, 노아 때도 말세였기 때문에 끝날이 내 앞에 이르렀으니 내가 그들을 땅과 함께 멸하리라고 말씀하셨다. 그러면 어찌하여 노아 때가 말세였던가? 하나님은 인간 시조가 타락함으로써 시작된 사탄을 중심한 타락세계를 1600년의 죄악사(罪惡史)를 일기로 하여 홍수심판(洪水審判)으로 멸하시고, 하나님만을 신봉(信奉)하는 노아가정을 세우심으로써 그 믿음의 터 위에 하나님 주권의 이상세계를 복귀하려 하셨던 것이다. 따라서 노아 때가 말세였던 것이다(후편 제1장 제2절 참조). 그러나 노아의 둘째 아들 함의 타락행위로 인하여 그들이 인간책임분담(人間責任分擔)을 완수하지 못하였기 때문에, 이 뜻은 이루어지지 않았다(창 9 : 22).
Bóg powiedział do Noego: „Postanowiłem położyć kres istnieniu wszystkich ludzi, bo ziemia jest pełna wykroczeń przeciw mnie; zatem zniszczę ich wraz z ziemią” (Rdz 6:13). Oznacza to, że czasy Noego były Dniami Ostatnimi (patrz Podstawa 2), w których Bóg chciał zniszczyć zepsuty świat opanowany od Upadku przez Szatana. Biblia powiada, że Bóg poprzez Potop postanowił oczyścić raz na zawsze istniejącą od 1600 lat grzeszną historię ludzkości. Ocaleć miała tylko rodzina Noego, jedyna która dochowała wierności Bogu i to ona miała odnowić świat Bożego panowania na fundamencie swej wiary. Jednakże kiedy Cham, drugi syn Noego, poprzez swój grzeszny czyn potwierdził na nowo Upadek, rodzina Noego nie mogła w imieniu ludzkości wypełnić swojej części odpowiedzialności, czym udaremniła Wolę Boga (Rdz 9:22).
3.1.2 Dni Jezusa były Dniami Ostatnimi
복귀섭리(復歸攝理)의 목적을 이루시려는 뜻에 대한 하나님의 예정은 절대적이어서 변할 수 없기 때문에(전편 제6장), 노아를 중심한 복귀섭리는 이루어지지 않았으나, 하나님은 다시 다른 선지자(先知者)들을 부르시어 믿음의 터를 닦으시고, 그 터 위에 예수님을 보내심으로써 사탄을 중심한 죄악의 세계를 멸하시고 하나님을 중심한 이상세계(理想世界)를 복귀하려 하셨다. 따라서 예수님 때도 말세(末世)였던 것이다. 그러기에 예수님은 스스로 심판주(審判主)로 오셨다고 말씀하셨고(요 5 : 22) 그때도 교만한 자와 악을 행하는 자는 다 초개같을 것이라 그 이르는 날이 그들을 살라 그 뿌리와 가지를 남기지 아니할 것(말 4 : 1)이라고 예언되어 있었던 것이다.
Bóg konsekwentnie dąży do wypełnienia Swej Woli; stąd cel opatrzności odnowy pozostaje niezmienny i powinien zostać zrealizowany (patrz Predestynacja 1). Kiedy Noe nie wypełnił opatrzności odnowy, wówczas Bóg powołał innych proroków, aby przygotowali fundament wiary. Dzięki ich pracy Bóg mógł zesłać Jezusa, który przyszedł z misją przezwyciężenia Szatana i ustanowienia idealnego świata ześrodkowanego w Bogu. Dni Jezusa były więc także Dniami Ostatnimi. Świadczą o tym słowa samego Jezusa, który mówił, że przyszedł sądzić (J 5:22), oraz słowa proroka Malachiasza zapowiadającego jego przyjście: Oto nadchodzi dzień palący jak piec, a wszyscy pyszni i wszyscy wyrządzający krzywdę będą słomą, więc spali ich ten nadchodzący dzień… tak że nie pozostawi po nich ani korzenia, ani gałązki (Mal. 3:19).
예수님은 이와 같이 창조이상세계(創造理想世界)를 복귀하려고 오셨던 것이었으나, 유대인들이 그를 불신함으로써 인간책임분담(人間責任分擔)을 완수하지 못하였기 때문에, 이 뜻도 이루어지지 않고 재림(再臨) 때에로 다시 연장되었다.
Jezus przyszedł, aby odnowić pierwotny, idealny świat, jednakże z powodu niewiary Izraelitów, ludzka część odpowiedzialności nie została wypełniona, przez co spełnienie Bożej Woli zostało przesunięte na czasy powtórnego przyjścia Chrystusa.
3.1.3 Dni Powtórnego Przyjścia Chrystusa to Dni Ostatnie
유대민족의 불신을 당하게 된 예수님은 십자가(十字架)에 못박혀 돌아가심으로써 영적인 구원만을 이루셨던 것이다. 따라서 예수님은 재림하신 후에야 영육(靈肉) 아울러 구원섭리(救援攝理)의 목적을 완수하여(전편 제4장 제1절 Ⅳ) 지상천국을 복귀하시게 되기 때문에 예수님의 재림 때도 또한 말세인 것이다. 그러기에 예수님은 노아의 때에 된 것과 같이 인자의 때(재림 때)에도 그러하리라(눅 17 : 26)고 말씀하셨고, 그가 재림하실 때도 말세가 되어 천변지이(天變地異)가 일어날 것으로 말씀하셨던 것이다(마 24 : 29).
Brak wiary wśród narodu wybranego sprawił, że Jezus został ukrzyżowany, w rezultacie czego zapewnił ludzkości tylko zbawienie duchowe. Aby w pełni zrealizować cel opatrzności odnowy, zarówno duchowy jak i fizyczny, oraz odnowić Królestwo Niebieskie na ziemi (patrz Mesjasz 1.4), Jezus musi przyjść powtórnie. Stąd dni Powtórnego Przyjścia będą także Dniami Ostatnimi. Jezus mówił, że „jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego” (Łk 17:26), wskazując, że jego powrotowi będą towarzyszyć liczne katastrofy (Mt 24:7, 29).
II. 말세의 징조에 관한 성구
3.2 Wersety biblijne dotyczące zjawisk towarzyszących Dniom Ostatnim
이미 위에서 논한 바대로, 많은 기독교 신도들이 성서에 기록되어 있는 문자 그대로 말세(末世)에는 천변지이가 일어나며, 인간사회에도 현대인으로서는 상상조차 할 수 없는 변이(變異)가 생길 것으로 알고 있다. 그러나 인류역사가 하나님의 창조본연(創造本然)의 세계를 복귀해 가는 섭리역사라는 것을 이해한다면, 성서에 기록되어 있는 말세의 징조는 실제에 있어서 그 문자대로 나타나지는 않는다는 것을 알 수 있을 것이다. 그렇다면 말세에 관한 성서의 모든 기록은 각각 무엇을 상징한 것인가를 알아보기로 하자.
Wielu Chrześcijan, interpretując dosłownie Pismo Święte, wierzy, że w Dniach Ostatnich wystąpią liczne katastrofy oraz radykalne zmiany, które nie mieszczą się w wyobraźni współczesnego człowieka. Kiedy jednak uświadomimy sobie, że historia ludzkości to historia opatrzności, w której Bóg odnawia świat do pierwotnego stanu, zamierzonego w momencie stwarzania, wówczas łatwiej będzie pojąć, że zawarty w Biblii opis zjawisk towarzyszących „końcu świata” ma znaczenie symboliczne i nie powinien być interpretowany w sposób dosłowny. Zastanówmy się wspólnie nad prawdziwym znaczeniem tych przepowiedni.
3.2.1 Zniszczenie nieba i ziemi — powstanie nowego nieba i nowej ziemi
창세기 6장 13절을 보면 노아 때도 말세가 되어 땅을 멸한다고 하셨지만, 사실상 멸하지는 않으셨다. 전도서 1장 4절에 한 세대는 가고 한 세대는 오되 땅은 영원히 있도다라고 하신 말씀이나, 시편 78편 69절에 그 성소를 산의 높음같이 영원히 두신 땅같이 지으셨으며라고 하신 말씀을 보더라도 땅은 영원한 것임을 알 수 있다. 주체로 계시는 하나님이 영원하시니 그의 대상도 영원하지 않으면 안 된다. 따라서 하나님의 대상으로 창조된 땅도 영원한 것이 아니어서는 안 되는 것이다. 전지전능(全知全能)하신 하나님이 사탄으로 말미암아 파멸되어 없어질 세계를 창조하시고 기뻐하셨을 리는 없는 것이다.
Biblia mówi, że Bóg postanowił zniszczyć ziemię w czasach Noego (Rdz 6:13), które były Dniami Ostatnimi. Jednakże do jej dosłownego zniszczenia nie doszło. Ziemia — potwierdza to wiele wersetów biblijnych — jest wieczna: Księga Eklezjastesa powiada: „Pokolenie przychodzi i pokolenie odchodzi, a ziemia trwa po wszystkie czasy” (Koh 1:4). W podobnym duchu wtóruje Psalmista: „I wzniósł swoją świątynię, jak wysokie niebo, jak ziemię, którą ugruntował na wieki” (Ps 78:69). Ziemia została stworzona jako obiekt wiecznego Boga, dlatego, podobnie jak jej Podmiot, powinna także być wieczna. Wszechmogący Bóg nigdy nie mógłby czerpać radości, stwarzając tak kruchy świat, że mógłby zostać unicestwiony przez Szatana.
그러면 그 말씀은 무엇을 비유하신 것인가? 한 국가를 멸한다는 것은 그의 주권(主權)을 멸한다는 것을 의미함이요, 또 새 나라를 건설한다는 것은(계 21 : 1) 새 주권의 나라를 세운다는 것을 의미하는 것이다. 따라서 하늘과 땅을 멸한다는 것은 그를 주관하고 있는 사탄주권을 멸한다는 뜻이요, 또 새 하늘과 새 땅을 세운다는 것은 예수님을 중심한 하나님 주권하의 새로운 천지(天地)를 복귀한다는 것을 뜻하는 것이다.
W tym kontekście rodzi się pytanie: jakie jest prawdziwe znaczenie przepowiedni zniszczenia ziemi w Dniach Ostatnich? Jakie jest znaczenie następujących wersetów: Niebo zapalone pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią. Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których będzie mieszkała sprawiedliwość (II P 3:12–13). I ujrzałem nowe niebo i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły (Ap 21:1; patrz Iz 66:22). Upadek oraz odbudowa narodu wiążą się z suwerennością. Naród upada, gdy ją traci, odradza się — gdy ją odzyskuje. Podobny jest sens proroctw o zniszczeniu nieba i ziemi: symbolizują one obalenie tyranii Szatana. Proroctwo o nowym niebie i nowej ziemi jest symbolem nowego ładu — przywrócenia za pośrednictwem Chrystusa Bożego panowania w niebie i na ziemi.
3.2.2 Niebo i ziemia sądzone ogniem
베드로후서 3장 12절을 보면 말세에는 하늘이 불에 타서 풀어지고 체질이 뜨거운 불에 녹아진다고 하는 기록이 있다. 그런데 말라기 4장 1절 이하를 보면 예수님 때도 그가 심판주(審判主)로 오셔서(요 5 : 22, 요 9 : 39) 불로써 심판하신다고 예언되어 있고, 또 누가복음 12장 49절에는 예수님이 불을 땅에 던지러 오셨다는 말씀도 있다. 그러나 그 당시에 예수님이 불로써 심판하신 아무 흔적도 우리는 찾아볼 수 없는 것이다. 그렇다면 이 말씀은 무엇을 비유하신 것임에 틀림없다. 야고보서 3장 6절에 혀는 곧 불이요라고 한 말씀에 의하여 불심판은 곧 혀의 심판이요, 혀의 심판은 곧 말씀심판을 의미하는 것이니, 불심판은 곧 말씀심판임을 알 수 있다.
Zastanówmy się teraz nad znaczeniem przepowiedni, które mówią, że w Dniach Ostatnich „niebo zapalone pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią” (II P 3:12)? Otóż prorok Malachiasz, zapowiadając przyjście Jezusa, mówił o „dniu palącym ogniem sądu” (Mal 4:1). Podobne w swej wymowie były słowa Jezusa, gdy mówił: „przyszedłem na ten świat, aby przeprowadzić sąd” (J 9:39; także J 5:22); „przyszedłem rzucić ogień na tę ziemię” (Łk 12:49). „Ogień” oznacza tutaj charakter sądu Jezusa. Nigdzie bowiem w Biblii nie zostało zapisane, że w czasach swego ziemskiego posłannictwa Jezus sądził świat ogniem w dosłownym znaczeniu. Fragmenty mówiące o ogniu muszą być zatem traktowane symbolicznie. Jest napisane: „Czy moje słowo nie jest jak ogień — powiada wyrocznia Pana?” (Jer 23:29). Zatem sąd przez ogień oznacza sąd poprzez Słowo Boże.
그러면 말씀심판에 관한 성구(聖句)의 예를 찾아보자. 요한복음 12장 48절에는 예수님을 저버리고 그의 말씀을 받지 아니하는 자를 심판할 이가 있으니 곧 예수님이 하신 그 말씀이 마지막 날에 저를 심판하리라고 하였으며, 데살로니가후서 2장 8절에는 그때에 불법한 자가 나타나리니 주 예수께서 그 입의 기운 즉 말씀으로 그를 죽이리라고 기록되어 있다. 그리고 이사야 11장 4절에서는 그 입의 막대기(혀)로 세상을 치며 입술의 기운(말씀)으로 악인(惡人)을 죽이리라고도 말씀하였으며, 요한복음 5장 24절을 보면 예수님이 자기의 말씀을 듣고 하나님을 믿는 자는 심판에 이르지 않고 사망에서 생명으로 옮긴다고 하신 말씀이 있다. 이와 같이 불심판은 곧 말씀심판을 의미하는 것이다.
Znajdźmy inne przykłady wersetów biblijnych, które wskazują na sąd przez Słowo: „Kto gardzi mną i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które powiedziałem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym” (J 12:48); „wówczas ukaże się Niegodziwiec, którego Pan Jezus zgładzi tchnieniem swoich ust” (II Tes 2:8), tzn. swoim słowem. Idąc dalej: „Rózgą swoich ust uderzy gwałtownika, tchnieniem swoich warg uśmierci bezbożnego” (Iz 11:4); „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia” (J 5:24). Podane przykłady potwierdzają, że sąd ogniem, który Jezus miał przeprowadzić, był w istocie sądem poprzez Słowo.
그러면 말씀으로 심판하시는 이유는 어디에 있는 것인가? 요한복음 1장 3절에 인간은 말씀으로 창조되었다고 기록되어 있다. 따라서 하나님의 창조이상(創造理想)은 인간 시조가 말씀의 실체(實體)로서 말씀의 목적을 완수해야 할 것이었는데, 그들이 하나님의 말씀을 지키지 않고 타락되어 말씀의 목적을 이루지 못하였다. 그러므로 하나님은 또다시 말씀에 의하여 타락인간을 재창조(再創造)하심으로써 말씀의 목적을 이루려 하셨으니, 이것이 곧 진리(성서)에 의한 복귀섭리인 것이다. 요한복음 1장 14절에는 말씀이 육신이 되어 우리 가운데 거하시매 우리가 그 영광을 보니 아버지의 독생자의 영광이요라고 기록되어 있다. 이와 같이 예수님은 또 말씀 완성자로 재림하셔서, 스스로 말씀심판의 기준이 됨으로써 모든 인류가 어느 정도 말씀의 목적을 이루었는가를 심판하시는 것이다.
Dlaczego Jezus sądzi Słowem? Bóg stworzył pierwszych rodziców poprzez Słowo (J 1:3) i pragnął, ażeby zrealizowali oni cel polegający na wcieleniu Słowa. Tak się jednak nie stało, ponieważ poprzez Upadek człowiek odrzucił Słowo. Od momentu Upadku Bóg starał się na nowo zrealizować ten cel, odradzając Słowem upadłe istoty ludzkie. Czynił to wytrwale na przestrzeni opatrzności odnowy poprzez Swe Słowo objawione w Piśmie. Prolog Ewangelii Jana mówi: „A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy” (J 1:14). Pierwszym człowiekiem, który wypełnił Słowo był Jezus, dlatego przyjdzie On powtórnie jako „ostateczny wzorzec” Słowa, by ukazać do jakiego stopnia ludzkość wypełniła przeznaczony jej cel. „Sąd Słowem” jest zatem jednym z etapów odnowy, prowadzącym do odrodzenia człowieka.
이렇듯 복귀섭리(復歸攝理)의 목적이 말씀의 목적을 이루려는 데 있으므로, 그 목적을 위한 심판도 말씀으로 그의 기준을 세워 행하시지 않을 수 없는 것이다. 누가복음 12장 49절에 내가 불을 땅에 던지러 왔노니 이 불이 이미 붙었으면 내가 무엇을 원하리요라고 씌어 있는 바, 이것은 예수님이 말씀의 실체로 오셔서(요 1 : 14) 생명의 말씀을 이미 선포하셨으나 유대인들이 그것을 받아들이지 않는 것을 보시고 한탄하여 하신 말씀이다.
Słowo stanowi w trakcie opatrzności kryterium, według którego następuje osąd. Stąd słowa Jezusa: „Przyszedłem rzucić ogień na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął” (Łk 12:49). Jezus, będąc wcieleniem Słowa (J 1:14), bardzo się smucił, gdy lud Izraela nie przyjął głoszonej przez Niego życiodajnej nauki.
3) 무덤에서 시체가 일어남(마 27:52, 살전 4:16)
3.2.3 Umarli powstający ze swoich grobów
마태복음 27장 52절 이하를 보면, 예수님이 돌아가실 때에 무덤들이 열리며 자던 성도의 몸이 많이 일어나되 예수의 부활 후에 저희가 무덤에서 나와서 거룩한 성에 들어가 많은 사람에게 보이니라고 기록되어 있으나, 이것은 썩어 버린 그들의 육신이 다시 일어난 것을 의미하는 것이 아니다(전편 제5장 제2절 Ⅲ). 만일 영계(靈界)에 머물러 있던 구약시대(舊約時代)의 성도들이 성서의 문자 그대로 무덤에서 살아 나와 성에 있는 많은 사람에게 보였다면, 그들은 예수님이 메시아이심을 알고 있었을 것이므로 반드시 유대인들에게 예수님을 증거했을 것이다. 그랬다면 그때 이미 예수님은 십자가에 돌아가셨을지라도, 그들의 증언을 듣고서도 예수님을 믿지 않을 사람이 어디 있었을 것인가? 그리고 그렇듯 구약시대의 성도들이 육신(肉身)을 쓰고 무덤에서 다시 일어났다면, 그 후의 그들의 행적(行跡)에 관한 기사가 반드시 성서에 남아졌을 것이다. 그러나 성서에는 그들에 관한 아무런 기사도 달리 씌어 있지 않다.
Pismo Święte mówi, że w Dniach Ostatnich umarli powstaną ze swoich grobów: Sam bowiem Pan zstąpi z nieba na hasło i na głos archanioła, i na dźwięk trąby Bożej, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi (I Tes 4:16). Podobne wydarzenie miało miejsce w momencie śmierci Jezusa: Groby się otworzyły i wiele ciał Świętych, którzy umarli, powstało. I wyszedłszy z grobów po Jego zmartwychwstaniu, weszli oni do Miasta Świętego i ukazali się wielu (Mt 27:52–53). Z wersetu tego nie wynika wniosek, że rozłożone ciała świętych rzeczywiście powstały ze swoich grobów (patrz Zmartwychwstanie 2.3). Gdyby fizyczne ciała świętych Starego Testamentu naprawdę powstały z grobów i ukazały się wielu ludziom w Jerozolimie, na pewno ci ludzie byliby niepodważalnym świadectwem mesjaństwa Jezusa. Który z żyjących wówczas mieszkańców Jerozolimy, będąc świadkiem podobnego wydarzenia, miałby problemy z wiarą w Ukrzyżowanego? яGdyby fizyczne zmartwychwstanie świętych miało miejsce w czasach Jezusa, czyż ich czyny nie zostałyby zapisane w Biblii? Tymczasem świadectw takich nie znajdujemy.
그러면 무덤에서 살아 나온 것은 무엇이었던가? 그것은 마치 모세와 엘리야의 영인체(靈人體)가 변화산상(變化山上)에서 예수님 앞에 나타났었던 것처럼(마 17 : 3), 구약시대의 영인들이 재림부활(再臨復活)을 위하여 지상에 재림한 것을 영적으로 보고(전편 제5장 제2절 Ⅲ) 기록한 말씀이다.
Co zatem chce nam przekazać Biblia, gdy mówi, że ciała świętych powstały z grobów? Źródłem tej wzmianki były świadectwa ludzi duchowo otwartych, którzy postrzegali duchy dawnych świętych, powracających na ziemię zgodnie z zasadami zmartwychwstania (patrz Zmartwychwstanie 2.3). Zjawisko to miało podobny charakter, jak spotkanie Jezusa z duchami Mojżesza i Eliasza na Górze Przemienienia (Mt 17:3).
그러면 무덤은 무엇을 의미하는가? 예수님으로 말미암아 열려진 낙원(樂園)에서 보면, 구약시대(舊約時代)의 성도들이 머물러 있던 영형체급 영인(靈形體級 靈人)의 세계는 보다 어둠의 세계이기 때문에 그곳을 가리켜 무덤이라고 하였다. 구약시대의 영인들은 모두 이 영계에 머물러 있다가 지상 성도들에게 나타났던 것이다.
Następne pytanie wiąże się z symboliką „otwarcia się grobu”. Sfera duchów ukształtowanych, w której przebywały duchy świętych Starego Testamentu, widziana z perspektywy Raju, czyli sfery świata duchowego otwartej dopiero przez Jezusa, jest miejscem ciemnym i ponurym, dlatego można ją przyrównać do grobu. Duchy świętych Starego Testamentu żyły w tej niskiej sferze świata duchowego zanim zostały wyzwolone przez Jezusa i w drodze do Raju ukazały się otwartym duchowo wiernym.
3.2.4 Ludzie na ziemi porwani w powietrze na spotkanie z Panem
여기에 기록되어 있는 공중은 공간적인 하늘을 의미하는 것이 아니다. 대개 성서에 있어서 땅은 타락된 악주권(惡主權)의 세계를 의미하고, 하늘은 죄가 없는 선주권(善主權)의 세계를 의미한다. 이것은 무소부재(無所不在)하신 하나님은 땅에도 아니 계시는 곳이 없을 것인데도 불구하고 하늘에 계신 우리 아버지(마 6 : 9)라고 하셨고, 예수님은 땅에서 나셨음에도 불구하고 하늘에서 내려온 자 곧 인자(요 3 : 13)라고 말씀하신 것을 보아서 알 수 있다. 그러므로 공중에서 주(主)를 영접한다는 것은, 예수님이 재림(再臨)하셔서 사탄주권을 물리치시고 지상천국을 복귀하심으로 말미암아 그 선주권의 세계에서 성도들이 주님을 영접하게 된다는 것을 의미하는 것이다.
Potem my, żywi i pozostawieni, wraz z nimi będziemy porwani w powietrze, na obłoki naprzeciw Pana i tak zawsze będziemy z Panem (I Tes 4:17). Wspomniane w powyższym fragmencie biblijnym „obłoki” nie powinny być interpretowane dosłownie. W Piśmie Świętym „niebo” często symbolizuje wolny od grzechu świat dobra, natomiast „ziemia” — upadły świat, będący pod władzą złej mocy. Choć wszechobecny Bóg z pewnością przebywa w każdym miejscu na ziemi, to jednak modlimy się do Niego: „Ojcze nasz, który jesteś w niebie” (Mt 6:9). Podobnie Jezus, chociaż urodził się na ziemi, jest określany jako „Syn Człowieczy, który zstąpił z Nieba” (J 3:13). Spotkanie z Panem „na obłokach” symbolizuje świętych, którzy przywitają Pana gdy przyjdzie. Taki świat nastanie podczas powtórnego przyjścia Chrystusa, gdy zostanie pokonane królestwo Szatana oraz ustanowione Królestwo Niebieskie na ziemi.
3.2.5 Zaćmione słońce, księżyc nie dający blasku i gwiazdy spadające z nieba
창세기 37장 9절 이하를 보면, 야곱의 열두 아들 중 열한째인 요셉이 꿈을 꾸었는데, 그 내용에 요셉이 다시 꿈을 꾸고 그 형들에게 고하여 가로되 내가 또 꿈을 꾼즉 해와 달과 열한 별이 내게 절하더이다 하니라 그가 그 꿈으로 부형에게 고하매 아비가 그를 꾸짖고 그에게 이르되 너의 꾼 꿈이 무엇이냐 나와 네 모와 네 형제들이 참으로 가서 땅에 엎드려 네게 절하겠느냐는 기록이 있다. 그런데 요셉이 커서 애급의 총리대신(總理大臣)이 되었을 때, 과연 이 꿈대로 그 부모와 형제들이 가서 엎드려 절을 하였다. 이 성경 말씀을 보면 해와 달은 부모를 상징했고 별들은 자녀들을 상징한 것임을 알 수 있다.
Jezus powiedział, że w Dniach Ostatnich „słońce się zaćmi, księżyc nie da swego blasku, a gwiazdy zaczną spadać z nieba”60. Jak rozumieć te słowa? W księdze Rodzaju istnieje następujący opis snu Józefa, jednego z dwunastu synów Jakuba: A potem Jakub miał jeszcze jeden sen, który tak opowiedział swoim braciom: „Śniło mi się jeszcze, że słońce i księżyc i jedenaście gwiazd oddają mi pokłon”. A gdy to powiedział ojcu i braciom, ojciec skarcił go mówiąc: „Co miałby znaczyć ów sen? Czyż ja, matka twoja i twoi bracia mielibyśmy przyjść do ciebie i oddawać ci pokłon aż do ziemi?” (Rdz 37:9–10). Sen okazał się proroczy, gdyż po latach, kiedy Józef został pierwszym ministrem w Egipcie, jego rodzice i bracia oddali mu pokłon. W tym śnie słońce i księżyc symbolizowały rodziców, a gwiazdy dzieci.
기독론(基督論)에서 논술한 바와 같이, 예수와 성신(聖神)은 아담과 해와 대신 인류를 중생(重生)해 주실 참부모로 오신 분이시다. 그러므로 해와 달은 예수와 성신을 상징하고 별들은 자녀 된 성도들을 상징한 것이다. 성서에서 예수님을 참빛으로 비유한 것은(요 1 : 9), 그가 ‘말씀’으로 육신을 이루신 분으로 오셔서(요 1 : 14) 진리의 빛을 발하셨기 때문이다. 그러므로 여기에 말하는 햇빛은 예수님이 주신 말씀의 빛을 이름이며, 달빛은 진리의 신으로 오신 성신(요 16 : 13)의 빛을 이름이다. 그러므로 해와 달이 빛을 잃는다는 것은 예수님과 성신에 의한 신약(新約)의 말씀이 빛을 잃게 된다는 뜻이다.
Rozdział poświęcony Chrystologii wyjaśnia, że Jezus i Duch Święty są Prawdziwymi Rodzicami, którzy przyszli w miejsce Adama i Ewy, aby dać ludzkości nowe życie (patrz Chrystologia 4). Dlatego proroctwo w Ewangelii Mateusza porównuje Jezusa i Ducha Świętego do słońca i księżyca, a wiernych — ich dzieci — do gwiazd. Ewangelia Jana porównuje Jezusa do prawdziwej światłości62. Światło słów Jezusa można porównać do światła słonecznego, natomiast światło Ducha Świętego — do światła księżyca (J 16:13). Отже, „Zaćmienie słońca i utrata blasku przez księżyc” oznacza, że Słowo Nowego Testamentu dane przez Jezusa i Ducha Świętego utraci swój blask.
그러면 어찌하여 신약의 말씀이 빛을 잃게 될 것인가? 마치 예수님과 성신이 오셔서 구약(舊約)의 말씀을 이루시기 위한 신약의 말씀을 주심으로 말미암아 구약의 말씀이 빛을 잃게 되었던 것과 같이, 예수님이 재림(再臨)하셔서 신약의 말씀을 이루시고 새 하늘과 새 땅을 이루시기 위한(계 21 : 1) 새 말씀을 주시게 되면(본장 제5절 Ⅰ 참조), 초림(初臨) 때에 주셨던 신약의 말씀은 그 빛을 잃게 될 것이다. 여기에 말씀이 그 빛을 잃는다는 것은 새 시대가 옴으로 말미암아 그 말씀의 사명기간이 지나간다는 것을 의미한다.
Czy to w ogóle możliwe, ażeby prawda zawarta w Nowym Testamencie mogła utracić swoje światło? Otóż światło Starego Testamentu zostało przyćmione, kiedy Jezus i Duch Święty przynieśli Słowo Nowego Testamentu, będące spełnieniem dla Słowa Starego Testamentu (II Kor 3:7-11). Podobnie będzie w czasie Powtórnego Przyjścia, kiedy Chrystus przyniesie pełniejsze wyrażenie prawdy (patrz Eschatologia 5.1), aby wypełnić Słowo Nowego Testamentu oraz zbudować nowe niebo i nową ziemię (Ap 21:1). Wówczas Słowo, które przyniósł za pierwszym razem, utraci swoje światło. Wraz z nadejściem nowej ery zakończy się okres misji prawdy Nowego Testamentu.
별들이 떨어진다는 것은 말세(末世)에 있어서의 성도들이 모두 실족(失足)하게 된다는 것을 의미한다. 메시아의 강림(降臨)을 열망해 오던 유대교 지도자들이 메시아로 오신 예수님을 알지 못하고 반대하다가 전부 떨어진 것같이, 예수님의 재림을 열망하고 있는 기독교인들도 그 날에 실족하게 됨으로써 그와 같이 떨어지게 될 것을 예언하신 것이다(후편 제6장 제2절 Ⅱ 참조).
Przepowiednia, że gwiazdy będą spadać z nieba jest zapowiedzią, że w Dniach Ostatnich wielu wiernych Chrześcijan dokona błędnych wyborów i utraci łaskę Bożą. W czasach Jezusa przywódcy narodu żydowskiego wyglądali przyjścia Mesjasza, ale kiedy nie rozpoznali Jezusa i zaczęli Go zwalczać, wówczas utracili swoje znaczenie. Podobnie Chrześcijanie, chociaż z utęsknieniem oczekują powrotu Jezusa, mogą popełnić ten sam błąd, kiedy Chrystus naprawdę powróci (patrz Powtórne Przyjście 2.2).
누가복음 18장 8절에 인자가 올 때에 세상에서 믿음을 보겠느냐 하신 말씀이나, 마태복음 7장 23절에 예수님이 재림하실 때에 그가 잘 믿는 성도들을 보시고 불법을 행하는 자라고 책망하시면서 떠나가라고 배척하게 될 것으로 말씀하신 것도 바로 이와 같이 끝날의 성도들이 불신으로 실족하게 될 것을 아시고 경고하신 것이었다.
Sam Jezus zastanawiał się: „Czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” ( Łk 18:8). Ostrzegał też, że powie wielu wierzącym: „Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości!” (Mt 7:23). Jezus skierował te ostrzeżenia do Chrześcijan żyjących w Dniach Ostatnich, ponieważ przewidywał, że podczas Powtórnego Przyjścia wielu utraci wiarę i wystąpi przeciw Niemu.