모세가 사탄세계인 애급(埃及)에서 이스라엘 선민을 이적(異蹟)과 기사(奇事)로써 인도하여 홍해(紅海)를 건너고 광야를 돌아서 하나님이 약속하신 땅 가나안으로 돌아가는 노정은, 장차 예수님이 이 죄악세계(罪惡世界)에서 제2 이스라엘인 기독교 신도들을 이적과 기사로 인도하여 이 죄악세계의 고해(苦海)를 건너고 생명의 물이 마른 사막을 돌아서, 하나님이 약속하신 창조본연의 에덴으로 복귀케 될 그 노정을 미리 보여 준 것이 되기도 하는 것이다.
Mojżesz wyprowadził Izraelitów z Egiptu, świata szatańskiego, za pomocą cudów i znaków, przeprowadził ich przez Morze Czerwone i wiódł przez pustynię, aż doszli do Ziemi Obiecanej, Kanaanu. Zapowiadało to drogę, którą Jezus miał później prowadzić chrześcijan, Drugi Izrael. Za pomocą cudów i znaków Jezus wyprowadził chrześcijan z życia w grzechu i przeprowadził ich bezpiecznie przez wzburzone morze zła. Poprowadził ich przez pozbawioną życiodajnej wody pustynię, aż osiągnęli Ogród Eden obiecany przez Boga.
한편 모세를 중심한 민족적 가나안 복귀노정이 이스라엘 민족의 불신으로 말미암아 3차로 연장된 것과 같이, 예수님을 중심한 세계적 가나안 복귀노정도 유대인들의 불신으로 말미암아 3차로 연장되었던 것이다. 번거로움을 피하기 위하여 여기에서는 모세노정과 예수노정과의 세밀한 대조설명은 하지 않겠다. 그러나 이것은 본절과 다음 절을 대조함으로써 소상히 밝혀질 것이다.
Narodowa droga odnowy Kanaanu pod wodzą Mojżesza była trzykrotnie przedłużana z powodu niewiary Izraelitów; podobnie światowa droga odnowy Kanaanu pod wodzą Jezusa musiała być podejmowana trzy razy z powodu braku wiary Jana Chrzciciela i narodu żydowskiego. Nie będziemy w tym miejscu przeprowadzać dokładnego porównania dróg Mojżesza i Jezusa. Jednak po zestawieniu tej części z następną podobieństwa staną się oczywiste.
2.2.1 Pierwsza narodowa droga odnowy Kanaanu
(1) 믿음의 기대
2.2.1.1 Podstawa Wiary
이스라엘 민족이 400년 간을 애급에서 고역(苦役)함으로써 아브라함의 ‘상징헌제(象徵獻祭)’ 실수로 초래된 민족적인 탕감기간(蕩減期間)은 끝나게 되었었다. 여기에서 모세가 이스라엘 민족을 영도(領導)하여 ‘믿음의 기대’를 복귀하는 인물이 되기 위하여는, 민족적 탕감기간인 400년을 다시 개인적으로 탕감함으로써 ‘40일 사탄 분립의 기대’를 세워야 했던 것이다. 모세는 이 목적과 함께 타락 전 아담이 ‘믿음의 기대’를 위하여 세워야 했던 40수를 탕감복귀하기 위하여(후편 제3장 제2절 Ⅳ) 사탄세계의 중심인 바로궁중에 들어가 40년을 지내야 했던 것이다.
Po czterystu latach niewoli w Egipcie dobiegł końca okres odszkodowania, który Izraelici musieli wypełnić z powodu błędu Abrahama. Aby Mojżesz mógł stać się postacią centralną dla odnowy podstawy wiary i zyskać kwalifikacje do podjęcia misji wyprowadzenia Izraelitów z Egiptu, musiał on jako jednostka odziedziczyć czterystuletni narodowy okres odszkodowania i wypełnić warunek oddzielenia się od Szatana oparty o liczbę czterdzieści. Dodatkowo Mojżesz miał odnowić przez odszkodowanie liczbę czterdzieści, którą Adam miał wypełnić w celu ustanowienia podstawy wiary (patrz Okresy 2.4). Aby mógł spełnić to zadanie, Mojżesz został umieszczony w pałacu faraona, centrum szatańskiego świata, i spędził tam czterdzieści lat (Dz 7:23).
그러므로 모세는 남 모르게 그의 유모(乳母)로 세워진 어머니로부터 선민의식(選民意識)에 불타는 교육을 받으면서 바로궁중생활 40년을 마친 후, 선민의 혈통에 대한 지조(志操)와 충절(忠節)을 변치 않고, 하나님의 백성으로 더불어 고난을 받기를 잠시 바로궁중에서 죄악의 낙(樂)을 누리는 것보다 기뻐하여 그 가운데서부터 뛰쳐나오게 되었던 것이다(히 11 : 24∼25). 이와 같이 모세는 바로궁중생활 40년으로써 ‘40일 사탄 분립기대’를 세워서 ‘믿음의 기대’를 탕감복귀(蕩減復歸)하였던 것이다.
W pałacu Mojżesz wychowywany był przez swoją matkę, która, nikomu nieznana, zatrudniona została jako jego piastunka. W tajemnicy wpoiła mu poczucie tożsamości i dumę z przynależności do narodu wybranego. Mimo życia w otoczeniu przepychu Mojżesz zachował niezachwianą lojalność i wierność wobec swojego izraelskiego pochodzenia. Po czterdziestu latach opuścił pałac — „wolał raczej cierpieć z ludem Bożym, niż używać przemijających rozkoszy grzechu” (Hb 11:25). W ciągu czterdziestu lat życia w pałacu faraona Mojżesz wypełnił warunek oddzielenia się od Szatana oparty o liczbę czterdzieści, odnawiając tym samym podstawę wiary.
(2) 실체기대
2.2.1.2 Podstawa Wcielenia
모세는 ‘믿음의 기대’를 세움으로써, 동시에 위에서 이미 논한 바와 같이 ‘타락성을 벗기 위한 민족적인 탕감조건’을 세우는 데 있어서의 아벨의 위치도 확립하게 되었었다. 이제 가인의 입장에 있는 이스라엘 민족이 그들의 부모의 입장인 동시에 자녀로서의 아벨의 입장에 있었던 모세에게 믿음으로 순종굴복(順從屈伏)하여 그로부터 하나님의 뜻을 이어받음으로써 선(善)을 번식하게 되었더라면, 그때에 ‘타락성을 벗기 위한 민족적인 탕감조건’을 세워 가지고 ‘민족적인 실체기대’를 탕감복귀하게 되어 있었던 것이다. 이스라엘 민족이 이와 같이 모세를 따라 애급을 출발하여 가나안 복지로 돌아가는 기간은 바로 그들이 이 ‘실체기대(實體基臺)’를 세우기 위한 기간이 되는 것이었다.
Mojżesz zajmował podwójną pozycję rodzica i dziecka. Dzięki ustanowieniu podstawy wiary zajął pozycję Abla dla podstawy wcielenia. Izraelici będący w pozycji Kaina mieli z wiarą podążać za Mojżeszem i okazywać mu posłuszeństwo. Wypełniając Wolę Bożą przekazywaną przez Mojżesza i pomnażając dobro, spełniliby narodowy warunek odszkodowania do usunięcia upadłej natury i ustanowiliby narodową podstawę wcielenia. Izraelici mieli ustanowić podstawę wcielenia, podążając za Mojżeszem od czasu opuszczenia Egiptu do wejścia do błogosławionej ziemi Kanaan.
하나님은 모세가 애급인(埃及人)을 쳐죽이는 것으로써 ‘출발을 위한 섭리’를 하셨다. 모세는 자기의 동포가 애급인에게 학대받는 것을 보고 불타는 동포애(同胞愛)를 이기지 못하여 그 애급인을 쳐죽였던 것이나(출 2 : 12), 실상 이것은 하나님이 자기 백성의 참경(慘景)을 보시고(출 3 : 7) 울분을 느끼신 그 심정의 표시였던 것이다. 그렇기 때문에 이러한 모세를 중심하고 이스라엘 민족이 하나가 되느냐 되지 못하느냐 하는 것은, 그들이 모세를 따라서 사막을 횡단하는 가나안 복귀노정을 성공적으로 출발하느냐 못 하느냐 하는 사실을 결정짓는 것이 되었던 것이다.
Akt zabicia Egipcjanina przez Mojżesza stanowił opatrzność zapoczątkowania pierwszej narodowej drogi odnowy Kanaanu. Gdy Mojżesz zobaczył, jak egipski nadzorca bije jednego z jego braci, odezwała się w nim gorąca miłość do jego ludu i ogarnięty gniewem zabił nadzorcę (Wj 2:11-12). W akcie tym wyraziło się w pewnym sensie Serce Boga, które płonęło oburzeniem z powodu poniżenia ludu wybranego (J 3:7). Reakcja Izraelitów na postępek Mojżesza (zjednoczenie się z nim lub odrzucenie go) miało zadecydować o tym, czy będą mogli pomyślnie rozpocząć drogę powrotu do Kanaanu.
하나님이 택하신 모세가 이와 같이 애급인(埃及人)을 쳐죽인 것은, 첫째로 천사장(天使長)이 인간 시조를 타락시켰고 또 가인이 아벨을 죽임으로써 사탄이 장자(長子)의 입장에서 인류 죄악사(罪惡史)를 이루어 나오고 있으므로, 하늘편에서 장자의 입장에 있는 사탄편을 쳐서 탕감복귀하는 조건을 세우지 않고는 가나안 복귀노정을 출발할 수 없었기 때문이다. 그리고 다음으로는 모세로 하여금 바로궁중에 대한 미련을 끊고 다시는 그곳으로 되돌아갈 수 없는 입장에 서게 하기 위함이었으며, 또 한편으로는 이것으로 이스라엘 민족에게 그의 애국심을 보여 줌으로써 그를 믿게 하기 위함이기도 하였던 것이다. 제2차 민족적 가나안 복귀노정에서 하나님이 애급인의 장자와 그 가축의 맏것을 전부 쳐 버렸 던 이유도 이러한 데 있었다.
Kiedy Mojżesz zabił Egipcjanina, Bóg wykorzystał ten akt do następujących opatrznościowych celów. Po pierwsze, Archanioł spowodował Upadek pierwszych ludzi oraz zabójstwo Abla przez Kaina; dzięki tym warunkom Szatan wpływał na bieg grzesznej historii z pozycji starszego syna. Dlatego zanim Bóg mógł rozpocząć opatrzność odnowy Kanaanu, ktoś stojący po stronie Boga powinien wypełnić warunek do odnowy tej sytuacji przez odszkodowanie, zwyciężając nad osobą znajdującą się po stronie Szatana. Po drugie, czyn ten ostatecznie przeciął wszelkie więzi, jakie łączyły Mojżesza z pałacem faraona, i postawił go w sytuacji bez odwrotu. Na koniec przez ten czyn Bóg pragnął wzbudzić w Izraelitach zaufanie do Mojżesza, ukazując im, że Mojżesz był patriotycznie nastawionym Izraelitą. Jak się później przekonamy, podobne przyczyny kryły się za aktem porażenia przez Boga wszystkiego, co było pierworodne wśród Egipcjan w drugiej narodowej drodze odnowy Kanaanu.
모세의 이러한 행동을 목격하고 있던 이스라엘 민족이 하나님과 같은 심정으로 모세의 애국심에 감동되어 그를 더 존경하고 더 믿고 모시며 따랐더라면, 그들은 모세를 중심하고 하나님의 인도하심을 따라서 홍해(紅海)를 건너거나 시내광야를 도는 일이 없이 바로 블레셋으로 가는 곧은 길을 통하여 가나안 복지로 들어가 ‘실체기대(實體基臺)’를 이루었을 것이었다. 그리고 이 노정은 야곱의 하란 21년노정을 탕감하는 21일노정이 되었을 것이었다.
Izraelici powinni zostać głęboko poruszeni miłością Mojżesza do jego narodu, która przejawiła się w zabójstwie Egipcjanina, tak jak poruszony był sam Bóg. Gdyby taka była ich reakcja, szanowaliby Mojżesza, zaufali mu i poszli za nim z oddaniem. Wówczas pod wodzą Mojżesza Bóg poprowadziłby ich bezpośrednio do ziemi Kanaan, gdzie ustanowiliby podstawę wcielenia. Nie musieliby przeprawiać się przez Morze Czerwone, ani błądzić po pustyni Synaj, obraliby bowiem najkrótszą drogę do Kanaanu wiodącą przez kraj Filistynów. Ich droga trwałaby dwadzieścia jeden dni; w ciągu tego okresu odnowiliby dwadzieścia jeden lat, które Jakub spędził w Charanie.
출애굽기 13장 17절에는 바로가 백성을 보낸 후에 블레셋 사람의 땅의 길은 가까울지라도 하나님이 그들을 그 길로 인도하지 아니하셨으니 이는 하나님이 말씀하시기를 이 백성이 전쟁을 보면 뉘우쳐 애굽으로 돌아갈까 하셨음이라고 기록되어 있다. 이 말씀을 보아서 하나님은 제1차 민족적 가나안 복귀노정(復歸路程)을 블레셋 땅의 곧은 길로 통하게 하려 하셨던 것인데, 이스라엘 민족이 모세를 불신함으로 말미암아 이 노정은 출발조차도 해보지 못하고 말았고, 제2차 민족적 가나안 복귀노정 때는 제1차 때와 같이 그들이 다시 불신으로 돌아가 가나안 복귀의 도중에서 애급으로 되돌아갈까 염려하여 홍해(紅海)를 건너고 광야를 돌아서 가도록 인도하셨던 것임을 알 수 있다.
Później, podczas drugiej narodowej drogi odnowy Kanaanu, Bóg miał powody, aby nie ufać Izraelitom, ponieważ ich początkowy brak wiary w Mojżesza udaremnił pierwszą drogę narodowej odnowy. Pismo Święte podaje: „Gdy faraon uwolnił lud, nie wiódł go Bóg drogą prowadzącą do ziemi filistyńskiej, chociaż była najkrótsza. Powiedział bowiem Bóg: «Żeby lud na widok czekających go walk nie żałował i nie wrócił do Egiptu»” (Wj 13:17). Podczas drugiej drogi narodowej odnowy Kanaanu Bóg poprowadził Izraelitów przez Morze Czerwone i drogą okrężną przez pustynię, ponieważ miał powody do obaw, że mogą oni utracić wiarę i zawrócić do Egiptu, nie docierając do miejsca przeznaczenia.
2.2.1.3 Niepowodzenie pierwszej drogi narodowej odnowy Kanaanu
가인의 입장에 있는 이스라엘 민족이 아벨의 입장에 있는 모세에게 순종굴복(順從屈伏)하여 가나안 땅으로 들어갔더라면, 그들은 ‘타락성을 벗기 위한 민족적인 탕감조건’을 세워 ‘실체기대(實體基臺)’를 이루었을 것이었다. 그러나 그들은 모세가 애급인(埃及人)을 쳐죽이는 것을 보고 도리어 그를 오해하고 나쁘게 발설하였으므로, 바로는 이 소문을 듣고 모세를 죽이려 하였던 것이다(출 2 : 15). 이에 모세는 할수없이 바로의 눈을 피하여 이스라엘 민족을 떠나 미디안광야로 도망하게 되었으므로 그 ‘실체기대’는 이루지 못하고 말았으며, 따라서 모세를 중심한 이스라엘 민족의 가나안 복귀노정은 2차 내지 3차까지 연장되게 되었던 것이다.
Gdyby Izraelici (Kain) całym sercem byli posłuszni Mojżeszowi (Abel) i pod jego wodzą powrócili do Kanaanu, spełniliby narodowy warunek odszkodowania do usunięcia upadłej natury i ustanowili podstawę wcielenia. Jednak kiedy zobaczyli Mojżesza zabijającego Egipcjanina, nie zrozumieli go i mówili o nim źle: Wyszedł znowu nazajutrz a oto dwaj Hebrajczycy kłócili się ze sobą. I rzekł do winowajcy: „Czemu bijesz swego rodaka?” A ten mu odpowiedział: „Któż cię ustanowił naszym przełożonym i rozjemcą? Czy chcesz mnie zabić, jak zabiłeś Egipcjanina?” Przeląkł się Mojżesz i pomyślał: „Z całą pewnością sprawa się ujawniła”. Także faraon usłyszał o tej sprawie i usiłował stracić Mojżesza. (Wj 13:17) Mojżesz nie miał innego wyjścia, jak tylko uciekać przed zemstą faraona. Z żalem opuścił Izraelitów i udał się na pustynię Midian. Podstawa wiary została zniweczona, a droga odnowy Kanaanu pod wodzą Mojżesza musiała zostać powtórzona po raz drugi i trzeci.
2.2.2 Druga droga narodowej odnowy Kanaanu
(1) 믿음의 기대
2.2.2.1 Podstawa Wiary
이스라엘 민족의 불신(不信)으로 말미암아 제1차 민족적 가나안 복귀노정이 실패로 돌아가자, 모세가 그의 ‘믿음의 기대’를 위하여 세웠던 바로궁중 40년 기간은 사탄의 침범을 당한 결과로 돌아가 버리고 말았다. 그러므로 모세가 제2차 민족적 가나안 복귀노정(復歸路程)을 출발하기 위하여는 사탄 침범으로 말미암아 잃어버린 바로궁중생활 40년 기간을 탕감복귀(蕩減復歸)하는 기간을 다시 찾아 세워 ‘믿음의 기대’를 복귀하지 않으면 아니 되었던 것이다. 모세가 바로를 피하여 미디안광야로 들어가 다시 40년 기간을 보내게 되었던 목적은 바로 여기에 있었다. 이 40년 기간에는 이스라엘 민족도 모세를 불신한 죄로 더욱더 비참한 생활을 하였던 것이다.
Kiedy pierwsza droga narodowej odnowy Kanaanu zakończyła się niepowodzeniem z powodu niewiary Izraelitów, Szatan zagarnął warunek czterdziestu lat spędzonych przez Mojżesza w pałacu faraona, podczas których ustanowił on podstawę wiary. Dlatego, aby rozpocząć drugą drogę narodowej odnowy Kanaanu, Mojżesz musiał ponownie ustanowić podstawę wiary przez spełnienie kolejnego czterdziestoletniego warunku, który pozwoliłby mu odnowić przez odszkodowanie utracony okres spędzony w pałacu faraona. Takie było znaczenie czterdziestoletniego wygnania Mojżesza na pustyni Midian (Dz 7:30). Podczas tych czterdziestu lat życie Izraelitów w Egipcie stało się jeszcze bardziej uciążliwe, co było karą za ich brak wiary i zaufania do Mojżesza.
모세는 미디안광야 40년으로 ‘40일 사탄 분립기대’를 새로이 세웠기 때문에 제2차 민족적 가나안 복귀를 위한 ‘믿음의 기대’를 복귀할 수 있게 되었었다. 그러므로 하나님은 모세에게 나타나셔서 애굽에 있는 내 백성의 고통을 정녕히 보고 그들이 그 간역자로 인하여 부르짖음을 듣고 그 우고를 알고 내가 내려와서 그들을 애굽인의 손에서 건져내고 그들을 그 땅에서 인도하여 아름답고 광대한 땅 젖과 꿀이 흐르는 땅 곧 가나안 족속 헷 족속 아모리 족속 브리스 족속 히위 족속 여부스 족속의 지방에 이르려 하노라 이제 이스라엘 자손의 부르짖음이 내게 달하고 애굽 사람이 그들을 괴롭게 하는 학대도 내가 보았으니 이제 내가 너를 바로에게 보내어 너로 내 백성 이스라엘 자손을 애굽에서 인도하여 내게 하리라(출 3 : 7∼10)고 말씀하셨던 것이다.
Mojżesz wypełnił drugi warunek oddzielenia się od Szatana oparty o liczbę czterdzieści podczas czterdziestu lat spędzonych na pustyni Midian. Odnowił w tym czasie podstawę wiary potrzebną do rozpoczęcia drugiej drogi narodowej odnowy Kanaanu. Bóg objawił mu się i rzekł: Dosyć napatrzyłem się na udrękę ludu mego w Egipcie i nasłuchałem się narzekań jego na ciemięzców, znam więc jego uciemiężenie. Zstąpiłem, aby go wyrwać z ręki Egiptu i wyprowadzić z tej ziemi do ziemi żyznej i przestronnej, do ziemi, która opływa w mleko i miód, na miejsce Kanaanejczyka… Teraz oto doszło wołanie Izraelitów do Mnie, bo też naocznie przekonałem się o cierpieniach, jakie im zadają Egipcjanie. Idź przeto teraz, oto posyłam cię do faraona, i wyprowadź mój lud, Izraelitów, z Egiptu.” (Wj 3:7–10)
(2) 실체기대
2.2.2.2 Podstawa Wcielenia
모세는 미디안광야 40년으로써 ‘40일 사탄 분립기대’를 재조성하여 ‘믿음의 기대’를 복귀하는 동시에, 다시 ‘타락성을 벗기 위한 민족적인 탕감조건’을 세우는 데 있어서의 아벨의 위치도 확립하였다. 따라서 제1차 민족적 가나안 복귀노정에 있어서의 경우와 같이, 가인의 입장에 있는 이스라엘 민족이 아벨의 입장에 있는 모세를 절대로 믿고 따르면 하나님의 말씀대로 젖과 꿀이 흐르는 가나안 땅으로 들어가게 되므로, 여기에서 ‘타락성을 벗기 위한 민족적인 탕감조건’을 세워 ‘실체기대(實體基臺)’를 조성할 수 있게 되어 있었던 것이다.
Kiedy Mojżesz odnowił podstawę wiary na pustyni Midian, zajął pozycję Abla. Podobnie jak w pierwszej drodze narodowej odnowy Kanaanu, Izraelici zajmujący pozycję Kaina powinni byli zaufać Mojżeszowi i pójść za nim z niezachwianą wiarą; wówczas mogliby wejść do ziemi Kanaan mlekiem i miodem płynącej. Tym samym wypełniliby warunek odszkodowania do usunięcia upadłej natury i ustanowili podstawę wcielenia.
제1차 민족적 가나안 복귀노정을 출발하려 하였을 때에 모세가 애급인(埃及人)을 쳐죽였던 것과 같은 목적으로, 제2차 민족적 가나안 복귀노정을 출발할 때에는 하나님이 모세에게 3대 기적(三大奇蹟)과 10재앙(十災殃)의 권능을 주시어 애급인을 치게 하심으로써 ‘출발을 위한 섭리’를 하셨다.
Akt zabicia Egipcjanina przez Mojżesza zapoczątkował opatrzność pierwszej drogi narodowej odnowy Kanaanu. Podobnie, aby zapoczątkować drugą drogę narodowej odnowy Kanaanu, Bóg obdarzył Mojżesza mocą uczynienia trzech znaków i sprowadzenia na Egipcjan dziesięciu plag, przy pomocy których miał pokonać Egipcjan.
모세가 사탄편을 쳐야 하는 이유는 위에서 이미 밝힌 바와 같이, 첫째 사탄이 침범한 장자(長子)의 입장을 탕감복귀하고, 둘째 이스라엘 민족으로 하여금 애급에 대한 미련을 끊게 하고, 셋째 모세는 하나님이 보내신 분이라는 것을 이스라엘 민족에게 알리기 위함이었던 것이다(출 4 : 1∼9).
Przyczyny, dla których Bóg nakazał Mojżeszowi porazić stronę Szatana, zostały już wyjaśnione: po pierwsze, aby odnowić przez odszkodowanie pozycję starszego syna, skalaną przez Szatana; po drugie, aby przeciąć wszelkie więzi łączące Izraelitów z Egiptem; po trzecie, aby uświadomić Izraelitom, że Mojżesz został posłany przez Boga (Wj 4:1).
그리고 모세가 애급인을 칠 수 있었던 또 하나의 이유가 있었으니, 그것은 이스라엘 민족이 하나님께서 말씀하신 대로 아브라함의 ‘상징헌제(象徵獻祭)’ 실수로 인한 애급고역(埃及苦役) 400년 탕감기간을 다 채웠음에도 불구하고 30년이나 더 고역을 당함으로써(출 12 : 41), 그들의 탄식이 하나님에게 상달되어 하나님의 긍휼(矜恤)을 자아내게 되었었다는 사실이다(출 2 : 24∼25).
Był jednak jeszcze jeden powód, dla którego Mojżesz mógł porazić Egipcjan — chociaż Izraelici zakończyli już wymagany okres niewoli w Egipcie trwający czterysta lat, wycierpieli jeszcze dodatkowe trzydzieści lat udręki (Wj 12:41). Bóg usłyszał ich skargę i odpowiedział na nią ze współczuciem (Wj 2:24-25).
Trzy znaki, które Bóg kazał uczynić Mojżeszowi i Aaronowi, zapowiadały dzieło Jezusa.
첫째 기적은, 하나님이 명령하시고 보여 주신 대로(출 4 : 3∼9) 모세의 명령에 의하여 아론이 그의 손에 들려 있었던 지팡이를 바로 앞에 던지니 그것이 뱀이 되었다. 이것을 본 바로도 그의 술객(術客)들을 불러 지팡이를 던지게 하자 그것들도 역시 뱀이 되었다. 그러나 아론의 지팡이가 변하여서 된 뱀이 그들의 것을 모두 삼켜 버렸다(출 7 : 10∼12).
Pierwszy znak polegał na tym, że Bóg nakazał Mojżeszowi rzucić na ziemię laskę, a ona zamieniła się w węża (Wj 4:3-9). Kiedy na polecenie Mojżesza Aaron uczynił ten znak przed faraonem, ten wezwał swoich czarowników, aby także rzucili na ziemię swoje laski. One również zamieniły się w węże, jednak wąż Aarona pożarł je (Wj 7:10-12).
그러면 이 기적(奇蹟)은 무엇을 예시한 것이었던가? 그것은 바로 예수님이 구주(救主)로 오셔서 사탄세계를 멸하실 것을 상징적으로 보여 준 것이다. 하나님 대신 신(神)으로 세워진 모세(출 7 : 1) 앞에서 기적을 나타냈던 그 지팡이는, 장차 하나님 앞에서 이렇듯 기적을 나타내실 권능적인 면에서의 예수님을 상징한 것이었다. 그와 동시에 또 지팡이는 대신 의지자며 대신 보호자로서 불의(不義)를 쳐서 바른 길잡이의 사명을 하는 것이어서, 이것은 장차 예수님이 전인류 앞에 이러한 사명을 가지고 오실 것을 보여 주신 것이기 때문에, 그 사명적인 면에서의 예수님을 상징하기도 했던 것이다.
Znak ten był symboliczną zapowiedzią, że Jezus przyjdzie jako Zbawiciel i zniszczy świat szatański. Laska symbolizowała Jezusa. Tak jak laska okazała swoją cudowną moc przed Mojżeszem, który reprezentował Boga, Jezus miał przyjść z podobną mocą i czynić cuda przed samym Bogiem. Laska daje ochronę i oparcie, poraża niesprawiedliwość i wiedzie ludzi dobrą drogą. Symbolizująca Jezusa laska odkrywała tajemnicę misji, jaką miał wypełnić Jezus.
그리고 예수님을 상징하는 지팡이가 뱀이 되었다는 것은, 예수님이 또한 뱀의 역할도 해야 된다는 것을 보여 준 것이다. 예수님이 모세가 광야에서 뱀을 든 것같이 인자도 들려야 하리니(요 3 : 14)라고 자기를 뱀으로 비유하셨던 이유는 여기에 있다. 또 예수님은 제자들에게 뱀같이 지혜로우라(마 10 : 16)고도 하셨다. 이것은 원래 인간 조상이 악한 뱀에게 꼬임을 당하여 타락되었으니, 이것을 탕감복귀(蕩減復歸)하시기 위하여 예수님은 선한 지혜의 뱀으로 오셔서 악한 인간들을 꼬여 선으로 인도해야 되기 때문에, 제자들도 선한 뱀으로 오신 예수님의 지혜를 본받아 악인(惡人)들을 선도(善導)해야 된다는 뜻에서 하신 말씀이다. 한편 또 모세의 뱀이 술객의 뱀을 삼켰다는 것은, 예수님이 하늘 뱀으로 오셔서 사탄 뱀을 삼켜 멸하신다는 것을 상징적으로 보여 준 것이었다.
Przemiana Mojżeszowej laski w węża także symbolizowała posłannictwo Jezusa. Jezus porównał siebie do węża, mówiąc: „Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego” (J 3:14). Powiedział także do swoich uczniów: „Bądźcie roztropni jak węże” (Mt 10:16). Jezus chciał w tych słowach wyrazić, że przyszedł jako dobry wąż mądrości, który inspiruje upadłych ludzi i prowadzi ich drogą dobra. Miał on w ten sposób odnowić przez odszkodowanie Upadek spowodowany przez złego węża, który podstępnie skusił pierwszych przodków ludzkości. Dlatego uczniowie mieli przejąć mądrość Jezusa i prowadzić grzesznych ludzi drogą dobra. W znaku danym przez Boga wąż Mojżesza pożarł węże czarowników; oznaczało to, że Jezus przyjdzie jako niebiański wąż, aby zniszczyć Szatana, złego węża.
둘째 기적은, 하나님의 명령에 의하여 모세가 첫번 손을 품었을 때 그 손이 문둥병에 걸렸었다. 그러나 하나님의 명령에 의하여 그 손을 다시 품었을 때 그 병든 손이 깨끗이 나아 버렸던 것이다(출 4 : 6∼7). 이 기적은 장차 예수님이 후아담으로 오셔서 후해와의 신성(神性)이신 성신(전편 제7장 제4절 Ⅰ)과 더불어 속죄(贖罪)의 역사(役事)를 하시게 될 것을 상징적으로 보여 준 것이다.
Drugi znak polegał na tym, że na polecenie Boga Mojżesz wsunął rękę w zanadrze i pokryła się ona trądem. Bóg kazał mu włożyć rękę w zanadrze po raz drugi i została ona oczyszczona (Wj 4:6-7). Cud ten w sposób symboliczny zapowiadał, że Jezus przyjdzie jako drugi Adam i wraz ze swoją Oblubienicą (drugą Ewą, później reprezentowaną przez Ducha Świętego) (patrz Chrystologia 4.1) dokonają dzieła zbawienia.
첫번 손을 품음으로써 고칠 수 없는 문둥병에 걸렸다는 것은, 처음에 천사장(天使長)이 해와를 품음으로써 인간이 구원받을 수 없는 입장으로 타락해 버렸다는 것을 뜻하는 것이었다. 그리고 그 손을 다시 품어서 병이 깨끗해졌다는 것은, 인류의 부성신(父聖神) 되신 예수님이 오셔서 인류의 모성신(母聖神) 되신 성신(전편 제7장 제4절 Ⅰ)을 복귀하여 암탉이 병아리를 품듯이(마 23 : 37) 전인류를 다시 품어 중생(重生)시킴으로써 완전복귀한다는 것을 표시한 것이었다.
Kiedy Mojżesz włożył rękę w zanadrze po raz pierwszy i pokryła się ona trądem, symbolizowało to sytuację, w której Archanioł zagarnął Ewę, co splamiło ludzkość nieuleczalnym grzechem. Kiedy Mojżesz włożył rękę w zanadrze po raz drugi i została ona uleczona, zapowiadało to, że Jezus, Prawdziwy Ojciec, przyjdzie i odnowi Oblubienicę, Prawdziwą Matkę, i że razem przygarną oni ludzkość i dadzą wszystkim nowe życie „jak ptak swe pisklęta zbiera pod skrzydła” (Mt 23:37). Wtedy zakończyłaby się odnowa.
셋째 기적은, 강물을 육지에 부어서 피가 되게 한 것이었다(출 4 : 9). 이것은 무기물(물)과 같은 생명 없는 존재가 유기물(피)과 같은 생명 있는 존재로 복귀된다는 것을 상징적으로 보여 준 것이었다. 물은 타락되어 생명을 잃은 세상 사람을 의미하는 것이므로(계 17 : 15), 이 기적은 장차 예수와 성신이 오셔서 생명을 잃어버린 타락인간들을 생명 있는 자녀로 복귀시킨다는 것을 보여 준 것이었다.
Aby uczynić trzeci znak, Bóg kazał Mojżeszowi zaczerpnąć wody z Nilu i wylać ją na ziemię, a ona zamieniła się w krew (Wj 4:9). Symbolika tego znaku kryje się w wodzie, substancji nieorganicznej, która przemieniła się w krew, substancję życiodajną. Woda jest biblijnym symbolem upadłej ludzkości (Ap 17:15), która nie ma w sobie życia. Znak ten zapowiadał, że Jezus i Duch Święty przyjdą i przyniosą zmartwychwstanie upadłym ludziom, pozwalając im się stać żywymi dziećmi Boga.
위와 같은 3권능을 나타내신 것은, 이스라엘 민족 앞에 장차 예수님과 성신이 인류의 참부모로 오셔서 전인류를 자녀로 복귀하고, 사탄에게 빼앗겼던 창조본연(創造本然)의 사위기대(四位基臺)를 복귀할 수 있는 상징적인 탕감조건(蕩減條件)을 세우게 하시기 위함이었다.
Bóg nakazał Mojżeszowi i Aaronowi uczynić te znaki, aby spełnione zostały symboliczne warunki odszkodowania, w oparciu o które Jezus i Duch Święty mogliby w przyszłości przyjść do Izraela jako Prawdziwi Rodzice. Mieli oni odnowić pierwotną podstawę czterech pozycji zagarniętą przez Szatana i dać nowe życie wszystkim ludziom jako swoim dzieciom.
다음으로 모세가 하나님에게 자기의 말씀을 대신할 수 있는 사람을 요구하였을 때, 하나님은 그의 형 아론(출 4 : 14)과 아론의 누이가 되는 여선지(女先知) 미리암(출 15 : 20)을 주셨다. 이것은 장차 말씀의 실체이신 예수님(요 1 : 14)과 성신이 오셔서 타락으로 인하여 말씀을 잃어버린 인간을 말씀의 실체로 복귀하실 것을 형상적으로 보여 주신 것이었다. 그러므로 아론과 미리암이 가나안 복귀노정에 있어서 하나님의 입장인 모세의 뜻을 받들고 그의 대신으로 영도(領導)의 사명을 했던 것은, 장차 예수님과 성신(聖神)이 세계적 가나안 복귀노정에 있어서 하나님의 뜻을 받들어 대신 속죄(贖罪) 사명을 하실 것을 형상적으로 보여 준 것이었다.
Kiedy Mojżesz, który nie posiadał daru przemawiania, poprosił Boga, by dał mu kogoś, kto by przemawiał w jego imieniu, Bóg dał mu starszego brata Aarona (Wj 4:14) oraz prorokinię Miriam, siostrę Aarona (Wj 15:20). Zapowiadało to w sposób symboliczny, że Jezus i jego Oblubienica jako ucieleśnienia Słowa (J 1:14), przyjdą i odnowią ludzi (którzy utracili Słowo w wyniku Upadku), tak że również staną się oni ucieleśnieniami Słowa. W drodze odnowy Kanaanu Aaron i Miriam otrzymali misję wypełniania woli Mojżesza, który znajdował się w pozycji Boga, i sprawowania przywództwa w jego imieniu. W przyszłości Jezus i Duch Święty mieli wypełnić Wolę Boga w światowej drodze odnowy Kanaanu i podjąć misję odkupienia naszych grzechów.
모세가 하나님의 명령을 받고 바로 앞으로 나아가는 도중에 여호와께서 나타나셔서 모세를 죽이려 하셨다. 그때에 모세는 그의 처(妻) 십보라가 그의 아들을 할례(割禮)함으로써 죽음을 모면하였던 것이다 (출 4 : 24∼26). 모세는 할례로써 그 시험을 이겼기 때문에 그의 가족이 살아났었고, 따라서 이스라엘 민족이 애급(埃及)에서 나올 수 있게 되었으니, 이것도 장차 예수님이 오실 때에 이스라엘 민족이 할례의 과정을 거치지 않으면 하나님의 구원섭리(救援攝理)가 이루어질 수 없다는 것을 미리 보여 준 것이었다.
Zgodnie z nakazem Boga Mojżesz udał się na spotkanie faraona. W drodze pojawił się przed nim Pan i próbował go zabić. Jego życie uratowała żona Syppora, która obrzezała ich syna (Wj 4:24-26). Pomogła ona Mojżeszowi zwycięsko wyjść z tej próby i uratowała ich rodzinę. To obrzezanie umożliwiło Izraelitom wyzwolenie z niewoli w Egipcie. Zdarzenie to zapowiadało, że nawet w czasie przyjścia Jezusa Boże dzieło zbawienia nie będzie się mogło dokonać, dopóki ludzie nie poddadzą się duchowemu obrzezaniu.
그러면 할례는 어떠한 뜻을 가지고 있는가를 알아보기로 하자. 인간 조상은 사탄과 혈연관계(血緣關係)를 맺음에 따라 양부(陽部)를 통하여 사망의 피를 받았았다. 그러므로 타락된 인간이 하나님의 자녀로 복귀하기 위하여는, 그 탕감조건(蕩減條件)으로 양부를 쳐서 피를 냄으로써 그 사망의 피를 뽑았다는 표시의 조건으로 할례를 하게 되었던 것이다. 그러므로 이 할례의 근본 의의는 첫째로 사망의 피를 뽑는 표요, 둘째로는 남자의 주관성(主管性)을 다시 찾는 표이며, 셋째로는 본성(本性)의 자녀의 입장을 다시 찾는 약속의 표인 것이다. 그런데 할례의 종류에는 마음할례(신 10 : 16), 육신할례(창 17 : 10), 만물할례(레 19 : 23) 등 세 종류가 있다.
Zastanówmy się nad głębszym znaczeniem obrzezania. Kiedy pierwsi przodkowie ludzkości upadli w wyniku stosunku seksualnego z Szatanem, odziedziczyli krew śmierci za pośrednictwem męskiego narządu płciowego. W procesie odnowy upadłych ludzi do stanu dzieci Bożych Bóg ustanowił obrzęd obrzezania jako warunek odszkodowania; polega on na odcięciu napletka i odsączeniu krwi. Obrzezanie oznacza usunięcie krwi śmierci. Jest ono także znakiem odnowy prawa panowania mężczyzny oraz znakiem Bożej obietnicy odnowienia ludzi do stanu Swoich prawdziwych dzieci. Istnieją trzy rodzaje obrzezania: obrzezanie serca (Pwt 10:16), obrzezanie napletka (Rdz 17:10) i obrzezanie wszystkich rzeczy (Kpł 19:22-23).
다음으로 하나님은 모세를 통하여 10재앙(十災殃)의 기적을 행하심으로써 이스라엘 민족을 애급에서 구출하셨으니(출 7 : 10∼12 : 36), 이것도 장차 예수님이 오셔서 이적(異蹟)과 기사(奇事)로써 하나님의 선민(選民)을 구원하실 것을 보여 주신 것이었다. 야곱이 하란에서 21년 간의 고역(苦役)을 할 때에 라반이 응당 야곱에게 주어야 할 품삯을 주지 않고 열 번이나 그를 속였었다(창 31 : 7). 그렇기 때문에 야곱노정을 걷는 모세노정에 있어서도, 바로가 이스라엘 민족에게 한도에 넘는 고역을 시켰을 뿐 아니라 열 번이나 그들을 놓아 준다고 하면서 매번 속였기 때문에, 하나님은 그 탕감으로 10재앙을 내려 바로를 칠 수 있었던 것이다.
Za pomocą dziesięciu plag Bóg sprawił, że Mojżesz wyprowadził Izraelitów z Egiptu (Wj 7:14; 12:36). Zapowiadało to, że w przyszłości Jezus przyjdzie z mocą czynienia cudów i znaków, aby zbawić wybrany naród Boży. W ciągu dwudziestu jeden lat trudów i cierpień Jakuba w Charanie Laban oszukał go dziesięć razy i nie dał mu należnej zapłaty (Rdz 31:7). Podobnie w drodze Mojżesza wzorowanej na drodze Jakuba faraon nie tylko nie przestał ciemiężyć Izraelitów dłużej niż to było przeznaczone, ale także oszukał ich dziesięć razy składając fałszywe obietnice uwolnienia. Aby to zrekompensować, Bóg miał prawo porazić faraona dziesięcioma plagami.
그러면 이 재앙(災殃)들은 또 무엇을 예시(豫示)하셨는가를 알아보자.
Spośród nich dziewiąta i dziesiąta miały szczególne znaczenie.
애급편에는 3일 간의 어둠이 있었고 이스라엘에게는 3일 간의 광명이 있었으니, 이것은 장차 예수님이 오시면 사탄편은 흑암이요, 하늘편은 광명으로 분기(分岐)된다는 것을 보여 준 것이다.
Dziewiąta plaga polegała na tym, że Bóg okrył Egipt nieprzeniknionymi ciemnościami, podczas gdy w miejscach zamieszkania Izraelitów było jasno (Wj 10:21-23). Zapowiadało to, że kiedy przyjdzie Jezus, ciemności ogarną sfery pod panowaniem Szatana, natomiast światło spocznie na ludziach należących do Boga i te dwie sfery zostaną rozdzielone.
다음으로 하나님은 애급(埃及)의 장자(長子)와 육축(育畜)의 맏것을 모조리 쳤으나 이스라엘은 양(羊)의 피로써 이것을 면할 수 있었다. 이것은 사탄편에 있어서의 장자는 가인의 입장이므로 이것을 쳐서 아벨의 입장인 차자(次子)로 하여금 장자의 입장을 복귀케 하기 위함이었다. 이 재앙도 역시 장차 예수님이 오시면 당초에 장자의 입장을 취함으로써 섭리노정(攝理路程)을 먼저 출발한 사탄편은 망하고, 차자의 입장인 하늘편은 예수님의 피의 대속(代贖)으로 인하여 구원(救援)을 받는다는 것을 미리 보여 준 것이었다.
W dziesiątej pladze Bóg uśmiercił wszystko, co było pierworodne wśród Egipcjan oraz ich zwierząt domowych. Izraelitom zaś kazał pomazać krwią baranka ofiarnego odrzwia i progi swoich domostw, aby anioł śmierci je ominął. Pierworodni Egipcjan stojących po stronie Szatana znajdowali się w pozycji Kaina. Bóg poraził ich, aby odnowić Izraelitów zajmujących pozycję młodszego syna Abla do pozycji starszego syna. Szatan zajął pozycję starszego syna i dzięki temu prowadził bieg historii, Bóg natomiast podążał za nim (patrz Tożsamości Czasu). Ta plaga stanowiła zapowiedź, że kiedy przyjdzie Jezus, strona Szatana zostanie unicestwiona, natomiast strona Boga, znajdująca się w pozycji drugiego syna, zostanie zbawiona przez odkupienie krwią Jezusa.
모세는 또 애급에서 많은 재물을 취해 가지고 왔는데(출 12 : 35∼36), 이것도 장차 있을 예수님의 만물복귀(萬物復歸)를 미리 보여 준 것이었다.
Mojżesz zabrał z Egiptu ogromne bogactwa (Wj 12:35-36). Zapowiadało to odnowę wszystkich rzeczy, mającą nastąpić po przyjściu Jezusa.
하나님은 재앙의 이적을 내리실 때마다 바로의 마음을 강퍅(剛愎)하게 하셨으니(출 10 : 27), 그 이유는 첫째 바로와 이스라엘 민족에게 하나님의 능력을 보여 주시어 하나님은 바로 이스라엘의 하나님이시라는 것을 보여 주시기 위함이었고(출 10 : 1∼2), 둘째로는 바로로 하여금 있는 힘을 다하여서 이스라엘 민족을 붙잡다가 할수없이 단념하게 하심으로써, 자기의 무력함을 깨닫고 이스라엘 민족이 애급을 떠난 후에도 그들에 대한 미련을 가지지 않게 하시기 위함이었던 것이다. 그리고 셋째로는 이스라엘 민족으로 하여금 바로에 대한 적개심을 품게 하여 애급에 대한 미련을 끊게 하시기 위함이었다.
Po każdej pladze Bóg zatwardzał serce faraona (Wj 4:21; 10:27). Działo się tak z kilku powodów. Po pierwsze, objawiając raz po raz swoją potęgę, Bóg chciał pokazać Izraelitom, że naprawdę jest Bogiem (Wj 10:1-2). Po drugie Bóg chciał, aby faraon zrobił wszystko, by powstrzymać Izraelitów zanim ostatecznie zostanie zmuszony do ich uwolnienia; wtedy bowiem musiałby uznać swoją bezsilność i pozwoliłby im spokojnie odejść. Po trzecie, Bóg pragnął, aby Izraelici wyzbyli się wszelkiego przywiązania, jakie żywili do Egiptu, wzbudzając w nich silną wrogość do faraona.
제1차 민족적 가나안 복귀노정에 있어서는 모세가 애급인(埃及人)을 쳐죽이는 것으로써 그 ‘출발을 위한 섭리’를 하셨었다. 그러나 그들이 모세를 도리어 불신하였기 때문에 이 노정은 출발도 해 보지 못한 채 실패로 돌아가고 말았었던 것이다. 그러나 제2차 노정에 있어서의 이스라엘 민족은 그 ‘출발을 위한 섭리’로서 보여 주신 3대 기적(三大奇蹟)과 10재앙(十災殃)을 보고, 모세야말로 하나님이 보내 주신 진정한 이스라엘의 영도자(領導者)라는 것을 믿게 되었었다. 그리하여 이스라엘 민족은 ‘민족적인 믿음의 기대’ 위에서 아벨의 입장을 확립한 모세를 믿고 따르는 입장에 서게 되었기 때문에, 그들은 드디어 제2차 민족적 가나안 복귀노정을 출발할 수 있게 되었었다.
Bóg zapoczątkował opatrzność pierwszej drogi narodowej odnowy Kanaanu, kiedy Mojżesz zabił Egipcjanina. Droga ta została jednak udaremniona, gdyż Izraelici nie zaufali Mojżeszowi. Bóg zapoczątkował opatrzność drugiej narodowej drogi, dając Izraelitom trzy znaki i dziesięć plag. Kiedy Izraelici ujrzeli te cuda, uwierzyli, że Mojżesz naprawdę został posłany przez Boga, aby im przewodzić. Zaufali i okazali posłuszeństwo Mojżeszowi występującemu w pozycji Abla, który ustanowił narodową podstawę wiary. Dzięki temu Izraelici mogli rozpocząć drugą drogę narodowej odnowy Kanaanu.
그러나 이스라엘 민족이 일시적으로 이와 같이 모세에게 순종굴복(順從屈伏)하였다고 해서 그것으로 곧 ‘타락성을 벗기 위한 탕감조건’이 세워진 것은 아니었다. 왜냐하면 ‘타락성을 벗기 위한 탕감조건’을 세우는 섭리노정(攝理路程)에 사탄이 침범하여 오랜 섭리의 기간을 사탄에게 내주었던 것이므로, 모세에 대하여 가인의 입장이었던 이스라엘 민족은 이러한 기간을 민족적으로 탕감복귀(蕩減復歸)하기 위하여 이 광야노정의 전기간을 두고 순종과 굴복으로 모세를 믿고 따라가지 않고서는 ‘타락성을 벗기 위한 민족적인 탕감조건’을 세울 수 없었기 때문이다. 따라서 이스라엘 민족이 모세에게 순종하여 광야노정을 지나 가나안에 들어가기 전에는 ‘민족적인 실체기대’는 이루어질 수 없는 것이었다.
Jednak warunek odszkodowania do usunięcia upadłej natury wymagał od Izraelitów więcej, niż tylko chwilowego zaufania i posłuszeństwa Mojżeszowi, wzbudzonego pod wpływem czynionych przez niego cudów. Ponieważ wcześniej nie spełnili tego warunku, cała opatrznościowa droga odnowy Kanaanu została utracona na rzecz Szatana. Izraelici musieli odnowić tę drogę, pozostając wiernymi i posłusznymi Mojżeszowi przez cały czas trwania wędrówki. Tylko w ten sposób mogli wypełnić narodowy warunek odszkodowania do usunięcia upadłej natury. Narodowa podstawa wcielenia nie mogła zostać ustanowiona, dopóki Izraelici nie przeszli całej drogi przez pustynię z niezachwianą wiarą w Mojżesza i nie weszli do ziemi Kanaan.
이와 같이 하나님은 제2차 가나안 복귀노정(復歸路程)에 있어서는 그 1차 때보다도 더 큰 은사로써 ‘출발을 위한 섭리’를 하셨다. 그러나 이것은 그들의 불신 때문이었으므로, 제2차 노정에 있어서의 이스라엘 민족이 세워야 할 탕감조건(蕩減條件)은 더 가중되었던 것이다. 즉 제1차 노정에 있어서는 그들이 모세를 믿고 따르기만 하였더라면, 블레셋의 곧은 길로 인도되어 야곱의 하란노정 기간 수인 21일 간이면 가나안 복지(福地)로 들어갔을 것이었다. 그런데 제2차 노정에 있어서는 출애굽기 13장 17절에 명시되어 있는 바와 같이, 만일 그들이 블레셋 땅의 곧은 길로 인도되면 전쟁을 보고 두려워함으로써 제1차 노정 때와 같이 다시 불신으로 돌아가 애급 땅으로 되돌아갈까 염려하시어, 하나님은 그들을 이 길로 인도하시지 않고 홍해(紅海)를 건너고 시내광야를 돌아 21개월 걸려 가나안으로 들어가는 노정을 취하게 하셨던 것이다.
Opatrzność zapoczątkowania drugiej drogi narodowej odnowy Kanaanu przeprowadzona została z większą łaską niż w przypadku pierwszej drogi. Ponieważ jednak opóźnienie nastąpiło w wyniku niewiary Izraelitów, warunek odszkodowania, który teraz mieli wypełnić, był odpowiednio cięższy. W pierwszej drodze, gdyby Izraelici poszli za Mojżeszem, zostaliby poprowadzeni najkrótszą trasą, wiodącą przez kraj Filistynów, i dotarliby do Kanaanu w ciągu dwudziestu jeden dni — okresu odpowiadającego okresowi dwudziestu jeden lat spędzonych przez Jakuba w Charanie. W drugiej drodze Bóg jednak nie poprowadził ludzi najkrótszym szlakiem. Obawiał się bowiem, że kiedy napotkają wojowniczych Filistynów mogą ponownie stracić wiarę i powrócić do Egiptu (Wj 13:17). Bóg prowadził ich więc drogą okrężną przez Morze Czerwone i pustynię Synaj, planując doprowadzić ich do Kanaanu w ciągu dwudziestu jeden miesięcy.
Tak więc Izraelici pod wodzą Mojżesza rozpoczęli drogę przez pustynię, mającą trwać dwadzieścia jeden miesięcy.
그러면 이미 위에서 논술한 바와같이, 이 노정이 어떻게 장차 오실 예수님을 중심한 세계적 가나안 복귀노정의 본보기가 되었는가 하는 것을 알아보기로 하자.
Przyjrzyjmy się tej drodze i zastanówmy się, w jaki sposób służyła ona jako wzorzec dla Jezusa, który miał poprowadzić ludzkość drogą światowej odnowy Kanaanu.
모세에게 굴복한 바로가 이스라엘 민족에게 거기에서 희생(犧牲)을 드릴 것을 허락했을 때에, 모세는 그리함은 불가하나이다 우리가 우리 하나님 여호와께 희생을 드리는 것은 애굽 사람의 미워하는 바이온즉 우리가 만일 애굽 사람의 목전에서 희생을 드리면 그들이 그것을 미워하여 우리를 돌로 치지 아니하리이까 우리가 사흘 길쯤 광야로 들어가서 우리 하나님 여호와께 희생을 드리되 우리에게 명하시는 대로 하려 하나이다(출 8 : 26∼27)라는 말로써 바로를 속여 자유허여(自由許與)의 3일 간을 얻어 가지고 이스라엘 민족을 인도하여 나왔다.
Kiedy w końcu faraon niechętnie udzielił Mojżeszowi zgody na to, aby Izraelici złożyli ofiary w Egipcie, Mojżesz zażądał więcej, mówiąc: Nie wypada postępować w ten sposób, ponieważ obrazą Egipcjan byłaby nasza ofiara dla Pana, Boga naszego, gdybyśmy złożyli na ofiarę to, co w oczach Egipcjan jest niedozwolone. Czy za to nie ukamienowaliby nas? Pójdziemy na pustynię, na trzy dni, aby złożyć ofiarę Panu, Bogu naszemu, jak nam to przykazał. (Wj 8:22–23)
이 3일 기간은 바로 아브라함이 이삭 헌제를 위하여 사탄 분립에 요(要)한 기간이었기 때문에, 그 후 이것은 섭리노정(攝理路程)을 출발할 때마다 사탄 분립에 필요한 탕감기간이 되었던 것이다. 따라서 야곱이 가나안 복귀노정을 출발하려 할 때에도 라반을 속이고 하란을 떠나 사탄을 분립한 3일 기간이 있었다(창 31 : 19 ∼22). 이와 마찬가지로 모세에게도 그가 가나안 복귀노정을 출발하기 위하여서는 바로를 속이고 자유행동을 취하여 사탄을 분립하는 3일 기간이 있어야 했던 것이다. 그리하여 이것은 후일 예수님에게 있어서도, 사탄 분립을 위한 부활 3일 기간이 있은 후에야 영적 복귀섭리(復歸攝理)의 출발을 하시게 된다는 것을 보여 준 것도 되었다.
Mojżesz poprosił o zgodę na wyjście na pustynię na trzy dni, chcąc w ten sposób oszukać faraona i wyprowadzić wszystkich swoich ludzi z Egiptu. Ten trzydniowy okres miał takie samo znaczenie jak trzydniowa podróż Abrahama na górę Moria, której potrzebował, aby zerwać swoje więzi z Szatanem przed złożeniem Izaaka w ofierze. Od czasów Abrahama każda nowa opatrzność rozpoczynała się takim trzydniowym okresem odszkodowania wymaganym, aby oddzielić się od Szatana. Jakub rozpoczął drogę odnowy Kanaanu od trzydniowego okresu, w czasie którego zerwał swoje więzi z Szatanem, oszukując Labana i opuszczając Charan (Rdz 31:19-22). Podobnie na początku drugiej narodowej drogi Mojżesz poprosił o zgodę na trzydniową wyprawę z zamiarem przechytrzenia faraona i uwolnienia swego ludu z niewoli. Jezus także rozpoczął duchową drogę odnowy po odbyciu trzydniowego okresu oddzielenia się od Szatana, poprzedzającego jego zwycięskie zmartwychwstanie.
이리하여 이스라엘의 장정(壯丁) 60만 명이 라암셋을 출발한 것은 정월 15일이었다(출 12 : 6∼ 37, 민 33 : 3).
Izraelici, których liczba według Biblii wynosiła około 600 000, opuścili Ramzes piętnastego dnia pierwszego miesiąca według kalendarza hebrajskiego (Wj 12:37; Lb 33:3).
이스라엘 민족이 3일 기간을 뜻맞게 세워 숙곳에 이른 후에는, 하늘이 은사를 내리시어 낮에는 구름기둥으로 밤에는 불기둥으로 그들의 앞길을 인도하셨다(출 13 : 21). 모세노정에서 이스라엘 민족을 인도한 낮(양)의 구름기둥은 장차 이스라엘 민족을 세계적인 가나안 복귀노정으로 인도할 예수님을 표시하였고, 밤(음)의 불기둥은 여성신(女性神)으로서 그들을 인도할 성신(聖神)을 상징했던 것이다.
Wypełnili oni Wolę Boga, odbywając trzydniową podróż do swego pierwszego obozu w Sukot. Od tego czasu Bóg okazywał im łaskę, prowadząc ich słupem obłoku za dnia i słupem ognia w nocy (Wj 13:21). Słup obłoku, wskazujący Izraelitom drogę za dnia (jang), symbolizował Jezusa, który w przyszłości miał poprowadzić lud Izraela drogą światowej odnowy Kanaanu. Słup ognia widoczny w nocy (jin) symbolizował Ducha Świętego, który miał ich prowadzić jako Duch żeński.
모세는 하나님의 명령에 의하여 지팡이로 홍해(紅海)를 갈라 세워 이것을 육지와 같이 건넜으나 그들의 뒤를 추격해 오던 애급의 병거는 다 수장(水葬)되어 버리고 말았었다(출 14 : 21∼28). 이미 위에서 논한 바와 같이 바로 앞에 선 모세는 하나님을 상징하였고(출 7 : 1), 모세의 손에 들려진 지팡이는 하나님의 권능을 나타내실 예수님을 상징하였다. 그러므로 이 기적은 장차 예수님이 오실 때에 사탄은 예수님을 따라 세계적 가나안 복귀노정을 걷는 신앙자들의 뒤를 추격할 것이지만, 지팡이의 사명자로 오시는 예수님이 철장(鐵杖)으로(계 2 : 27, 시 2 : 9) 그들 앞에 가로놓인 이 고해(苦海)의 세상을 치면 이 고해도 평탄한 길로 갈라질 것이기 때문에, 성도들의 갈 길은 열리고 추격하는 사탄은 멸망한다는 것을 보여 주신 것이었다.
Na brzegu Morza Czerwonego na rozkaz Boga Mojżesz wyciągnął przed siebie laskę i rozdzielił wody, po czym przeprowadził Izraelitów po suchej ziemi. Egipcjanie ścigający ich na rydwanach utonęli, bowiem wody zamknęły się nad ich głowami i pogrążyły ich (Wj 14:21-28). Jak zostało wyjaśnione wcześniej, Mojżesz reprezentował przed faraonem Boga (Wj 7:1), a jego laska symbolizowała Jezusa, który w przyszłości miał objawić Bożą moc. Cud ten zapowiadał więc wydarzenia, jakie miały nastąpić po przyjściu Jezusa. Szatan będzie ścigał tych, którzy pójdą za Jezusem drogą światowej odnowy Kanaanu, ale Jezus podniesie laskę żelazną (Ap 2:27; Ps 2:9) i uderzy we wzburzone odmęty tego świata. Wody rozstąpią się i ukaże się gładka droga, którą pójdą wierni, a ścigający ich Szatan zostanie unicestwiony.
전편 말세론(末世論)에서 이미 밝힌 바와 같이 철장은 하나님의 말씀을 의미한다. 그리고 요한계시록 17장 15절에는 이 죄악세상을 물로 비유하였다. 우리가 이 세상을 고해라고 부르는 것도 이러한 통념(通念)에 기인한 것이라고 볼 수 있다.
이스라엘 민족은 홍해를 건너서 애급(埃及)을 떠난 후 제2월 15일에 신광야에 이르렀다(출 16 : 1). 이때부터 하나님은 그들이 사람이 사는 땅에 이르기까지 만나와 메추리를 내려 먹이셨으니(출 16 : 13∼ 35), 이것은 장차 예수님이 세계적 가나안 복귀노정에 있어서 인간의 생명의 요소인 예수님의 살(만나)과 피(메추리)를 모든 인간에게 주실 것을 보여 주신 것이다. 그러므로 요한복음 6장 49절 이하를 보면 예수님은 너희 조상은 광야에서 만나를 먹었어도 죽었거니와…… 인자의 살을 먹지 아니하고 인자의 피를 마시지 아니하면 너희 속에 생명이 없나니라고 말씀하셨던 것이다.
Izraelici przeszli przez Morze Czerwone i dotarli na pustynię Sin piętnastego dnia drugiego miesiąca. Odtąd aż do czasu, gdy dotarli do zamieszkanych ziem, Bóg karmił ich manną i przepiórkami (Wj 16:13-35). Manna i przepiórki symbolizowały życiodajne ciało i krew Jezusa, którym Bóg miał karmić wiernych podczas całej drogi światowej odnowy Kanaanu. Jezus powiedział: Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli… Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba; Jeśli kto spożywa ten chleb, który ja dam, będzie żył na wieki… Jeżeli nie będziecie spożywać Ciała Syna Człowieczego i pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. (J 6:49–53)
이스라엘 민족이 신광야에서 떠나 르비딤에 장막(帳幕)을 쳤을 때, 하나님은 모세에게 명하시어 호렙산의 반석(磐石)을 쳐서 물을 내어 그들에게 먹이셨다(출 17 : 6). 고린도전서 10장 4절에 반석은 곧 그리스도시라고 하였으니, 이 행사는 장차 메시아가 오셔서 생명수(生命水) 샘물로(요 4 : 14) 모든 사람을 살리신다는 것을 보여 주신 것이었다.
Kiedy Izraelici opuścili pustynię Sin i rozbili obóz w Refidim, nie mieli wody do picia. Bóg nakazał Mojżeszowi uderzyć w skałę w Horebie, aby wytrysnęła z niej woda. Mojżesz uczynił to, dając ludziom wodę, która uratowała im życie (Wj 17:6). Święty Paweł napisał, że „Skałą był Chrystus” (I Kor 10:4). Cud wody wypływającej ze skały zapowiadał, że Mesjasz zbawi ludzkość wodą życia, o której Jezus powiedział: „Kto zaś będzie pił wodę, którą ja dam, nie będzie pragnął na wieki” (J 4:14).
모세가 다음에 시내산에서 받게 되는 두 석판(石板)도 예수와 성신(聖神)을 상징하지만, 반석(磐石)은 석판의 뿌리가 되므로 이것은 또한 하나님도 상징한다. 모세가 석판의 뿌리가 되는 반석을 쳐서 샘물을 내어 이스라엘 민족을 먹여 살린 터전이 있기 때문에, 이 터전 위에서 모세가 석판을 받을 수 있게 되었고, 따라서 법궤(法櫃)와 성막(聖幕)을 지을 수 있게 되었던 것이다.
Dwie kamienne tablice, które Mojżesz otrzymał na Górze Synaj, symbolizowały Jezusa i jego Oblubienicę; skała, będąca rdzeniem kamiennych tablic, symbolizowała Boga. Kiedy Mojżesz uderzył w skałę i dał ludziom wodę, akt ten stworzył podstawę, na której mógł on otrzymać kamienne tablice i zbudować Arkę Przymierza oraz Przybytek.
여호수아가 르비딤에서 아말렉과 싸울 때, 모세가 손을 들면 이스라엘이 승리하고 손을 내리면 패하였다. 그러므로 아론과 훌은 돌을 쌓아 모세를 그 위에 앉히고, 그의 손이 내려지지 않도록 좌우에서 붙들고 있었기 때문에, 그 앞에서 싸운 여호수아는 아말렉 왕과 그 백성을 쳐서 승리하였다(출 17 : 10∼13). 이것도 장차 예수께서 오실 때에 되어질 것을 미리 보여 주신 것이었으니, 여호수아는 예수를 믿는 신앙자를, 아말렉은 사탄세계를, 그리고 아론과 훌은 예수님과 성신을 각각 상징한 것이었다. 그리고 아론과 훌이 모세의 손을 붙들고 서 있는 그 앞에서 여호수아가 아말렉을 쳐서 멸하였다는 것은 하나님을 중심한 예수님과 성신의 삼위신(三位神)을 모신 신앙자들은 그 앞에 오는 모든 사탄을 멸할 수 있다는 것을 예시하신 것이었다.
Jozue walczył z Amalekitami w Refidim. Kiedy Mojżesz wznosił ręce, Izraelici zwyciężali; kiedy zaś je opuszczał, zaczynali przegrywać. Aaron i Hur posadzili Mojżesza na stosie kamieni i podtrzymywali jego ręce, stojąc po prawej i lewej stronie, co pozwoliło Jozuemu pokonać króla Amalekitów i jego oddziały (Wj 17:10-13). To także stanowiło zapowiedź wydarzeń mających nastąpić w czasach Jezusa. Jozue symbolizował wiernych, Amalekici świat szatański, a Aaron i Hur — Jezusa i Ducha Świętego. Fakt, że Aaron i Hur, podtrzymując ręce Mojżesza, umożliwili Jozuemu zwycięstwo nad Amalekitami, zapowiadał, iż wierni, którzy będą czcić Trójcę Świętą — Boga, Jezusa i Ducha Świętego — pokonają każde zło, które stanie im na drodze.
2.2.2.3 Opatrzność odnowy i Przybytek
우리는 먼저 석판과 성막과 법궤를 받게 된 경위를 알아야겠다. 이스라엘 민족은 아말렉과 싸워서 승리한 후 제3월 초에 시내광야에 이르렀다(출 19 : 1). 여기에서 모세는 장로(長老) 70인을 거느리고 시내산으로 올라가 하나님을 뵈었다(출 24 : 9∼10). 하나님은 특별히 모세를 시내산정(山頂)으로 부르시사, 석판에 기록한 십계명(十誡命)을 받기 위하여 40주야의 금식(禁食)을 하라고 명하셨다(출 24 : 18). 모세는 시내산에서 금식을 하는 동안 하나님으로부터 법궤와 성막에 대한 지시를 받았다(출 25∼31장). 그리고 40일 간의 금식이 끝났을 때 모세는 십계명을 기록한 두 석판을 하나님으로부터 받았던 것이다(출 31 : 18).
Izraelici otrzymali kamienne tablice, Przybytek i Arkę Przymierza. Przyjrzyjmy się najpierw, w jaki sposób to nastąpiło. Izraelici przybyli na pustynię Synaj na początku trzeciego miesiąca, po zwycięstwie nad Amalekitami (Wj 19:1). Mojżesz zabrał wtedy siedemdziesięciu starszych i wspiął się na górę Synaj, aby tam spotkać się z Bogiem. Następnie Bóg wezwał Mojżesza, aby sam wszedł na szczyt Góry i tam pościł przez czterdzieści dni jako warunek otrzymania Dziesięciu Przykazań, wyrytych na kamiennych tablicach (Wj 24:9-10, 18). W czasie postu Mojżesz otrzymał od Boga wskazówki odnośnie Arki Przymierza i Przybytku (Wj 25-31). Po zakończeniu czterdziestodniowego postu Mojżesz otrzymał dwie kamienne tablice z wypisanymi Bożą ręką Dziesięcioma Przykazaniami (Wj 31:18).
모세가 이 석판(石板)을 가지고 시내산에서 내려와 이스라엘 백성 앞으로 나아갔을 때, 그들은 아론을 시켜 금송아지를 만들어 가지고 그것이 이스라엘 민족을 애급(埃及)에서 인도한 신(神)이라고 섬기고 있었다(출 32 : 4). 이것을 본 모세는 대로(大怒)하여 손에 들었던 석판들을 산 아래로 던져 깨뜨려 버리고 말았던 것이다(출 32 : 19). 그러나 하나님은 다시 모세에게 나타나시어, 처음 것과 같은 석판을 깎아 만들어 오면 거기에 다시 십계명의 말씀을 써 주시겠다고 약속하셨다(출 34 : 1). 이 말씀을 받은 모세가 다시 40주야를 금식하였을 때, 하나님은 그의 석판에 다시 십계명을 기록하여 주셨다(출 34 : 28). 모세가 이 석판을 가지고 다시 이스라엘 민족 앞에 나타났을 때 비로소 그들은 모세를 받들게 되어 법궤를 만들고 성막을 건축하였던 것이다(출 35∼40장).
Kiedy Mojżesz zszedł z Góry Synaj z dwoma kamiennymi tablicami i wszedł do obozu, zastał swój lud oddający cześć złotemu cielcowi. Podczas nieobecności Mojżesza Izraelici kazali Aaronowi odlać posąg cielca, którego następnie obwołali bogiem, który ich wywiódł z Egiptu. Kiedy Mojżesz to zobaczył, zapłonął strasznym gniewem. Rzucił kamienne tablice na ziemię i rozbił je u podnóża góry (Wj 32:1-19). Bóg objawił się Mojżeszowi ponownie i kazał mu wyciąć z kamienia parę takich samych tablic, obiecując, że wypisze na nich ponownie Dziesięć Przykazań. Mojżesz udał się na Górę przed oblicze Boga i po raz drugi odbył czterdziestodniowy post. Bóg podyktował mu Dziesięć Przykazań, a on wyrył je na tablicach (Wj 34:1, 27-28). Z kamiennymi tablicami Mojżesz powrócił do Izraelitów. Tym razem ludzie oddali mu cześć. Posłuszni jego wskazówkom zbudowali Arkę Przymierza i Przybytek (Wj 35-40).
2.2.2.3.1 Znaczenie i cel kamiennych tablic, Przybytku i Arki Przymierza
석판은 무엇을 의미하는가? 모세가 말씀을 기록한 두 석판을 받았다는 것은, 타락으로 인하여 제물로만 하나님을 대해 오던 복귀기대섭리시대(復歸基臺攝理時代)는 지나가고, 타락인간이 말씀을 복귀하여 그것으로 하나님을 대할 수 있는 복귀섭리시대(復歸攝理時代)에로 들어왔다는 것을 뜻하는 것이다. 그리고 이미 후편 서론(緖論)에서 밝힌 바와 같이, 말씀으로 창조되었던 아담과 해와가 완성되었더라면 그들은 말씀의 ‘완성실체’가 되었을 것이었다. 그러나 그들은 타락됨으로 인하여 말씀을 잃어버린 존재가 되었다.
Co reprezentowały kamienne tablice? Otrzymanie przez Mojżesza kamiennych tablic z zapisanym na nich Bożym Słowem, oznaczało, że dobiegła końca Epoka Opatrzności Ustanawiania Podstawy Odnowy, w której upadli ludzie mogli nawiązywać więź z Bogiem jedynie za pośrednictwem składanych ofiar, a rozpoczęła się Epoka Opatrzności Odnowy, w której po raz pierwszy zostało objawione Słowo Boże. Jak wiemy, Adam i Ewa, którzy zostali stworzeni przez Słowo, mieli osiągnąć doskonałość, stając się ucieleśnieniem Słowa. Jednak wskutek Upadku utracili Słowo Boże (patrz Odnowa 1.2.1).
이제 모세가 ‘40일 사탄 분립기간’으로써 말씀을 기록한 두 석판(石板)을 찾았다는 것은, 사탄세계로부터 잃어버렸던 아담과 해와를 상징적인 말씀의 실체로 복귀했다는 것을 의미한다. 따라서 말씀을 기록한 두 석판은 복귀한 아담과 해와의 상징체로서 장차 말씀의 실체로 오실 예수님과 성신을 상징했던 것이다. 성경에 예수님을 흰 돌로 상징하였고(계 2 : 17), 또 반석은 곧 그리스도(고전 10 : 4)라고 하신 이유는 여기에 있는 것이다. 이렇게 두 석판은 예수님과 성신을 상징하기 때문에, 결국 이것들은 또 하늘과 땅을 상징하는 것이 되기도 한다.
Mojżesz otrzymał dwie tablice z zapisanym Słowem pod koniec czterdziestodniowego okresu oddzielenia się od Szatana. Oznaczało to symboliczną odnowę Adama i Ewy jako ucieleśnień Słowa. Dwie tablice reprezentowały odpowiednio Adama i Ewę, a także Jezusa i jego Oblubienicę, którzy mieli przyjść jako ucieleśnienia Słowa. Symbolem Chrystusa w Piśmie Świętym jest biały kamień (Ap 2:17), jest także napisane, że „Skałą był Chrystus” (I Kor 10:4). Jako symbole Jezusa i jego Oblubienicy kamienne tablice uosabiały także niebo i ziemię.
다음으로, 성막(聖幕)의 의의는 무엇이었던가? 예수님은 예루살렘의 성전(聖殿)을 자기의 몸으로 비유하셨다(요 2 : 21). 그리고 또 예수님을 믿는 성도(聖徒)들도 하나님의 성전이라고 하셨던 것이다(고전 3 : 16). 그러므로 성전은 예수님의 형상적인 표시체인 것이다. 모세를 중 심한 이스라엘 민족이 제1차 가나안 복귀에 성공하였더라면, 그들은 가나안 땅에 들어가자 곧 성전을 짓고 메시아를 맞을 수 있는 준비를 하였을 것이었다. 그러나 그들의 불신으로 말미암아 제1차 노정은 출발조차도 해 보지 못하였고, 제2차 노정에서는 홍해(紅海)를 건너 광야에서 표류하게 되었으므로 성전을 건축하지 못하고 그 대신 성막을 지었던 것이다. 그러므로 성막은 예수님의 상징적인 표시체인 것이다. 그렇기 때문에 하나님이 모세에게 성막을 지을 것을 명하실 때에 내가 그들 중에 거할 성소를 그들을 시켜 나를 위하여 짓되(출 25 : 8)라고 말씀하셨던 것이다.
Co symbolizował Przybytek? Jezus porównał swoje ciało do Świątyni Jerozolimskiej (J 2:19-21). My, którzy wierzymy w niego, nazywani jesteśmy świątyniami Boga (I Kor 3:16). Świątynia była więc obrazowym uosobieniem Jezusa. Gdyby Izraelici zwycięsko przeszli pierwszą drogę narodowej odnowy Kanaanu pod przywództwem Mojżesza, zaraz po wkroczeniu do Kanaanu zbudowaliby Świątynię i poczynili przygotowania na przyjście Mesjasza. Jednak z powodu ich niewiary pierwsza droga została udaremniona już na samym początku. W drugiej drodze Bóg prowadził ich okrężną trasą przez Morze Czerwone i pustynię. Nie mogli w tej sytuacji zbudować Świątyni, więc jako jej namiastkę Bóg nakazał im zbudować Przybytek, który można było przenosić z miejsca na miejsce. Podobnie jak Świątynia, Przybytek był odzwierciedleniem Jezusa, ale symbolicznym. Kiedy Bóg zlecił Mojżeszowi budowę Przybytku, powiedział: „I uczynią Mi święty przybytek, abym mógł zamieszkać pośród was” (Wj 25:8).
성막은 지성소(至聖所)와 성소(聖所)의 두 부분으로 되어 있는데, 지성소는 대제사장(大祭司長)만이 일년에 한 번씩 들어가 헌제(獻祭)를 하는 곳이다. 그리고 거기에는 법궤가 안치되어 있어서 하나님이 친히 임재하시는 곳이므로 이것은 예수님의 영인체(靈人體)를 상징한 것이었고, 성소는 보통 제사 때에 들어가는 곳으로서 이것은 예수님의 몸을 상징한 것이었다. 따라서 지성소는 무형실체세계(無形實體世界)를, 성소는 유형실체세계(有形實體世界)를 상징하기도 한다. 예수께서 십자가(十字架)에 달리실 때에 성소와 지성소 사이에 있는 휘장이 위로부터 둘로 갈라졌다는 것은(마 27 : 51), 예수님의 십자가로 인한 영적 구원섭리의 완성으로 말미암아 영인체와 육신 또는 하늘과 땅이 서로 교통(交通)할 수 있는 길이 열렸다는 것을 의미하는 것이었다.
Przybytek był podzielony na dwie części: święte miejsce (sanktuarium) i najświętsze miejsce (święte świętych). Jedynie najwyższy kapłan mógł wejść do najświętszego miejsca i to tylko raz w roku, na Dzień Odkupienia. W najświętszym miejscu przechowywana była Arka Przymierza. Było to miejsce, w którym przebywał Bóg. Symbolizowało ono Ducha Jezusa. Święte miejsce zawierało świecznik, ołtarz na kadzidło i stół na chleby pokładane, które były codziennie obsługiwane przez kapłanów. Symbolizowało ono ciało Jezusa. Najświętsze miejsce symbolizowało również świat duchowy, a święte miejsce świat fizyczny. Kiedy Jezus został ukrzyżowany, kurtyna oddzielająca najświętsze miejsce od świętego miejsca rozdarła się na pół, od góry do dołu (Mt 27:51). Oznaczało to, że ukrzyżowanie Jezusa stworzyło fundament duchowego zbawienia, kiedy to otwarły się bramy pomiędzy duchem i ciałem oraz między niebem i ziemią.
그러면 법궤(法櫃)는 무엇이었던가? 법궤는 지성소에 안치하는 언약궤(言約櫃)로서 그 속에는 예수님과 성신, 따라서 하늘과 땅을 상징하는 두 석판(石板)이 들어 있었다. 그리고 또 거기에는 광야노정(曠野路程)에 있어서 이스라엘 민족의 생명의 양식이었고, 또한 예수님의 몸을 상징하는 만나가 하나님의 영광을 표상(表象)하는 금항아리에 담긴 것이 들어 있었으며, 또 이스라엘에게 하나님의 능력을 보여 주었던 아론의 싹난 지팡이(히 9 : 4)가 거기에 들어 있었다. 이런 점으로 보아 법궤는 크게는 천주(天宙)의, 작게는 성막(聖幕)의 축소체였던 것이다.
Co symbolizowała Arka Przymierza? Przechowywana w najświętszym miejscu, Arka zawierała świadectwa przymierza z Bogiem. Znajdowały się w niej dwie kamienne tablice, symbolizujące Jezusa i jego Oblubienicę oraz niebo i ziemię. Była tam także manna, główne pożywienie Izraelitów podczas wędrówki przez pustynię, symbolizująca ciało Jezusa. Manna była umieszczona wewnątrz złotej urny, która symbolizowała Bożą chwałę. Arka Przymierza zawierała także laskę Aarona, która objawiała Bożą moc, wypuszczając pędy (Hb 9:4). Jako całość Arka reprezentowała kosmos i równocześnie była mniejszym uosobieniem Przybytku.
그리고 법궤 위에는 속죄소(贖罪所)가 덮였었는데, 하나님이 말씀하시기를 금으로 두 그룹을 쳐서 만들어 속죄소의 좌우에 덮으면, 두 그룹 사이에 여호와 하나님이 친히 나타나시어 이스라엘 족속에게 전할 모든 말씀을 주시겠다고 하셨다(출 25 : 16∼22). 이것은 장차 두 석판으로 표시된 예수님과 성신이 오시어 역사(役事)하시게 됨으로써 속죄(贖罪)가 성립되면 그 속죄소에 하나님이 나타나시는 동시에, 에덴동산에서 아담이 생명나무에로 나아가는 길을 막았던 그룹(창 3 : 24)이 좌우로 갈라져서 누구든지 생명나무 되시는 예수님 앞으로 나아가 하나님의 말씀을 받을 수 있게 된다는 것을 보여 주신 것이다.
Na szczycie Arki Przymierza znajdował się tron miłosierdzia. Po obu końcach tronu miłosierdzia znajdowały się dwa cherubiny z kutego złota, ocieniające go swoimi skrzydłami. Bóg obiecał, że będzie się osobiście pojawiał na tronie miłosierdzia pomiędzy cherubinami i będzie dawał Izraelitom wskazówki (Wj 25:17-22). Zapowiadało to, że kiedy Jezus i jego Oblubienica, symbolizowani przez kamienne tablice, przyjdą i oczyszczą ludzi z grzechu, Bóg pojawi się na tronie miłosierdzia i otworzy drogę pomiędzy cherubinami, zagradzającymi dostęp do drzewa życia w Ogrodzie Eden (Rdz 3:24). Wtedy każdy będzie mógł przyjść do Jezusa, drzewa życia, i otrzymać pełnię Bożego Słowa.
그러면 하나님이 석판(石板)과 성막(聖幕)과 법궤(法櫃)를 주신 목적은 어디 있는가? 이스라엘 민족은 아브라함의 상징헌제(象徵獻祭) 실수로 초래된 400년 탕감기간을 마치자 3대 기적과 10재앙으로 애급민족(埃及民族)을 치고, 추격해 오던 애급의 수많은 군사와 병거를 수장(水葬)하고서 홍해(紅海)를 건너 광야 길로 나섰다. 하나님의 뜻으로 보아서도 그러하지만, 이처럼 원수를 맺고 떠난 애급이었기에 다시 돌아갈 수 없는 입장에 있었던 이스라엘 민족에게 있어서 가나안 복귀는 기필코 이루어져야 하는 노정이었던 것이다. 그렇기 때문에 하나님은 ‘출발을 위한 섭리’를 그처럼 기사(奇事)와 이적(異蹟)으로 하셨고, 또 이스라엘 민족으로 하여금 홍해를 건너게 하여 다시는 돌아올 수 없는 환경 가운데로 몰아넣으셨던 것이다.
W jakim celu Bóg dał kamienne tablice, Przybytek i Arkę Przymierza? Kiedy Izraelici wyruszyli na pustynię po zakończeniu czterystuletniego okresu odszkodowania, nałożonego na nich jako pokuta za błąd Abrahama, Bóg poraził Egipcjan znakami i plagami i utopił wojska faraona, ścigające Izraelitów przez Morze Czerwone. Izraelici nie mogli powrócić do Egiptu nie tylko dlatego, że Bóg tego zabronił, ale także dlatego, że stali się śmiertelnymi wrogami Egipcjan. Nie mieli oni innego wyboru, jak tylko dotrzeć do ziemi Kanaan; Bóg doprowadził ich do punktu, z którego nie było powrotu.
그러나 이스라엘 민족은 모두 불신으로 흘러 버리고 말았다. 그리고 최후에는 모세마저 불신의 행동을 취할지도 모르는 터이었다. 여기에서 하나님은 비록 사람은 변하여도 변할 수 없는 그 어떠한 신앙의 대상을 세워 놓으시지 않으면 안 되었던 것이다. 즉 언제나 단 한 사람이라도 이것을 절대로 신봉(信奉)하는 사람이 있으면, 그러한 사람들로 하여금 그 신앙의 대상을 마치 바통과 같이 이어받게 하면서 섭리(攝理)의 뜻을 이루어 나아가려 하셨던 것이다.
Mimo tego jednak Izraelici podczas wędrówki ciągle tracili wiarę. W końcu zaistniało niebezpieczeństwo, że sam Mojżesz może utracić wiarę. Aby zaradzić takiej sytuacji, Bóg ustanowił obiekt wiary, który pozostałby niezmienny, nawet jeżeli ludzie mieliby się zmienić. Dopóki chociaż jeden człowiek żywił absolutną wiarę w ten obiekt, Bóg mógł przez niego kontynuować opatrzność. Osoba taka przejęłaby misję służenia obiektowi wiary, tak jak w biegu sztafetowym pałeczka jest przekazywana jednemu biegaczowi przez drugiego.
그러면 이러한 신앙의 대상을 무엇으로 세워야 할 것이었던가? 석판이 들어 있는 법궤를 안치함으로써 메시아를 상징하였던 성막(聖幕)이 바로 그것이었던 것이다. 그러므로 이스라엘 민족이 성막을 지었다는 것은 벌써 메시아가 상징적으로 강림(降臨)하셨다는 것을 뜻하는 것이다.
Tym obiektem wiary był Przybytek zawierający Arkę Przymierza i kamienne tablice. Przybytek reprezentował Mesjasza, dlatego jego zbudowanie oznaczało, że w symbolicznym znaczeniu Mesjasz już przyszedł.
따라서 모세를 중심한 이스라엘 민족이, 이 성막을 메시아와 같이 충성으로 받들어 가나안 복지(福地)로 복귀하면, ‘민족적인 실체기대’는 그때에 이루어지게 되는 것이다. 그리고 이스라엘 민족이 모두 불신으로 돌아가더라도 모세 한 사람만이라도 남아서 그 성막을 지키면, 그 민족은 다시 탕감조건(蕩減條件)을 세워 가지고 성막을 모시는 모세를 중심한 그 기대 위에 복귀할 수 있는 것이다. 나아가 설혹 모세마저 불신으로 돌아간다 하더라도, 그 민족 중의 어느 한 사람이라도 모세를 대신하여 끝까지 성막을 지킨다면 또 그를 중심삼고 불신으로 돌아간 나머지 전민족을 복귀하는 섭리를 다시 하실 수 있는 것이었다.
Izraelici mieli oddawać cześć Przybytkowi tak, jakby był to sam Mesjasz, i pod wodzą Mojżesza powrócić do błogosławionej ziemi Kanaan. W ten sposób ustanowiliby narodową podstawę wcielenia. Gdyby nawet po drodze wszyscy Izraelici popadli w niewiarę, to jednak dopóki Mojżesz czcił Przybytek, zawsze możliwe byłoby odnowienie niewiary ludzi przez odszkodowanie w oparciu o nienaruszony fundament Mojżesza. Gdyby nawet Mojżesz stracił wiarę, lecz chociaż jeden Izraelita niezmiernie czciłby Przybytek w jego miejsce, Bóg mógłby przez tę osobę odnowić cały lud.
제1차 민족적 가나안 복귀노정에 있어서 이스라엘 민족이 불신으로 돌아가지 않았더라면 모세의 가정은 성막 대신이요, 모세는 석판과 법궤 대신이며, 또 모세의 가법(家法)은 천법(天法) 대신이 되었을 것이었기 때문에, 그들은 석판이나 법궤나 성막이 필요 없이 가나안으로 들어가 성전(聖殿)을 지었을 것이었다. 그러므로 석판과 성막과 법궤는 이스라엘이 불신으로 돌아감에 따라 그들을 구원(救援)하시기 위한 방편으로 주신 것이었다. 성막은 예수님과 성신(聖神)의 상징적인 표시체로서 성전을 지을 때까지 필요한 것이었고, 성전은 예수님과 성신의 형상적 표시체로서 실체성전(實體聖殿)이신 메시아가 강림하실 때까지 필요했던 것이다.
Gdyby Izraelici zaufali Mojżeszowi i weszli do Kanaanu w pierwszej narodowej drodze, rodzina Mojżesza spełniałaby rolę Przybytku, a sam Mojżesz spełniłby rolę, którą odgrywały później kamienne tablice i Arka Przymierza. Rodzina Mojżesza stałaby się nośnikiem prawa niebieskiego. Izraelici mogliby wtedy zbudować Świątynię w ziemi Kanaan i nie musieliby otrzymać tablic, Arki, ani Przybytku. Zostały one dane jako środki zbawienia dopiero wtedy, gdy ludzie utracili wiarę. Przybytek jako symboliczne odzwierciedlenie Jezusa i jego Oblubienicy potrzebny był tylko do czasu zbudowania Świątyni. Świątynia zaś jako obrazowe uosobienie Jezusa i jego Oblubienicy była potrzebna jedynie do czasu przyjścia Mesjasza jako ucieleśnienia Świątyni.
2.2.2.3.2 Podstawa Przybytku
메시아를 맞기 위하여는 ‘메시아를 위한 기대’가 이루어져야 하는 것처럼, 상징적 메시아인 성막을 맞기 위하여서도 ‘성막을 위한 기대’가 이루어져야 하는 것이다. 따라서 이 기대를 세우기 위하여는, 성막을 위한 ‘믿음의 기대’와 성막을 위한 ‘실체기대(實體基臺)’를 세워야 한다는 것은 두말할 필요도 없다. 그러면 모세를 중심한 이스라엘 민족은 어떻게 하여서 이 두 기대를 세울 수 있었던가?
Aby móc przyjąć Mesjasza, musimy ustanowić odpowiednią podstawę. Podobnie Izraelici musieli stworzyć pewną podstawę, zanim mogli zbudować i czcić Przybytek, będący symbolicznym odzwierciedleniem Mesjasza. Podstawa dla Przybytku musiała zostać ustanowiona przez ustanowienie podstawy wiary i podstawy wcielenia dla Przybytku. Przyjrzyjmy się, w jaki sposób Izraelici mieli ustanowić te dwie podstawy pod przywództwem Mojżesza.
모세가 성막을 위한 하나님의 말씀을 받들어 금식기도(禁食祈禱)로써 ‘40일 사탄 분립기간’을 뜻맞게 세우면 성막을 위한 ‘믿음의 기대’는 세워지게 되었던 것이다. 한편 이스라엘 민족이 성막을 위한 ‘믿음의 기대’ 위에서 성막이상(聖幕理想)을 세워 나아가는 모세에게 믿음으로써 순종굴복(順從屈伏)하면 성막을 위한 ‘타락성을 벗기 위한 탕감조건’이 세워지고, 따라서 성막을 위한 ‘실체기대’도 이루어지게 되는 것이었다. 여기에서 성막이라 함은 그 속에 들어 있는 석판과 법궤를 포함하여 말하는 것이었다.
Mojżesz miał wypełnić polecenia Boga i ustanowić podstawę wiary dla Przybytku, poszcząc i modląc się przez czterdzieści dni, okres oddzielenia się od Szatana. W oparciu o tę podstawę wiary Izraelici mieli wiernie iść za Mojżeszem i wspierać go w jego dążeniach do urzeczywistnienia ideału Przybytku. Wypełniliby tym samym warunek odszkodowania do usunięcia upadłej natury i ustanowili podstawę wcielenia dla Przybytku. Przybytek, o którym mowa, zawiera kamienne tablice i Arkę Przymierza.
Pierwsza Podstawa Przybytku
인간은 6일 만에 창조된 말씀의 실체이다(요 1 : 3). 따라서 이와 같이 창조되었다가 타락된 인간을 복귀하시기 위한 재창조(再創造)의 말씀을 주시려는 섭리를 하시기 위하여는 사탄의 침범을 당한 창조기간(創造期間)의 6수를 성별(聖別)하시지 않으면 안 된다. 따라서 하나님은 그 6일 동안 여호와의 영광의 구름으로 시내산을 덮으심으로써 성별하신 후, 제7일에 그 구름 가운데 나타나셔서 모세를 부르셨다(출 24 : 16). 모세는 이때부터 40주야를 금식하였던 것이다(출 24 : 18). 그것은 이미 위에서 상론한 바와 같이, 이스라엘 민족이 홍해(紅海)를 건넌 후 다시 불신으로 돌아가는 것을 보신 하나님께서 모세로 하여금 ‘40일 사탄 분립기간’을 세우게 하심으로써, 상징적 메시아인 성막을 위한 ‘믿음의 기대’를 세우게 하시기 위함이었다.
Człowiek został stworzony szóstego dnia, aby stać się ucieleśnieniem Słowa (J 1:3). Aby móc dać upadłym ludziom Słowo powtórnego stworzenia, konieczne do ich odnowy, Bóg musiał najpierw odnowić liczbę sześć, reprezentującą okres stworzenia skalany przez Szatana. Dlatego Bóg uświęcił górę Synaj, okrywając ją obłokiem chwały na sześć dni, a siódmego dnia objawił się Sam i z obłoku zawołał Mojżesza. Od tego momentu Mojżesz rozpoczął post trwający czterdzieści dni i nocy (Wj 24:16-18). Bóg nakazał Mojżeszowi odbyć czterdziestodniowy okres odszkodowania dla oddzielenia się od Szatana, aby ustanowić podstawę wiary dla Przybytku, symbolicznego Mesjasza. Bóg widział, że było to konieczne, ponieważ po przejściu przez Morze Czerwone Izraelici popadli w niewiarę (Wj 16:1-2; 17:2-4).
이스라엘 민족의 가나안 복귀노정(復歸路程)에 있어서의 ‘타락성을 벗기 위한 탕감조건’은, 그들이 일시적으로 모세를 믿고 순종하는 것으로 이루어지는 것이 아니라, 그들이 가나안으로 들어가 성전(聖殿)을 짓고 메시아를 맞을 때까지 계속하여 그러한 입장에 서 있어야만 그것이 성립될 수 있었다는 것은 이미 논한 바이다. 이와 마찬가지로 성막(聖幕)을 세우기 위하여 ‘타락성을 벗기 위한 탕감조건’을 세워 성막을 위한 ‘실체기대(實體基臺)’를 이루는 데 있어서도, 이스라엘 민족은 모세가 ‘40일 사탄 분립기간’을 지나서 성막을 세울 때까지 그를 믿고 모시고 순종해야 될 것이었다. 그러나 그들은 모세가 금식기도(禁食祈禱)를 하는 기간에 모두 불신으로 돌아가서 아론을 시켜 금송아지를 만들어 놓고, 그것이 이스라엘을 애급(埃及)에서 인도해 낸 신(神)이라고 섬겼던 것이다(출 32 : 4). 그리하여 이스라엘 민족은 성막을 위하여 세워야 했던 ‘타락성을 벗기 위한 탕감조건’을 세우지 못하였으며, 따라서 성막을 위한 ‘실체기대’도 이룰 수 없게 되었던 것이다.
Jak zostało wspomniane wcześniej, warunek odszkodowania do usunięcia upadłej natury wymagany od Izraelitów podczas drogi odnowy Kanaanu nie mógł zostać wypełniony jedynie przez krótkotrwałe posłuszeństwo Mojżeszowi, w czasie, gdy objawiał on Bożą moc. Spełnienie tego warunku wymagało, aby ludzie wytrwali w wierze i posłuszeństwie aż do czasu wejścia do Kanaanu, zbudowania Świątyni i przyjęcia Mesjasza. Podobnie, aby spełnić warunek odszkodowania do usunięcia upadłej natury i ustanowienia podstawy wcielenia dla Przybytku, Izraelici powinni byli okazywać wierność i posłuszeństwo Mojżeszowi od momentu, kiedy wspiął się na górę Synaj i rozpoczął czterdziestodniowy post do czasu zbudowania Przybytku. Jednakże kiedy Mojżesz pościł i modlił się na szczycie góry, wszyscy ludzie popadli w niewiarę i zaczęli oddawać cześć złotemu cielcowi. Dlatego podstawa wcielenia dla Przybytku nie została ustanowiona.
하나님은 이적과 기사로써 이스라엘 민족을 인도하여 주셨다. 그러나 인간 자신이 말씀의 터를 잃어버리고 말았기 때문에, 인간 자신의 책임분담(責任分擔)으로 그것을 찾아야 할 이 기간에 있어서만 은 하나님도 그들의 행동을 간섭하실 수 없었던 것이다. 그런데 우상(偶像)을 만들어 놓고 춤을 추는 백성들을 보자마자 대로(大怒)한 모세는 손에 들었던 두 석판(石板)을 산 아래로 던져서 깨뜨렸다(출 32 : 19). 그리하여 이것은 모세가 ‘40일 사탄 분립기간’으로 세웠던 성막을 위한 ‘믿음의 기대’에 사탄이 침범한 결과를 초래하고 말았다.
Ponieważ człowiek utracił podstawę Słowa z własnej winy, jego częścią odpowiedzialności jest odzyskanie tej podstawy, dzięki której będzie mógł ponownie otrzymać Słowo. Dlatego Bóg nie ingeruje w działania człowieka, prowadzące do odnowy Słowa. Chociaż Bóg prowadził Izraelitów za pomocą cudów i znaków, nie ingerował, kiedy grzeszyli.Gdy Mojżesz zobaczył swój lud oddający cześć bożkowi i tańczący wokół niego, ogarnął go niepohamowany gniew. Rzucił kamienne tablice na ziemię i roztrzaskał je (Wj 32:19).
두 석판(石板)은 이미 위에서 밝힌 바와 같이 후아담과 후해와로서 복귀될 예수님과 성신(聖神)을 상징한다. 모세가 예수님과 성신을 상징하는 두 석판을 이스라엘의 불신으로 말미암아 깨뜨렸다는 것은, 다음에 예수님이 오실 때도 만약 유대민족이 불신으로 돌아가면 예수님이 십자가(十字架)에 돌아가심으로써, 예수님과 성신이 하나님으로부터 받은 본래의 사명을 다하지 못하게 된다는 것을 상징적으로 보여 주신 것이었다.
W wyniku tego podstawa wiary dla Przybytku została utracona na rzecz Szatana. Jak wyjaśniliśmy wcześniej, dwie kamienne tablice symbolizowały Jezusa i jego Oblubienicę, którzy mieli przyjść jako odnowieni Adam i Ewa. Zdarzenie to zapowiadało, że jeżeli Jezus przyjdzie i nie znajdzie wiary wśród Izraelitów, nie będzie w stanie wypełnić wraz z Oblubienicą misji danej mu pierwotnie przez Boga, lecz zamiast tego będzie musiał umrzeć na krzyżu.
모세를 중심하고 행해진 이스라엘 민족의 이와 같은 불신은, 모세가 ‘40일 사탄 분립기간’을 세운 후, 백성들로 하여금 모세에게 순종케 하심으로써 ‘성막을 위한 기대’를 이루시려던 하나님의 섭리를 좌절시키고 말았다. 따라서 ‘성막을 위한 기대’를 이루시려는 섭리는 계속되는 이스라엘의 불신으로 말미암아 2차 또는 3차까지 연장되어 나아갔던 것이다.
Niewiara Izraelitów pod górą Synaj udaremniła Bożą opatrzność zmierzającą do ustanowienia podstawy dla Przybytku. Zniweczyła wytężone wysiłki Boga pracującego nad tym, aby Izraelici oddzielili się od Szatana i zachowali posłuszeństwo Mojżeszowi. W wyniku ciągłej niewiary ludzi Boża opatrzność ustanowienia podstawy dla Przybytku musiała zostać ponowiona w drugiej i trzeciej próbie.
Druga Podstawa Przybytku
모세를 중심한 이스라엘 민족은 모두 석판을 중심한 하나님의 섭리에 대하여 불신으로 돌아갔다. 그러나 그들은 이미 르비딤에서 석판의 뿌리 되는 반석(磐石)의 샘물을 마신 터전 위에 서 있었기 때문에(출 17 : 6), 모세가 석판을 깨뜨린 후 하나님은 다시 모세에게 나타나시어 석판 둘을 처음 것과 같이 깎아 만들어 오면 처음 석판에 써 주시었던 것과 같은 말씀을 다시 써 주시겠다고 약속하셨다(출 34 : 1). 그러나 여기에서 ‘40일 사탄 분립기대’를 다시 찾아 세워 성막(聖幕)을 위한 ‘믿음의 기대’를 복귀하지 않고서는 석판을 중심한 성막을 복귀할 수 없기 때문에, 모세는 다시 40주야를 금식한 후에 십계명(十誡命)의 말씀을 기록한 제2차 석판과 성막이상(聖幕理想)을 복귀하게 되었던 것이다(출 34 : 28).
Izraelici okazali brak wiary i okazali się niegodni otrzymania kamiennych tablic, a w konsekwencji zbudowania Przybytku. Ponieważ jednak opierali się na głębszym fundamencie (wypicia wody ze skały w Refidim, symbolicznego rdzenia tablic), została im dana druga szansa. Po tym jak Mojżesz rozbił kamienne tablice, Bóg objawił mu się i obiecał dać mu nowy zapis Swego Słowa. Tym razem Bóg nakazał, aby Mojżesz sam wyciął tablice, na których On umieści zapis. Mojżesz nie mógł jednak odnowić kamiennych tablic ani zbudować Przybytku, nie odnowiwszy wpierw podstawy wiary dla Przybytku przez ponowne wypełnienie warunku oddzielenia się od Szatana opartego o liczbę czterdzieści. Dlatego musiał pościć kolejne czterdzieści dni, zanim mógł otrzymać drugą parę tablic z zapisem Dziesięciu Przykazań (Wj 34:28) i ustanowić Przybytek jako obiekt wiary. Tym razem Izraelici wiernie oczekiwali jego powrotu.
한번 깨뜨린 석판을 40주야의 금식기도로써 복귀하였다는 것은, 십자가에 돌아가신 예수님도 그를 믿는 성도들이 ‘40일 사탄 분립기대’로써 그를 맞을 수 있는 탕감조건(蕩減條件)을 세우면, 그 기대 위에 재림(再臨)하셔서 구원섭리(救援攝理)를 다시 하실 수 있다는 것을 보여 주신 것이다.
Zwycięskie wysiłki Mojżesza w celu odnowy rozbitych tablic przez czterdziestodniowy post i wiara Izraelitów w niego zapowiadały, że Jezus po śmierci na krzyżu będzie mógł powrócić i rozpocząć na nowo dzieło zbawienia, jeżeli wierni wypełnią z oddaniem warunek odszkodowania konieczny do przyjęcia go w okresie czterdziestu dni po jego zmartwychwstaniu (warunek oddzielenia się od Szatana oparty o liczbę czterdzieści).
모세가 제2차로 석판을 중심한 성막이상을 복귀하던 ‘40일 사탄 분립기간’에 있어서는 이스라엘 민족이 모세에게 순종굴복하였을 뿐 아니라, 그들은 모세의 지시를 따라 하나님이 말씀하신 대로 성막을 건축하였던 것이니, 때는 제2년 정월(正月) 초하루였던 것이다(출 40 : 17). 이리하여 이스라엘 선민들은 ‘타락성을 벗기 위한 탕감조건’을 세워 성막을 위한 ‘실체기대’를 이룸으로써, ‘성막을 위한 기대’를 조성한 터전 위에서 성막을 건축하게 되었던 것이다.
Przez zachowanie wiary podczas postu Mojżesza na górze Synaj a następnie zbudowanie Przybytku według jego instrukcji, Izraelici wypełnili warunek odszkodowania do usunięcia upadłej natury. W ten sposób ustanowiona została podstawa wcielenia dla Przybytku, a w konsekwencji całościowa podstawa Przybytku. Przybytek został zbudowany pierwszego dnia pierwszego miesiąca drugiego roku (Wj 40:17).
그러나 위에서도 논한 바와 같이, 그들이 성막을 건축하는 것만으로는 제2차 민족적 가나안 복귀노정에 있어서의 ‘실체기대(實體基臺)’는 이루어지지 않는 것이다. 그들은 가나안으로 들어가 성전(聖殿)을 짓고 메시아를 맞을 때까지 변치 않고 이 성막을 자기들의 생명보다 더 귀하게 모시고 받들어야 하였던 것이다.
Jednakże, jak wspomnieliśmy wcześniej, podstawa wcielenia w drugiej drodze narodowej odnowy Kanaanu wymagała o wiele więcej niż tylko zbudowania Przybytku. W rzeczywistości do czasu wejścia do Kanaanu i zbudowania Świątyni Izraelici powinni byli czcić Przybytek i cenić go bardziej niż własne życie, zachowując niezmienną wiarę do czasu przyjęcia Mesjasza.
제2년 2월 20일, 이스라엘 민족은 구름기둥의 인도를 따라 성막을 중심하고 시내광야에서 출발하였다(민 10 : 11∼12). 그러나 그들은 다시 불신으로 흘러 모세를 원망하였으므로, 여호와께서는 진노하시어 불로써 진(陳) 끝을 사르기도 하셨다(민 11 : 1). 이스라엘 민족은 그래도 깨닫지 못하고 통곡하며, 만나 외에는 생선도 외도 수박도 없다고 모세를 원망하며 애급 땅을 그리워하였다(민 11 : 4∼6). 따라서 이스라엘 민족이 세우고 나아가야 할 ‘성막을 위한 기대’는 또다시 사탄의 침범을 당한 결과로 돌아가게 되어, 이 기대를 복귀하려는 섭리는 다시 제3차로의 연장을 보게 되었던 것이다.
Dwudziestego dnia drugiego miesiąca drugiego roku Izraelici wyruszyli z pustyni Synaj uformowani wokół Przybytku i prowadzeni słupem obłoku (Lb 10:11-12). Nie minęło jednak dużo czasu, zanim znowu zaczęli narzekać na trudności i szemrać przeciwko Mojżeszowi. Nawet kiedy Bóg zniszczył ich obóz w przypływie gniewu, nie odczuli skruchy. Uskarżali się dalej, narzekając, że nie mają nic do jedzenia oprócz manny. Żywili urazy do Mojżesza i tęsknili za mięsem, owocami, jarzynami i wygodami Egiptu (Lb 11:1-6). W konsekwencji Izraelici nie zdołali uchronić drugiej podstawy Przybytku i została ona zagarnięta przez Szatana. Opatrzność odnowy tej podstawy musiała zostać przedłużona po raz trzeci.
Trzecia Podstawa Przybytku
이스라엘 민족이 다시 불신으로 돌아갔기 때문에, 그들을 중심한 제2차 ‘성막을 위한 기대’는 또다시 사탄의 침범을 당하게 되었었다. 그러나 모세의 변함 없는 믿음과 충성으로 말미암아 그 성막은 여전히 모세를 중심한 성막을 위한 ‘믿음의 기대’ 위에 서 있었고, 또 이스라엘 민족은 이미 르비딤에서 성막의 중심인 석판(石板)의 뿌리 되는 반석(磐石)의 샘물을 마신(출 17 : 6) 터전 위에 서 있었던 것이다. 그렇기 때문에 이러한 터전 위에서 이스라엘 민족이 다시 ‘40일 사탄 분립기대’를 세우고, 성막을 중심한 모세에게 순종굴복하면 그들은 또다시 제3차의 ‘성막을 위한 기대’를 탕감복귀할 수 있게 되었던 것이다. 이것을 위한 조건으로서 주신 것이 40일 정탐기간(偵探期間)이었던 것이다.
Chociaż Szatan zniszczył drugą podstawę Przybytku, wiara Mojżesza i jego oddanie dla Przybytku pozostały niezachwiane. Dlatego Przybytek opierał się pewnie na fundamencie podstawy wiary ustanowionej przez Mojżesza, podczas gdy Izraelici mieli oparcie w warunku wypicia wody ze skały w Refidim (Wj 17:6). Przypomnijmy, że skała była rdzeniem kamiennych tablic, znajdujących się w centrum Przybytku. Dzięki temu fundamentowi Izraelici otrzymali szansę spełnienia jeszcze jednego warunku oddzielenia się od Szatana opartego o liczbę czterdzieści. Pozostając posłuszni Mojżeszowi, który wciąż czcił Przybytek, mieli oni odnowić przez odszkodowanie podstawę dla Przybytku w trzeciej próbie. Wymaganym warunkiem miała być misja czterdziestodniowych zwiadów w ziemi kanaanejskiej.
하나님은 이스라엘 민족의 각 지파로부터 족장(族長) 한 사람씩을 모은 12명을 가나안 땅으로 보내어(민 13 : 1) 40일 동안을 정탐하게 하셨다(민 13 : 25). 그러나 정탐에서 돌아온 12명 중 여호수아와 갈렙을 제외하고는 모두 불신적인 보고를 하였다. 즉 그 땅의 거민(居民)은 강하고 성읍(城邑)이 견고할 뿐 아니라(민 13 : 28), 그 땅은 거민을 삼키는 땅이요, 거기서 본 모든 백성은 신장이 장대(長大)하여 자기들은 스스로 보기에도 메뚜기와 같더라(민 13 : 32∼33)고 하면서, 이스라엘은 그 성과 그 백성을 공격할 수 없다고 보고하였던 것이다. 이 보고를 들은 이스라엘 민족은 모세를 원망하고 통곡하면서 새로이 한 장관을 세워 애급으로 다시 돌아가자고 떠들었다.
Bóg polecił Mojżeszowi wybrać przywódcę z każdego z dwunastu plemion i wysłać ich na rozpoznanie do Kanaanu na czterdzieści dni (Lb 13:1, 25). Po powrocie wszyscy zwiadowcy z wyjątkiem Jozuego i Kaleba przedstawili niewierne raporty: Lud, który w nim mieszka jest silny, a miasta są obwarowane i bardzo wielkie. …Kraj, któryśmy przeszli, aby go zbadać, jest krajem, który pożera swoich mieszkańców. Wszyscy zaś ludzie, których tam widzieliśmy, są wysokiego wzrostu… W porównaniu z nimi wydaliśmy się sobie jak szarańcza i takimi byliśmy w ich oczach. (Lb 13:28, 32–33) Doszli oni do wniosku, że Izraelici nie są w stanie zdobyć ufortyfikowanych miast Kanaanejskich ani pokonać ich mieszkańców. Słysząc te raporty, Izraelici znowu zaczęli szemrać przeciwko Mojżeszowi. Domagali się wybrania innego przywódcy, który powiódłby ich z powrotem do Egiptu.
그러나 여호수아와 갈렙은, 가나안 땅 백성들은 이미 그 보호자가 떠났기 때문에 이스라엘의 밥이 될 수밖에 없으며, 그 반면에 자기들은 여호와가 보호자시니 두려워 말고 그들을 공격함으로써 하나님을 거역하지 말자고 외쳤던 것이다(민 14 : 9). 그러나 이스라엘 민족은 도리어 여호수아와 갈렙을 돌로 치려고 하였다(민 14 : 10). 이때에 여호와께서 나타나시어 이 백성이 어느 때까지 나를 멸시하겠느냐 내가 그들 중에 모든 이적을 행한 것도 생각하지 아니하고 어느 때까지 나를 믿지 않겠느냐(민 14 : 11)고 하시면서, 너희의 유아들은 내가 인도하여 들이리니 그들은 너희가 싫어하던 땅을 보려니와 너희 시체는 이 광야에 엎드러질 것이요 너희 자녀들은 너희의 패역한 죄를 지고 너희의 시체가 광야에서 소멸되기까지 사십년을 광야에서 유리하는 자가 되리라 너희가 그 땅을 탐지한 날수 사십일의 하루를 일년으로 환산하여 그 사십년간 너희가 너희의 죄악을 질지니 너희가 나의 싫어 버림을 알리라(민 14 : 31∼ 34)고 말씀하셨던 것이다.
Jedynie Jozue i Kaleb wzywali ludzi, aby się nie obawiali, ale uderzyli na Kanaanejczyków posłuszni Bożemu nakazowi: Tylko nie buntujcie się przeciw Panu. Nie bójcie się też ludu tego kraju, gdyż ich pochłoniemy. Obrona od niego odstąpi, a z nami jest przecież Pan. Zatem nie bójcie się ich. (Lb 14:9) Izraelici pozostali głusi na te napomnienia, a nawet próbowali ukamienować Jozuego i Kaleba. W tym momencie chwała Boga objawiła się ludziom i przemówił On do Mojżesza: Dokądże jeszcze ten lud będzie mi uwłaczał? Dokądże wierzyć Mi nie będzie mimo znaków, jakie pośród nich zdziałałem? (Lb 14:11) Wasze małe dzieci, o których mówiliście, że będą wydane na łup, one wejdą i poznają kraj, którym wyście wzgardzili. Jeśli zaś chodzi o was, to trupy wasze legną na tej pustyni, a synowie wasi będą się błąkali na pustyni przez czterdzieści lat, dźwigając ciężar waszej niewierności, póki trupy wasze nie zniszczeją na pustyni. Poznaliście kraj w przeciągu czterdziestu dni: każdy dzień teraz zamieni się w rok i przez czterdzieści lat pokutować będziecie za winy i poznacie, co to znaczy, gdy Ja się oddalę. (Lb 14:31–34)
이와 같이 제3차 ‘성막을 위한 기대’도 복귀할 수 없게 되어, 제2차 21개월 광야노정(曠野路程)은 제3차 40년 광야노정으로 연장되었다.
W wyniku braku wiary Izraelitów trzecia podstawa Przybytku zakończyła się klęską. Droga przez pustynię mająca trwać dwadzieścia jeden miesięcy została ona wydłużona do czterdziestu lat.
2.2.2.4 Niepowodzenie drugiej drogi narodowej odnowy Kanaanu
이스라엘 민족의 불신으로 말미암아 ‘성막을 위한 기대’가 3차나 사탄의 침범을 당하게 되었으므로, 제2차 민족적 가나안 복귀노정에 있어서의 ‘타락성(墮落性)을 벗기 위한 민족적인 탕감조건(蕩減條件)’은 세울 수 없게 되었다. 따라서 제2차로 세우려던 ‘실체기대(實體基臺)’를 조성하지 못하게 되어 제2차 민족적 가나안 복귀노정은 또다시 실패로 돌아가고 제3차 민족적 가나안 복귀노정에로 연장되었던 것이다.
Z powodu niewiary Izraelitów podstawa Przybytku została zaatakowana przez Szatana trzy razy. Dlatego też narodowy warunek odszkodowania do usunięcia upadłej natury nie został spełniony i podstawa wcielenia w drugiej narodowej drodze odnowy Kanaanu nie została ustanowiona. W rezultacie cała druga narodowa droga odnowy Kanaanu zakończyła się niepowodzeniem. Boża opatrzność została przedłużona do trzeciej narodowej drogi odnowy Kanaanu.
2.2.3 Trzecia droga narodowej odnowy Kanaanu
(1) 믿음의 기대
2.2.3.1 Podstawa Wiary
이스라엘 민족의 불신으로 제2차 민족적 가나안 복귀노정(復歸路程)이 실패로 돌아감으로 말미암아, 모세가 이 노정의 ‘믿음의 기대’를 복귀하기 위하여 세웠던 미디안광야 40년 기간은 다시 사탄의 침범을 당한 결과로 돌아가고 말았다. 그러므로 이스라엘 민족이 정탐(偵探) 40일 기간을 믿음과 순종으로 찾아 세우지 못함으로써 날을 해로 환산하여 광야를 표류하다가 가데스바네아로 돌아오는 40년 기간은, 모세에게 있어서는 제2차 노정의 ‘믿음의 기대’에 침범한 사탄을 분립하여 제3차 노정의 ‘믿음의 기대’를 탕감복귀(蕩減復歸)하기 위한 기간이었다. 따라서 이 광야 40년 기간을 오직 믿음과 충성으로 성막(聖幕)을 모시고 표류하다가 가데스바네아로 다시 돌아온 모세는, 제3차 민족적 가나안 복귀노정을 위한 ‘믿음의 기대’를 세울 수 있게 되었고, 그에 따라서 이 노정의 민족적인 실체헌제(實體獻祭)를 위한 아벨의 입장도 확립하게 되었던 것이다.
Ponieważ Izraelitów ogarnęło zwątpienie, gdy usłyszeli sprawozdania pozbawionych wiary zwiadowców, druga droga narodowej odnowy Kanaanu zakończyła się klęską. Czterdzieści lat, jakie Mojżesz spędził na pustyni Midian w celu odnowienia podstawy wiary, zostało utracone na rzecz Szatana. W konsekwencji niepowodzenia misji zwia-dowczej Izraelici musieli błądzić na pustyni przez czterdzieści lat, licząc po roku za każdy dzień misji, aż powrócili do Kadesz–Barnea. W przypadku Mojżesza ten okres czterdziestu lat miał służyć oddzieleniu się od Szatana, który zaatakował poprzednią podstawę wiary, oraz odnowieniu przez odszkodowanie podstawy wiary dla trzeciej drogi. Mojżesz otaczał Przybytek czcią i oddaniem przez cały okres czterdziestu lat wędrówki przez pustynię. Do czasu przybycia do Kadesz–Barnea ustanowił on podstawę wiary dla trzeciej drogi odnowy Kanaanu na poziomie narodowym. Zajął tym samym pozycję Abla dla podstawy wcielenia.
(2) 실체기대
2.2.3.2 Podstawa Wcielenia
이스라엘 민족이 정탐 40일 노정을 믿음과 순종으로 찾아 세우지 못하고 불신과 반역(反逆)으로써 실패하였으므로 ‘성막을 위한 기대’는 여전히 사탄의 침범을 당한 것이 되었기 때문에, 제2차 노정을 위한 ‘실체기대(實體基臺)’는 이루어지지 않았었다. 그러나 성막을 충성으로 받들고 모셨던 모세의 성막을 위한 ‘믿음의 기대’는 여전히 남아져 있었기 때문에, 이 터전 위에서 이스라엘 민족이 광야 표류(曠野漂流)의 40년 기간을 불변의 신앙으로 성막을 받들고 있는 모세에게 순종굴복함으로써 정탐 40일에 침범한 사탄을 분립하는 기대를 세우면, 그때에 성막을 위한 ‘실체기대’가 조성되는 동시에 ‘성막을 위한 기대’도 이루어지게 되는 것이다. 그리고 이 기대 위에서 이스라엘 민족이 믿음과 순종으로 성막을 중심한 모세를 받들고 가나안으로 들어가면, 그때에 제3차 민족적 가나안 복귀노정(復歸路程)에 있어서의 ‘실체기대’는 이루어지게 되어 있었던 것이다.
Podstawa wcielenia w drugiej drodze nie została ustanowiona, ponieważ w wyniku ciągłej niewiary Izraelitów Szatan zniszczył podstawę Przybytku. Podstawa wiary pozostała jednak nienaruszona dzięki niezmiennemu oddaniu Mojżesza. Gdyby w oparciu o tę podstawę Izraelici wiernie podążali za Mojżeszem przez czterdzieści lat wędrówki przez pustynię, oddzielając się w ten sposób od Szatana, ustanowiliby tym samym podstawę wcielenia dla Przybytku i ukończyli podstawę Przybytku. Gdyby szanowali Mojżesza, byli mu posłuszni i z wiarą weszli do Kanaanu, ustanowiliby podstawę wcielenia w trzeciej drodze odnowy Kanaanu.
따라서 광야 40년 표류 기간은 모세에게 있어서는 제3차 노정에 있어서의 ‘믿음의 기대’를 세우기 위한 기간이었고, 이스라엘 민족에 있어서는 ‘성막을 위한 기대’를 세워 가지고 제2차 노정에서 그들이 모세를 받들고 성막을 건축하던 입장으로 돌아감으로써 제3차 노정의 ‘출발을 위한 섭리’를 이루기 위한 기간이었다.
Dla Mojżesza te czterdzieści lat wędrówki przez pustynię było okresem potrzebnym do ustanowienia podstawy wiary dla trzeciej narodowej drogi. Dla Izraelitów natomiast celem tego okresu było wypełnienie opatrzności zapoczątkowania trzeciej drogi. Mieli to uczynić przez ustanowienie podstawy dla Przybytku, dzięki czemu powróciliby do stanu łaski, którą cieszyli się podczas drugiej drogi, kiedy zbudowali Przybytek według wskazówek Mojżesza.
2.2.3.2.1 Podstawa Wcielenia ześrodkowana w Mojżeszu
석판(石板)과 성막(聖幕)과 법궤(法櫃)는 이스라엘 민족이 광야에서 불신으로 돌아갔기 때문에 받게 되었다는 것에 대하여는 이미 위에서 밝힌 바 있다. 즉 이스라엘 민족이 그들의 제2차 민족적 가나안 복귀노정에 있어서 하나님이 그 ‘출발을 위한 섭리’로서 나타내셨던 3대 기적(三大奇蹟)을 불신하는 입장에 섰었기 때문에, 그것을 탕감복귀(蕩減復歸)하시기 위하여 하나님은 그들로 하여금 40일 시련기간을 거치게 하신 후에, 석판과 성막과 법궤의 3대 은사(三大恩賜)를 주셨던 것이다. 그리고 또 야곱이 하란에서 가나안으로 복귀하려 하였을 때 라반이 야곱을 열 번이나 속였던 것을(창 31 : 7) 탕감복귀하기 위 하여 10재앙(十災殃)을 내리셨던 것인데, 이스라엘이 또 이것을 불신하는 입장에 섰었기 때문에 그것을 다시 탕감복귀하기 위하여 십계명(十誡命)의 말씀을 주셨던 것이다.
Tablice, Przybytek i Arka Przymierza stały się potrzebne w drugiej drodze tylko dlatego, że Izraelici na pustyni utracili wiarę. Wkrótce po przejściu przez Morze Czerwone zapomnieli o trzech znakach danych im przez Boga jako opatrzność zapoczątkowania tej drogi. Aby odnowić to przez odszkodowanie, Bóg poddał ludzi próbie podczas czterdziestodniowego okresu, w którym Mojżesz przebywał na szczycie góry. Następnie dał im trzy znaki Swojej Boskiej Łaski: kamienne tablice, Arkę Przymierza i Przybytek. Co więcej, Bóg zesłał na Egipcjan dziesięć plag, które miały stanowić odnowę faktu, że Jakub został dziesięciokrotnie oszukany przez Labana w Charanie. Kiedy Izraelici stracili wiarę nawet po otrzymaniu tych znaków, Bóg podjął próbę odnowy dziesięciu plag przez odszkodowanie, dając ludziom Dziesięć Przykazań.
그러므로 이스라엘이 석판과 성막과 법궤를 모심으로써 3대 은사와 십계명을 지키게 되면, 그들은 제2차 노정에서 3대 기적과 10재앙으로 애급(埃及)을 출발하던 입장으로 돌아갈 수 있게 된다. 따라서 이스라엘 민족이 믿음과 순종으로 모세를 따라 광야 40년의 탕감기간을 마치고 가데스바네아로 돌아온 후 모세와 함께 ‘성막을 위한 기대’ 위에서 석판과 성막과 법궤를 모시고 받들었더라면, 그들은 제2차 노정에서 3대 기적과 10재앙으로 애급을 침으로써 ‘출발을 위한 섭리’의 목적을 이루었던 입장에 다시 설 수 있게 되었던 것이다.
Gdyby Izraelici odnowili swoją wiarę, czcząc te trzy znaki Bożej łaski i przestrzegając Dziesięciu Przykazań, powróciliby do stanu łaski, jaką cieszyli się kiedy opuszczali Egipt dzięki mocy tych cudów. Dlatego w trzeciej drodze Izraelici powinni byli wypełnić czterdziestoletni okres odszkodowania, podążając za Mojżeszem przez pustynię z wiarą i posłuszeństwem. Po powrocie do Kadesz–Barnea powinni byli wraz z Mojżeszem opierać się na podstawie Przybytku i otaczać czcią tablice, Przybytek i Arkę Przymierza. Gdyby tak uczynili, zajęliby taką samą pozycję, w jakiej znajdowali się po spełnieniu opatrzności zapoczątkowania drugiej drogi, kiedy to Bóg poraził Egipcjan trzema znakami i dziesięcioma plagami.
그런데 석판은 법궤의 축소체요, 법궤는 성막의 축소체이므로 결국 석판은 성막의 축소체이기도 하다. 그러므로 법궤나 성막은 석판이나 그의 뿌리 되는 반석(磐石)으로써 표시할 수 있는 것이다. 따라서 제3차 민족적 가나안 복귀노정은, 반석을 중심한 ‘출발을 위한 섭리’에 의하여 가데스바네아를 출발하는 것으로써 시작되는 것이다. 그리하여 이스라엘이 믿음과 충성으로 성막을 받들고 모세를 따라 가나안으로 들어가면, 그때에 제3차 민족적 가나안 복귀노정에 있어서의 ‘타락성을 벗기 위한 탕감조건’이 세워짐으로써 모세를 중심한 ‘실체기대(實體基臺)’가 이루어지게 되어 있었던 것이다.
Tablice były odzwierciedleniem Arki w mniejszej skali, Arka z kolei była mniejszym odzwierciedleniem Przybytku; tablice były więc mniejszym uosobieniem Przybytku. Arka i Przybytek mogą zatem być reprezentowane przez tablice lub ich rdzeń, czyli skałę. Dlatego trzecia droga narodowej odnowy Kanaanu miała się rozpocząć w Kadesz–Barnea po spełnieniu opatrzności zapoczątkowania w oparciu o skałę. Gdyby więc Izraelici czcili Przybytek z wiarą i oddaniem, i poszli za Mojżeszem do Kanaanu, spełniliby tym samym warunek odszkodowania do usunięcia upadłej natury, wymagany w podstawie wcielenia w trzeciej narodowej drodze.
그러면 하나님은 반석을 중심한 ‘출발을 위한 섭리’를 어떻게 이루려 하셨던가? 광야 40년 기간을 뜻 앞에 세우지 못하고 다시 불신으로 돌아가는 이스라엘 민족을(민 20 : 4∼5) 살리시기 위하여, 하나님은 모세로 하여금 이스라엘의 회중(會衆) 앞에서 지팡이로 반석을 쳐서 물을 내게 하여 가지고 그들에게 마시게 하셨다(민 20 : 8).
W jaki sposób Bóg zamierzał przeprowadzić opatrzność zapoczątkowania w oparciu o skałę? Podczas czterdziestu lat wędrówki przez pustynię Izraelici ponownie popadli w niewiarę i niezadowolenie. Aby ich uratować, Bóg nakazał Mojżeszowi uderzyć laską w skałę, aby wypłynęła z niej woda i ludzie mogli zaspokoić pragnienie (Lb 20:4-5, 8).
만일 모세가 지팡이로 반석을 한 번 쳐서 샘물을 내어 먹임으로써 이스라엘 민족이 하나님의 권능을 새로이 깨달아 그를 중심하고 하나가 되었더라면, 그들은 모세와 함께 ‘성막을 위한 기대’ 위에 서서 반석을 중심한 ‘출발을 위한 섭리’를 이루었을 것이다. 그리하여 그때부터 모세를 믿고 순종하여 그를 따라 가나안으로 들어갔더라면, 그들은 ‘타락성을 벗기 위한 민족적인 탕감조건’을 세우게 됨으로써, 제3차 노정의 모세를 중심한 ‘실체기대’를 이루었을 것이었다.
Mojżesz powinien był uderzyć w skałę tylko raz. Przejęci grozą Izraelici powinni byli wtedy zjednoczyć się z nim i w ten sposób wraz z Mojżeszem mogliby się oprzeć na zjednoczonej podstawie Przybytku. W ten sposób wypełniliby opatrzność zapoczątkowania w oparciu o skałę.
그러나 모세는 물이 없다고 불평을 하고 원망을 하는 백성을 보자 격분하여 치밀어 오르는 혈기(血氣)를 누르지 못하고 지팡이로 반석을 두 번 쳤기 때문에, 하나님께서 너희가 나를 믿지 아니하고 이스라엘 자손의 목전에 나의 거룩함을 나타내지 아니한 고로 너희는 이 총회를 내가 그들에게 준 땅으로 인도하여 들이지 못하리라(민 20 : 12)고 말씀하셨던 것이다.
Jednak kiedy Mojżesz usłyszał, że ludzie szemrają przeciwko niemu i narzekają na brak wody do picia, ogarnął go niepohamowany gniew i uderzył w skałę dwukrotnie. Wtedy Bóg powiedział do niego: Ponieważ Mi nie uwierzyliście i nie objawiliście Mojej świętości wobec Izraelitów, dlatego wy nie wprowadzicie tego ludu do kraju, który im daję. (Lb 20:12)
모세는 이와 같이 한 번 쳐야 할 반석(磐石)을 두 번 침으로써 반석을 중심한 ‘출발을 위한 섭리’도 이루지 못하게 되어, 드디어 약속받은 가나안 복지(福地)를 눈앞에 바라보면서 끝내 들어가지 못하고 말았다(민 20 : 24, 민 27 : 12∼14).
Tym aktem dwukrotnego uderzenia w skałę, kiedy powinien był to zrobić tylko raz, Mojżesz udaremnił opatrzność odszkodowania związaną ze skałą. W konsekwencji nie mógł wejść do ziemi Kanaan. Wolno mu było jedynie ujrzeć ją z daleka na krótko przed śmiercią (Lb 27:12-14).
우리는 이제 반석을 한 번 쳐야 하는 이유와, 두 번 친 것이 어떻게 되어 죄가 되었는가 하는 것을 알아야겠다.
Wyjaśnijmy, dlaczego Mojżesz powinien był uderzyć w skałę tylko raz i dlaczego dwukrotne uderzenie stanowiło grzech.
요한계시록 2장 17절에서는 예수님을 흰 돌로 상징하였고, 한편 또 고린도전서 10장 4절을 보면 반석은 곧 그리스도라고 하였다. 그런데 타락론(墮落論)에서 밝힌 바와 같이 그리스도는 생명나무로 오신 분이시므로(계 22 : 14), 반석은 곧 생명나무이기도 하다. 한편 창세기 2장 9절의 생명나무는 에덴동산에 있어서의 장래(將來)할 완성한 아담을 상징한 것으로서, 이 생명나무도 또한 반석이 아닐 수 없기 때문에 반석은 그 완성한 아담을 상징하기도 한다.
Skała jest symbolem Jezusa Chrystusa (I Kor 10:4; Ap 2:17). Ponieważ Chrystus przyszedł jako drzewo życia (Ap 22:14; patrz Upadek 1.1.1), skała może być także postrzegana jako drzewo życia. Drzewo życia jest również symbolem udoskonalonego Adama w Ogrodzie Eden. Można więc powiedzieć, że skała symbolizowała doskonałego Adama.
그런데 사탄은 에덴동산에서 장차 반석이 될 그 아담을 쳐서 타락시켰다. 따라서 아담은 생명나무가 되지 못하였기 때문에(창 3 : 24), 그는 또한 하나님으로부터의 생명수(生命水) 샘물을 영원히 그 자손들에게 나눠 줄 수 있는 반석도 되지 못하였다. 그러므로 모세가 지팡이로 치기 이전, 샘물을 내지 못하던 반석(磐石)은 바로 타락된 아담을 상징하는 것이었다. 사탄이 장차 생명수를 낼 수 있는 반석으로 성장하고 있던 아담을 한 번 쳐서 타락시킴으로써 그를 ‘샘물을 내지 못하는 반석’으로서의 아담이 되게 하였기 때문에, 하나님은 이 샘물을 내지 못하는 아담의 표시체인 반석을 한 번 쳐서 샘물을 내게 함으로써, ‘샘물을 낼 수 있는 반석’으로서의 아담을 탕감복귀할 수 있는 조건을 세우려 하셨던 것이다.
W Ogrodzie Eden Adam powinien był osiągnąć dojrzałość, stając się w ten sposób ideałem reprezentowanym przez skałę. Kiedy jednak Szatan zaatakował go i spowodował jego upadek, Adam nie mógł się stać drzewem życia ani skałą, która mogłaby dać jego potomkom wodę wiecznego życia. Dlatego skała pozbawiona wody symbolizowała upadłego Adama. Bóg kazał Mojżeszowi uderzyć w skałę raz, aby odnowić przez odszkodowanie akt zaatakowania Adama przez Szatana, który uniemożliwił Adamowi stanie się skałą dającą wodę życia. Kiedy Mojżesz uderzył w skałę raz i wypłynęła z niej woda, akt ten był warunkiem odszkodowania do odnowy Adama do stanu skały dającej wodę.
그러므로 모세가 한 번 쳐서 생명수 샘물을 내게 된 반석은 바로 생명나무로 오셔서 타락한 인간에게 생명수 샘물을 주실 예수님을 상징하는 것이었다. 그렇기 때문에 예수님은 내가 주는 물을 먹는 자는 영원히 목마르지 아니하리니 나의 주는 물은 그 속에서 영생하도록 솟아나는 샘물이 되리라(요 4 : 14)고 말씀하셨던 것이다.
Skała uderzona jeden raz symbolizowała Jezusa, który miał przyjść i dać ludzkości wodę życia. Dlatego Jezus powiedział: Kto zaś będzie pił wodę, którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującym ku życiu wiecznemu. (J 4:14)
따라서 모세가 반석을 한 번 치는 것은 타락된 제1 아담을 완성한 제2 아담 예수님으로 탕감복귀(蕩減復歸)할 수 있는 조건으로서 허락된 것이었다. 그러나 모세가 하늘편에서 한 번 쳐서 샘물을 내게 된 반석을 또 한 번 친 행동은 장차 복귀한 반석으로 오셔서 만민에게 생명수 샘물을 먹여 주실 예수님을 칠 수 있다는 표시적인 행동이 되었던 것이다. 이와 같이 이스라엘의 불신과 그것을 목격한 모세가 혈기(血氣)로써 반석을 두 번 친 행동은, 장차 예수님이 오실 때에도 이스라엘이 불신으로 돌아가면 반석의 실체 되시는 예수님 앞에 사탄이 직접 나아갈 수 있다는 조건을 성립시킨 것이 되기 때문에 그것이 죄가 되었던 것이다.
Bóg nakazał Mojżeszowi uderzyć w skałę raz, aby przez ten warunek odszkodowania upadły Adam został odnowiony w osobie drugiego, udoskonalonego Adama — Jezusa. Kiedy jednak Mojżesz uderzył w skałę po raz drugi, po tym jak wypłynęła z niej woda, stworzyło to możliwość, że Jezus może zostać zaatakowany. Innymi słowy fakt, że Mojżesz uderzył w skałę dwukrotne w gniewie na niewiarę Izraelitów, stworzył warunek, na podstawie którego Szatan miał prawo zaatakować Jezusa, spełnienie skały, jeśliby naród żydowski utracił wiarę w czasie jego przyjścia. Dlatego czyn Mojżesza był grzechem.
모세가 석판(石板)을 한 번 깨뜨린 것은 복귀할 수 있었으나, 반석을 두 번 친 실수는 복귀할 수 없었으니 그 이유는 어디 있었던 것인가?
Jakkolwiek akt rozbicia kamiennych tablic przez Mojżesza mógł być odnowiony, jego błąd polegający na dwukrotnym uderzeniu w skałę odnowiony być już nie mógł. Dlaczego?
복귀섭리(復歸攝理)로 보아 석판과 반석은 외적인 것과 내적인 것의 관계를 가지고 있다. 십계명(十誡命)이 기록된 석판은 모세의 율법(律法)의 중심이요, 따라서 구약성서(舊約聖書)의 중심이다. 구약시대의 이스라엘 민족은 이 석판이상(石板理想)을 믿음으로써 그 시대의 구원권 내(救援圈內)에 들어갈 수 있었다. 이러한 의미에서 석판은 장차 오실 예수님에 대한 외적인 표시체임을 알 수 있다.
W kontekście opatrzności odnowy zależność między kamiennymi tablicami i skałą była taka sama, jak między aspektem zewnętrznym i wewnętrznym. Kamienne tablice z wyrytymi Dziesięcioma Przykazaniami były rdzeniem Prawa Mojżeszowego i sercem Starego Testamentu. Izraelici mogli uzyskać zbawienie dostępne w Epoce Starego Testamentu przez życie zgodne z ideałem zawartym na tablicach. W tym sensie kamienne tablice były zewnętrznym uosobieniem mającego przyjść Jezusa.
그런데 고린도전서 10장 4절에 반석(磐石)은 곧 그리스도라고 하신 말씀대로 반석은 예수님을 상징하는 동시에 석판(石板)의 뿌리가 되기 때문에, 그것은 석판의 실체이신 예수님의 뿌리 곧 하나님도 상징하는 것이다. 그러므로 석판을 외적인 것이라고 한다면 반석은 내적인 것이다. 또 석판을 몸으로 비유한다면 반석은 마음에 해당하며, 석판을 성소(聖所)라고 한다면 반석은 지성소(至聖所)라 할 수 있다. 그리고 석판을 땅이라고 한다면 반석은 하늘에 해당하는 것이다. 그러므로 반석은 석판보다 더 큰 가치를 가지고 있는, 예수님에 대한 내적인 표시체인 것이다.
Skała natomiast nie tylko reprezentowała Chrystusa; jako rdzeń kamiennych tablic symbolizowała również Boga, od którego Chrystus pochodził. Kamienne tablice były czymś zewnętrznym, a skała wewnętrznym. Jeżeli porównamy tablice do ciała, skałę możemy porównać do umysłu; jeżeli tablice porównamy do świętego miejsca, to skała będzie odpowiadać najświętszemu miejscu; jeśli tablice porównamy do ziemi, skała będzie odpowiadać niebu. Krótko mówiąc, jako wewnętrzne uosobienie Chrystusa, skała miała większą wartość niż kamienne tablice.
이와 같이 석판은 예수님에 대한 외적인 표시체였으므로, 그것은 또한 하나님을 상징하는 모세 앞에(출 4 : 16, 출 7 : 1) 예수님의 외적인 표시체로 세워졌던 아론을 상징했었다. 그런데 이스라엘 민족이 아론을 시켜 금송아지를 만들었기 때문에(출 32 : 4), 아론이 깨어짐에 따라 석판도 깨어지게 되었었다. 그러나 아론이 르비딤에서 반석 샘물을 마신 터전 위에서(출 17 : 6) 회개함으로써 소생(蘇生)할 수 있었기 때문에, 아론을 상징하는 석판도 반석 샘물의 내적인 터전 위에서 다시 탕감조건(蕩減條件)을 세움으로써 복귀할 수 있었던 것이다. 그러나 석판의 뿌리가 되는 반석은 그리스도와 그의 뿌리 되신 하나님을 상징하는 것이므로, 이것을 친 행동은 만회할 수 없었던 것이다.
Jako zewnętrzne uosobienie Jezusa, kamienne tablice symbolizowały także Aarona. Aaron był zewnętrznym reprezentantem Jezusa, jako że stał przed Mojżeszem, reprezentantem Boga (Wj 4:16; 7:1). Kiedy Izraelici zmusili Aarona do ulania złotego cielca (Wj 32:4), sam Aaron utracił wiarę, co doprowadziło do rozbicia tablic. Jednak Aaron mógł zostać odrodzony, ponieważ odczuł skruchę i opierał się na fundamencie wypicia wody ze skały w Refidim (Wj 17:6). Kiedy to uczynił, kamienne tablice symbolizujące Aarona także mogły zostać odtworzone w oparciu o wewnętrzną podstawę wody ze skały. Ponieważ jednak skała — rdzeń kamiennych tablic — symbolizowała nie tylko Jezusa, ale również Boga — jego źródło, dlatego też uderzenie w skałę po raz drugi nie mogło zostać odwrócone.
그러면 모세의 반석 2타(磐石二打)는 어떠한 결과를 가져왔던가? 모세가 반석을 두 번 쳤던 것은 불신으로 돌아가는 이스라엘에 대한 혈기(血氣)를 참지 못한 결과였기 때문에(시 106 : 32∼33), 이 행동은 결국 사탄의 입장에서 행한 것이었다. 그러므로 반석으로 이루시려던 ‘출발을 위한 섭리’는 또다시 사탄의 침범을 당한 결과로 돌아가 버리고 말았다.
Jakie były konsekwencje dwukrotnego uderzenia w skałę? Mojżesz uderzył w skałę po raz drugi, ponieważ wybuchnął niepohamowanym gniewem na brak wiary swego ludu (Ps 106:32-33). Działał w tym momencie pod wpływem Szatana, a nawet w jego imieniu. W wyniku tego opatrzność zapoczątkowania, którą Bóg zamierzał przeprowadzić w oparciu o skałę, została zaatakowana przez Szatana.
이렇듯 모세가 반석을 두 번 친 외적인 행동은 사탄의 행동으로 돌아갔으나, 내적인 실제에 있어서는 그 반석에서 샘물을 내어 이스라엘을 먹여 살렸던 것이다. 그렇기 때문에 애급(埃及)에서 나온 외적인 이스라엘 민족은 여호수아와 갈렙을 제외하고는 모두 하나님이 예정하신 가나안으로 복귀하지 못하고, 모세도 120세를 일기로 소망의 땅을 눈앞에 바라보면서 죽고 말았다(신 34 : 4∼5). 그러나 여호수아가 모세의 대신으로(민 27 : 18∼20) 반석 샘물을 마시고 성막을 받드는 광야노정 가운데서 출생한 내적인 이스라엘을 인도하여 가나안으로 들어간 것이었다(민 32 : 11∼12).
Chociaż dwukrotne uderzenie w skałę przez Mojżesza okazało się być czynem szatańskim, mimo wszystko w głębszym, wewnętrznym znaczeniu Mojżesz dał ludziom do picia wodę ze skały i uratował im życie. Stanowiło to potwierdzenie przepowiedni danej wcześniej przez Boga (Lb 14:28-34), że zewnętrzni Izraelici, którzy opuścili Egipt jako dorośli ludzie, nie będą mogli wejść do Kanaanu, tak jak to zostało obiecane, z wyjątkiem Jozuego i Kaleba. Mojżesz również musiał umrzeć nie spełniwszy swego najgłębszego marzenia wejścia do ziemi obiecanej (Pwt 34:4-15). Wewnętrzni Izraelici natomiast, którzy opuścili Egipt jako dzieci lub urodzili się na pustyni w czasie, kiedy ludzie pili wodę ze skały i oddawali cześć Przybytkowi, mogli wejść do Kanaanu prowadzeni przez Jozuego (Lb 32:11-12), następcę Mojżesza (Lb 27:18-20).
모세가 반석을 두 번 친 행동이 사탄이 침범할 수 있는 결과를 가져왔다면, 그 반석에서는 샘물이 나올 수 없었을 것이었다. 그러면 어떻게 되어 거기에서 샘물이 나올 수 있었던가? 제2차 민족적 가 나안 복귀노정에 있어서 모세는 일찍이 르비딤에서 하나님의 명령대로 순종하여 반석을 쳐서 샘물을 내 가지고 이스라엘 민족에게 마시게 함으로써 반석 샘물의 터전을 마련한 바 있었던 것이다(출 17 : 6). 그리고 이 터전 위에서 세워진 석판(石板)과 성막(聖幕)과 법궤(法櫃)는, 다른 모든 이스라엘인이 불신으로 돌아갔을 때에도, 40일 금식기도(禁食祈禱)로써 세운 성막을 위한 ‘믿음의 기대’ 위에서 그것을 굳게 지켜 온 모세 한 사람의 믿음에 의하여, 제3차 민족적 가나안 복귀노정(復歸路程)에까지 계승되어 왔었다. 그 후에 모세마저 불신의 입장으로 돌아갔지만 하늘을 대한 그의 심정은 불변이었고, 또 여호수아가 그의 정탐(偵探) 40일로써 세운 ‘성막을 위한 기대’ 위에서 불변의 신앙으로 석판과 성막과 법궤를 모시고 있었기 때문에, 르비딤에서 세웠던 반석(磐石) 샘물의 터전도 여호수아를 중심하고 그대로 남아졌었던 것이다.
Ponieważ czyn Mojżesza polegający na dwukrotnym uderzeniu w skałę pozwolił Szatanowi zaatakować, można by oczekiwać, że skała nie da wody. Jak więc było to możliwe, że woda jednak popłynęła ze skały? Mojżesz już raz wydobył wodę ze skały w Refidim (Wj 17:6) w drugiej drodze narodowej odnowy Kanaanu, ustanawiając w ten sposób podstawę wydobywania wody ze skały. Kamienne tablice, Arka Przymierza i Przybytek ustanowione na tej podstawie mogły być użyte mimo niewiary ludu w trzeciej narodowej drodze dzięki niezmiennemu oddaniu Mojżesza. Zachował on niezachwianie podstawę wiary dla Przybytku, którą ustanowił podczas czterdziestodniowego postu. Chociaż wiara Mojżesza pod wpływem gniewu uległa chwilowemu zachwianiu, jego miłość i oddanie w stosunku do Boga pozostały niezmienione. Również Jozue ustanowił podstawę dla Przybytku przez absolutną wiarę podczas czterdziestodniowych zwiadów i zachował niezmienną cześć wobec tablic i Arki Przymierza. Dlatego fundament wydobycia wody ze skały, ustanowiony w Refidim, pozostał nienaruszony w oparciu o wiarę Jozuego.
이와 같이 모세의 외적인 불신의 행동으로 말미암아 제2차 반석이 외적으로는 사탄의 침범을 당하게 되었으나, 그의 내적인 불변의 심정과 여호수아의 믿음과 충성으로 말미암아 그것이 내적으로는 샘물을 내어 마시게 할 수 있었던 것이다.
Podsumowując, chociaż druga opatrzność związana ze skałą została zaatakowana zewnętrznie przez Szatana w wyniku zewnętrznego aktu niewiary Mojżesza, to jednak wewnętrznie pozostała nienaruszona. Skała dała ludziom wodę dzięki wewnętrznej postawie Mojżesza i Jozuego, którzy zachowali wiarę i oddanie.
모세가 반석을 두 번 친 것은 결과적으로 사탄의 입장에서 친 것이 되어 그 돌은 사탄이 소유하게 되었다. 따라서 그 돌의 실체로 오셨던 예수님은, 그의 세계적 가나안 복귀노정에서 유대인들이 불신으로 돌아가자, 일찍이 저들이 광야(曠野)에서 잃어버렸던 이 돌을 몸소 찾으시려고 광야로 가셨었기 때문에, 사탄으로부터 돌로 떡이 되게 하라는 시험을 제일 먼저 받으셨던 것이다.
Kiedy Mojżesz uderzył w skałę po raz drugi, uczynił to z pozycji Szatana. W ten sposób Szatan objął kamień w posiadanie. Dlatego też kiedy w czasach Jezusa ludzie utracili wiarę, Jezus jako spełnienie kamienia musiał osobiście udać się na pustynię i odnowić kamień. Taka jest przyczyna pierwszego kuszenia Jezusa, kiedy to Szatan namawiał go, aby zamienił kamienie w chleb.
모세가 이스라엘의 불신으로 말미암아 외적으로는 혈기(血氣)를 내어 반석을 두 번 쳤기 때문에 그의 육신은 사탄의 침범을 당하여 광야에서 죽었으나, 내적으로는 그의 불변의 심정으로 인하여 반석의 샘물을 내어 먹였기 때문에 영적으로 가나안에 들어가게 되었던 것이다. 이것은 장차 반석의 실체 되시는 예수님이 오실 때에도, 유대민족이 불신으로 돌아가게 되면 예수님도 그의 육신은 사탄의 침범을 받아 십자가에 달리시게 됨으로써 영육(靈肉) 아우른 세계적 가나안 복귀는 완수하지 못하시고, 부활(復活)하심으로써 영적으로만 그것을 완수하게 되시리라는 것을 보여 주신 것이었다.
Mojżesz zapłonął gniewem na widok niewiary Izraelitów i uderzył w skałę dwa razy. Z tego powodu Szatan zyskał prawo do jego ciała, a on sam musiał umrzeć poza ziemią obiecaną. Mojżesz mógł jednak wejść do Kanaanu duchowo, ponieważ wydobył ze skały wodę dzięki swej niezachwianej wierze. Zapowiadało to, co mogło się wydarzyć w czasie przyjścia Jezusa, prawdziwego uosobienia skały. Gdyby Żydzi utracili wiarę, ciało Jezusa także mogło być narażone na ataki Szatana, a nawet na śmierć na krzyżu. Mógł on umrzeć nie dokończywszy światowej odnowy Kanaanu. Jezus jednak byłby w stanie urzeczywistnić duchowy aspekt odnowy przez swoje zmartwychwstanie.
모세가 반석(磐石)을 두 번 친 후, 하나님은 불신(不信)으로 돌아가는 이스라엘에게 불뱀을 보내어 그들을 물어 죽이게 하셨다(민 21 : 6). 그러나 이스라엘이 회개하게 되었을 때, 하나님은 모세로 하여금 구리뱀을 만들어 장대 위에 달게 하여, 그것을 쳐다보는 사람만은 구원을 받도록 하셨다(민 21 : 9). 이 불뱀은 해와를 타락시킨 옛 뱀 곧 사탄을 상징하였고(계 12 : 9), 장대 끝에 매단 구리뱀은 장차 하늘 뱀으로 오실 예수님을 상징했던 것이다(요 3 : 14).
Krótko po tym wydarzeniu Izraelici zaczęli znowu narzekać podczas drogi przez pustynię i Bóg zesłał jadowite węże, które wielu pokąsały i zabiły. Kiedy okazali skruchę, Bóg nakazał Mojżeszowi uczynić węża z brązu i umieścić go na palu, aby każdy, kto na niego spojrzy, mógł ocalić życie (Lb 21:6-9). Jadowite węże symbolizowały Szatana, przedwiecznego węża (Ap 12:9), który doprowadził Ewę do upadku; zaś wąż z brązu, umieszczony na palu, symbolizował Jezusa, który miał przyjść jako niebiański wąż.
이것은 하나님께서 이스라엘이 불신으로 돌아갔을 때는 그들을 사탄 뱀에게 내주셨다가 그들이 회개하고 신앙을 돌이킬 때는 다시 구리뱀으로 살려 주셨던 것과 같이, 후일 예수님 때에 있어서도 유대 인들이 불신으로 돌아가면 하나님은 그들을 사탄에게 내주시지 않을 수 없게 되리라는 것과, 그때에 예수님은 인류를 살리시기 위하여 부득이 하늘 뱀으로서 십자가(十字架)에 달리시지 않을 수 없으리라는 것과, 또 불신을 회개하고 그의 십자가로 인한 구속(救贖)을 믿는 자들은 누구나 구원해 주시게 된다는 것을 보여 주신 것이었다. 그러므로 예수님은 모세가 광야에서 뱀을 든 것같이 인자도 들려야 하리니(요 3 : 14)라고 말씀하셨던 것이다. 이 사실은 실상 예수님을 중심한 제3차 세계적 가나안 복귀노정을 십자가로 인한 영적인 노정으로 출발하게 한 원인(遠因)이 되었던 것이다.
Stanowiło to zapowiedź wydarzeń, jakie mogły nastąpić w czasach Jezusa, co on sam wyraził słowami: „Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, aby został wywyższony Syn Człowieczy” (J 3:14). Chociaż Bóg pozwolił, aby Izraelici padli ofiarą szatańskich węży, kiedy utracili wiarę, to jednak ocalił im życie przy pomocy węża z brązu, kiedy odczuli skruchę i odnowili swą wiarę. Podobnie, gdyby w czasach Jezusa ludzie utracili wiarę, Bóg musiałby ich wystawić na ataki Szatana, a Jezus musiałby dla zbawienia ludzkości zawisnąć na krzyżu jako niebiański wąż. Ktokolwiek żałowałby za grzechy i wierzył w odkupienie przez krzyż, zostałby zbawiony. W rzeczywistości epizod z jadowitymi wężami był odległym symbolem Jezusa idącego drogą krzyża w celu rozpoczęcia drogi duchowego zbawienia.
이스라엘의 불신으로 인하여 모세가 반석을 두 번 쳤을 때, 하나님은 모세가 가나안 땅에 들어가지 못할 것이라고 예언하셨다(민 20 : 12). 이에 모세는 하나님에게 가나안 땅에 들어가도록 하여 달라고 간곡한 애원(哀願)의 기도를 올렸으나(신 3 : 25), 그는 종내 가나안 땅을 눈앞에 바라보면서 죽고 말았다. 이렇게 되어 그가 죽은 뒤에 시체를 장사(葬事)하였으나 그가 묻힌 곳을 아는 사람은 한 사람도 없게 되었다(신 34 : 6). 이것은 장차 오실 예수님도 유대인들이 불신으로 돌아가면 그는 십자가에 달리시게 될 것이고, 또 할 수만 있으면 죽음의 잔을 면하고 세계 가나안 복귀를 이루게 하여 달라고 애원의 기도를 하실 것이지만 결국 그 뜻을 이루지 못하고 돌아가시게 될 것과, 한편 그의 시체도 장사한 후에 간 곳을 아는 사람이 없게 될 것 등을 예시(豫示) 하신 것이다.
Kiedy Izraelici stracili wiarę i Mojżesz uderzył w skałę dwa razy, Bóg zapowiedział, że Mojżeszowi nie będzie dane wejść do ziemi Kanaan (Lb 20:12). Chociaż Mojżesz rozpaczliwie modlił się do Boga, błagając Go o pozwolenie wejścia do Kanaanu (Pwt 3:25), nie został wysłuchany i umarł u granic ziemi obiecanej. Ciało jego zostało pochowane w dolinie w ziemi Moab, ale nikt nie znał miejsca jego spoczynku (Pwt 34:6). Tu także kryła się zapowiedź tego, co mogło się stać z Jezusem — gdyby ludzie go odrzucili, zostałby ukrzyżowany. Choćby modlił się rozpaczliwie, aby uniknąć tego losu i ustanowić Królestwo Niebieskie, musiałby umrzeć nie osiągnąwszy tego celu. Wiemy, że faktycznie miało to miejsce w Ogrodzie Getsemani, gdzie Jezus modlił się: „oddal ode mnie ten kielich”. Po śmierci Jezusa również nikt nie znał losów jego ciała.
2.2.3.2.2 Podstawa Wcielenia ześrodkowana w Jozuem
모세가 반석(磐石)을 두 번 침으로 말미암아, 이스라엘 민족이 반석을 중심한 ‘출발을 위한 섭리’로써 가나안으로 복귀하려던 뜻은 이루어지지 않았다. 그러나 모세가 반석을 두 번 침으로써(민 20 : 1∼13) 사탄이 외적으로는 침범했지만, 르비딤 반석 샘물의 터전으로 말미암아 내적으로는 그대로 샘물을 내어 이스라엘에게 먹일 수 있었다는 사실은, 위에서도 밝혀 온 바와 같이 다음과 같은 하나님의 섭리(攝理)에 대한 또 하나의 노정을 보여 주었다. 즉 이스라엘 민족 중 사탄세계인 애급(埃及)에서 출생하여 광야노정에서 불신으로 돌아갔던 외적인 이스라엘에 속하는 사람들은, 정탐(偵探) 40일을 믿음으로 세웠던 여호수아와 갈렙을 제외하고는 모두 광야에서 쓰러지고, 반석 샘물을 마시고 성막(聖幕)을 받드는 광야생활 가운데서 출생한 내적 이스라엘만이 모세 대신의 여호수아를 중심하고 가나안으로 들어갔다는 사실이다(민 32 : 11∼12).
Kiedy w Kadesz–Barnea Mojżesz dwukrotnie uderzył w skałę, udaremniona została opatrzność zapoczątkowania trzeciej drogi odnowy Kanaanu, która miała być oparta na skale. Chociaż Szatan zaatakował zewnętrznie, to jednak fundament, który Mojżesz ustanowił wewnętrznie przez wydobycie wody ze skały w Refidim, pozostał nienaruszony i mógł on wyprowadzić wodę ze skały w Kadesz–Barnea i zaspokoić pragnienie swego ludu. Wytyczyło to wzorzec dla przyszłych wydarzeń. Zewnętrzni Izraelici urodzeni w Egipcie, którzy stracili wiarę podczas wędrówki przez pustynię, pomarli na niej z wyjątkiem Jozuego i Kaleba, którzy okazali niezachwianą wiarę podczas czterdziestodniowej misji zwiadowczej (Lb 32:11-12). Wewnętrzni Izraelici, czyli młodsze pokolenie zrodzone i wychowane na pustyni, kiedy lud pił wodę ze skały i oddawał cześć przybytkowi, weszli do Kanaanu pod wodzą Jozuego.
그리하여 하나님은 모세에게 그가 가나안 땅에 들어갈 수 없다는 것을 알려 주시면서, 눈의 아들 여호수아는 신에 감동된 자니 너는 데려다가 그에게 안수하고 그를 제사장 엘르아살과 온 회중 앞에 세우고 그들의 목전에서 그에게 위탁하여 네 존귀를 그에게 돌려 이스라엘 자손의 온 회중으로 그에게 복종하게 하라(민 27 : 18∼20)고 하셨다.
Bóg polecił Mojżeszowi wyznaczyć Jozuego na swoje miejsce: Weź Jozuego, syna Nuna, męża, w którym prawdziwie mieszka Duch i włóż na niego swoje ręce. Następnie przywiedź go przed kapłana Eleazara i przed całą społeczność i ustanów go w ich obecności wodzem. Przenieś na niego część swojej godności, by cała społeczność Izraelitów była mu posłuszna. (Lb 27:18–20)
여호수아는 정탐(偵探) 40일 기간에 불신으로 돌아갔던 온 이스라엘 민족 중에서 모세가 세운 성막을 위한 ‘믿음의 기대’ 위에 굳게 서서 변함없는 믿음과 충절(忠節)로써 ‘성막을 위한 기대’를 조성하고 끝까지 그것을 받들었던 오직 두 사람 중의 하나였다. 이와 같이 비록 모세는 불신으로 돌아갔으나, 석판(石板)과 성막(聖幕)과 법궤(法櫃)는 여전히 여호수아가 세운 ‘성막을 위한 기대’ 위에 서 있었던 것이다. 그러므로 하나님은 여호수아를 모세의 대신으로 세우시고, 그 내적 이스라엘로 하여금 그에게 복종하여 그와 함께 ‘성막을 위한 기대’ 위에 서게 하심으로써 반석 샘물을 중심한 ‘출발을 위한 섭리’를 이루시고, 이 섭리에 의하여 그들이 가나안 땅에 들어감으로써 거기에서 ‘타락성을 벗기 위한 민족적인 탕감조건’을 세워 가지고, 제3차 노정의 여호수아를 중심한 ‘실체기대(實體基臺)’를 이루게 하시려는 것이었다.
Kiedy ludzi ogarnął strach po wysłuchaniu raportów zwiadowców, jedynie Jozue i Kaleb trwali w wierze w oparciu o podstawę wiary, ustanowioną przez Mojżesza oddającego cześć Przybytkowi. Z absolutną wiarą i lojalnością ustanowili oni podstawę Przybytku i oddawali mu cześć do samego końca. Chociaż wiara Mojżesza później także się zachwiała, kamienne tablice, Arka Przymierza i Przybytek pozostały nienaruszone dzięki podstawie wiary ustanowionej przez Jozuego. Dlatego Bóg ponownie przeprowadził opatrzność zapoczątkowania drogi, tym razem w oparciu o wodę ze skały, wynosząc Jozuego do pozycji zajmowanej wcześniej przez Mojżesza i skłaniając wewnętrznych Izraelitów do posłuszeństwa nowemu wodzowi. Dzięki temu mogli się oni oprzeć na podstawie Przybytku. Razem mieli wejść do Kanaanu i tam wypełnić narodowy warunek odszkodowania do usunięcia upadłej natury. W ten sposób Bóg zamierzał ustanowić podstawę wcielenia ześrodkowaną w Jozuem w trzeciej narodowej drodze (Pwt 3:28).
그리하여 하나님은 그(여호수아)는 이 백성을 거느리고 (가나안으로) 건너가서 네(모세)가 볼 땅을 그들로 기업으로 얻게 하리라(신 3 : 28)고 말씀하셨던 것이다. 그리고 하나님은 여호수아에게도 모세와 함께 있던 것같이 너와 함께 있을 것임이라 내가 너를 떠나지 아니하며 버리지 아니하리니 마음을 강하게 하라 담대히 하라 너는 이 백성으로 내가 그 조상에게 맹세하여 주리라 한 땅을 얻게 하리라(수 1 : 5∼6)고 말씀하셨다.
모세가 미디안 광야생활 40년을 하나님의 뜻 가운데 찾아 세웠을 때 하나님이 그에게 나타나시어 이스라엘 민족을 젖과 꿀이 흐르는 가나안 땅으로 인도하라고 명령하셨던 것과 같이(출 3 : 8∼10), 하나님은 광야에서 표류(漂流)하는 40년을 오직 믿음과 충성으로 찾아 세운 여호수아를 모세 대신으로 부르시어 내 종 모세가 죽었으니 이제 너는 이 모든 백성으로 더불어 일어나 이 요단을 건너 내가 그들 곧 이스라엘 자손에게 주는 땅으로 가라(수 1 : 2)고 명령하셨던 것이다.
Kiedy Mojżesz pomyślnie ukończył czterdziestoletni okres przebywania na pustyni Midian, Bóg pojawił się przed nim i nakazał mu poprowadzić Izraelitów do ziemi Kanaan, mlekiem i miodem płynącej (Wj 3:8-10). Podobnie, kiedy Jozue z wiarą i oddaniem zakończył czterdziestoletni okres wędrówki przez pustynię, Bóg osobiście powołał go, aby zajął pozycję Mojżesza, mówiąc: Mojżesz, sługa mój, umarł; teraz więc wstań, przepraw się przez ten oto Jordan, ty i cały ten lud, do ziemi, którą Ja daję Izraelitom…. Jak byłem z Mojżeszem, tak będę z tobą, nie opuszczę cię ani porzucę. Bądź mężny i mocny, ponieważ ty rozdasz temu ludowi w posiadanie ziemię, którą poprzysiągłem dać ich przodkom. (Jz 1:2,5–6)
하나님으로부터 이 명령을 받은 여호수아가 백성의 유사(有司)들을 불러 하나님으로부터 받은 이러한 뜻을 전하였을 때(수 1 : 10), 그들은 여호수아에게 당신이 우리에게 명하신 것은 우리가 다 행할 것이요 당신이 우리를 보내시는 곳에는 우리가 가리이다……누구든지 당신의 명령을 거역하며 무릇 당신의 시키시는 말씀을 청종치 아니하는 자 그는 죽임을 당하리니 오직 당신은 마음을 강하게 하시며 담대히 하소서(수 1 : 16∼18)라고 대답하면서, 그들은 죽기를 맹세하고 여호수아를 따라갈 것을 결의하였었다. 이와 같이 모세의 사명을 대신하고 나선 여호수아는 초림(初臨) 때의 사명을 계승 완성하러 재림(再臨)하실 예수님을 상징하였다. 따라서 모세노정을 탕감복귀(蕩減復歸)하는 여호수아의 노정은, 예수님의 영적 복귀의 노정을 영육(靈肉) 아울러 탕감복귀해야 할 그의 재림노정(再臨路程)에 대한 표시적인 노정이 되는 것이다.
Otrzymawszy ten nakaz od Boga, Jozue zebrał przywódców ludu i przekazał im Boże polecenia (Jz 1:10). Odpowiedzieli mu: Wszystko, coś nam rozkazał, uczynimy i gdziekolwiek nas poślesz, pójdziemy…. Ktokolwiek sprzeciwi się twojemu głosowi i nie będzie posłuszny twemu słowu we wszystkim, co mu rozkażesz, musi umrzeć. Tylko ty bądź mężny i mocny. (Jz 1:16–18) Przysięgli oni na swoje życie, że pójdą za Jozuem. Przejęcie misji odnowy Kanaanu od Mojżesza przez Jozuego był zapowiedzią Powtórnego Przyjścia Chrystusa w celu dopełnienia misji, którą Jezus pozostawił nieukończoną.Tak jak droga Jozuego miała odnowić przez odszkodowanie drogę Mojżesza, droga Pana Powtórnego Przyjścia musi odnowić przez odszkodowanie, zarówno duchowo jak i fizycznie, drogę duchowej odnowy, którą szedł Jezus.
모세가 제2차 노정에서 가나안 땅에 정탐(偵探)으로 보냈던 열두 사람이 있었다(민 13 : 1∼2). 그들 중 오직 충성으로 그 사명을 완수한 두 사람의 심정의 터전 위에서, 여호수아는 다시 두 사람의 정탐을 여리고성으로 보냈다(수 2 : 1). 그리하여 여리고성의 정탐을 마치고 돌아온 두 정탐인은 진실로 여호와께서 그 온 땅을 우리 손에 붙이셨으므로 그 땅의 모든 거민이 우리 앞에서 간담이 녹더이다(수 2 : 24)라고 믿음으로 보고하였던 것이다. 이때에 광야에서 출생한 이스라엘의 후손들은 모두 그 정탐인(偵探人)의 말을 믿었으므로, 이것으로써 과거에 40일 정탐을 뜻맞게 세우지 못한 선조들의 죄를 탕감할 수 있었던 것이다.
W drugiej narodowej drodze Mojżesz wysłał do Kanaanu dwunastu szpiegów (Lb 13:1-2). W oparciu o fundament serca, ustanowiony przez dwóch z nich, którzy z wiarą wypełnili swoją misję, Jozue wysłał dwóch ludzi na zwiady do twierdzy Jerycho (Jz 2:1). Po powrocie przedstawili oni pełen wiary raport: „Pan oddał cały ten kraj w nasze ręce i już wszyscy mieszkańcy struchleli przed nami” (Jz 2:24). Młodsze pokolenie Izraelitów wyrosłe na pustyni uwierzyło w słowa zwiadowców i wiara ich odkupiła grzechy ich rodziców, którzy nie wypełnili we właściwy sposób misji zwiadowczej.
이와 같이 내적 이스라엘이 ‘성막을 위한 기대’ 위에 선 여호수아에게 순종할 것을 죽음으로써 맹세하였기 때문에, 그들은 여호수아와 함께 그 기대(基臺) 위에 서게 되었던 것이다. 이와 같이 그들은 반석 샘물을 중심한 ‘출발을 위한 섭리’로써, 제2차 노정에서 3대 기적(三大奇蹟)과 10재앙(十災殃)으로 ‘출발을 위한 섭리’를 이루었던 모세를 중심한 그들의 선조들과 같은 입장을 복귀하였던 것이다. 따라서 모세를 중심한 이스라엘이 홍해(紅海)를 건너기 전에 3일노정을 찾아 세웠던 것과 같이, 여호수아를 중심한 이스라엘도 요단강을 건너기 전에 3일노정을 찾아 세웠던 것이다(수 3 : 2).
Ślubując na swoje życie posłuszeństwo Jozuemu, który opierał się na podstawie Przybytku, wewnętrzni Izraelici mogli stanąć wraz z nim na tym samym fundamencie. Odnawiając opatrzność zapoczątkowania opartą o wodę ze skały, zajęli oni taką samą pozycję, jaką zajmowali ich rodzice, kiedy pod przywództwem Mojżesza uczestniczyli w opatrzności zapoczątkowania przed opuszczeniem Egiptu, kiedy to Bóg dał trzy znaki i zesłał dziesięć plag. Tak jak Izraelici pod wodzą Mojżesza odbyli trzydniowy okres przygotowań, zanim przekroczyli Morze Czerwone, podobnie Izraelici pod wodzą Jozuego odbyli trzydniowy okres przygotowań przed przeprawą przez Rzekę Jordan (Jz 3:2).
한편 제2차 노정에 있어서 3일노정을 지난 이스라엘을 구름기둥과 불기둥이 홍해까지 인도하였던 것과 같이, 여호수아를 중심한 이스라엘에 있어서도 그들이 3일노정을 마친 후에, 구름기둥과 불기둥으로 표상된 예수님과 성신(聖神)의 상징적 실체인 법궤가 그들을 요단강까지 인도하였던 것이다(수 3 : 3, 수 3 : 8).
W drugiej narodowej drodze, po zakończeniu trzydniowego okresu, słup obłoku i słup ognia prowadziły Izraelitów nad Morze Czerwone. Podobnie po zakończeniu trzydniowego okresu Izraelici pod wodzą Jozuego prowadzeni byli do rzeki Jordan przez Arkę Przymierza (Jz 3:3, 6). Kamienne tablice, znajdujące się wewnątrz Arki, oraz słup obłoku i słup ognia symbolizowały Jezusa i jego Oblubienicę.
그리고 모세를 인도하던 지팡이에 의해서 홍해가 갈라졌듯이, 여호수아를 인도하던 법궤가 요단강의 물 위에 서자 언덕에 넘치던 요단강의 흐름이 갈라져서(수 3 : 16), 따라온 이스라엘은 육지와 같이 강을 건너게 되었다(수 3 : 17). 지팡이는 장차 오실 예수님에 대한 하나의 표시체였고, 두 석판과 만나와 아론의 싹난 지팡이가 들어 있는 법궤는 예수님과 성신의 상징적인 실체였었다. 그러므로 법궤 앞에서 요단강의 물이 갈라지고 이스라엘 민족이 평탄하게 가나안 땅으로 복귀하 였다는 것은, 장차 오실 예수님과 성신 앞에 물로 표시된 이 죄악세상(계 17 : 15)이 선악으로 분립되어 심판을 받은 후, 모든 성도들이 세계적 가나안 복귀를 완성하게 될 것을 보여 준 것이다.
Mojżesz posługiwał się laską, która wskazywała drogę i rozdzieliła wody Morza Czerwonego. Podobnie Jozue umieścił Arkę Przymierza na przedzie wojsk, aby wskazywała im drogę. Kiedy kapłani niosący Arkę Przymierza weszli w wody Jordanu, rozdzieliły się one i ludzie podążający za Arką przeszli po suchym dnie (Jz 3:16-17). Laska Mojżesza symbolizowała Jezusa; podobnie Arka zawierająca kamienne tablice, mannę i laskę Aarona symbolizowała Jezusa i jego Oblubienicę. Dlatego rozdzielenie wód Jordanu przed Arką, które pozwoliło Izraelitom bezpiecznie wkroczyć do ziemi Kanaan, zapowiadało, co wydarzy się w obecności Jezusa i jego Oblubienicy — grzeszni ludzie, symbolizowani przez wodę (Ap 17:15), zostaną podzieleni na prawych i złych oraz poddani sądowi. Wszyscy wierni dokończą wtedy odnowy Kanaanu na poziomie światowym.
이때에 하나님은 여호수아에게 명하여 백성의 매 지파에 한 사람씩 열두 사람을 택하고 그들에게 명하여 이르기를 요단 가운데 제사장들의 발이 굳게 선 그 곳에서 돌 열둘을 취하고 그것을 가져다가 오늘밤 너희의 유숙할 그 곳에 두라(수 4 : 2∼3)고 하셨다. 그리하여 이스라엘은 정월(正月) 10일에 요단강에서 올라와서, 여리고의 동편 지경(地境)인 길갈에 진을 치고 요단강에서 가져온 열두 돌을 거기에 세웠었다(수 4 : 20).
Kiedy Izraelici dotarli do Rzeki Jordan, Bóg nakazał Jozuemu: Wybierzcie dwunastu mężów spośród ludu, po jednym z każdego pokolenia, i dajcie im takie polecenie: „Podnieście stąd, ze środka Jordanu, z miejsca, gdzie stały nogi kapłanów, dwanaście kamieni, przenieście je ze sobą i połóżcie w miejscu, gdzie rozłożycie się obozem, by spędzić noc.” (Jz 4:2–3) Tak też uczynili: Dziesiątego dnia miesiąca pierwszego lud wyszedł z Jordanu i rozłożył się obozem w Gilgal na wschód od Jerycha. Owe zaś dwanaście kamieni, które zabrano z Jordanu, Jozue ustawił w Gilgal. (Jz 4:19–20)
그러면 이것은 무엇을 예시(豫示)한 것인가? 이미 위에서 논한 바와 같이 돌은 장차 오실 예수님을 상징한다. 따라서 12지파를 대표한 열두 사람이 법궤로 인하여 물이 갈라진 요단강 가운데서 열두 돌을 받들었다고 하는 것은, 장차 12지파의 대표형으로 부름을 받을 예수님의 열두 제자가 예수님의 말씀으로 인하여 이 죄악세상이 선악(善惡)으로 갈라질 때, 그곳에서 예수님을 받들어야 한다는 것을 보여 준 것이었다.
Co zapowiadały te zdarzenia? Jak wiemy, kamień symbolizował Jezusa. Fakt, że kiedy każdy z dwunastu przywódców reprezentujących dwanaście plemion niósł kamień podniesiony z dna Rzeki Jordan po rozdzieleniu się jej wód mocą Arki, zapowiadał to, co miało uczynić dwunastu uczniów Jezusa jako reprezentantów dwunastu plemion — mieli oni wspierać Chrystusa tam, gdzie jego Słowo sądzi grzeszny świat i rozdziela dobro od zła.
그들이 열두 돌을 받들어다가 가나안 땅의 안정된 진(陣)에 한데 모아 놓았을 때, 여호수아는 이는 땅의 모든 백성으로 여호와의 손이 능하심을 알게 하며 너희로 너희 하나님 여호와를 영원토록 경외하게 하려 하심이라(수 4 : 24)고 말하였다. 이것은 장차 돌로서 오시는 예수님을 모시는 열두 제자가 한마음 한뜻으로 한 곳에서 하나로 뭉쳐야만, 세계적인 가나안 복귀를 완성하여 하나님의 전능(全能)하심을 영원히 찬양할 수 있게 되리라는 것을 예시한 것이었다.
Kiedy przywódcy wzięli dwanaście kamieni i złożyli je w obozie Gilgal w ziemi Kanaan, Jozue powiedział: „Wszystkie ludy ziemi powinny poznać, że potężna jest ręka Pana, a wy sami zawsze powinniście się bać Pana, Boga naszego” (Jz 4:24). Oznaczało to, że dwunastu uczniów Jezusa powinno zjednoczyć się w sercach; tylko wtedy mogli zakończyć odnowę Kanaanu na poziomie światowym, aby wszyscy ludzie na świecie wielbili Bożą moc na wieki.
야곱이 가는 곳마다 돌단을 쌓았던 것과 같이, 야곱의 열두 아들의 후손인 열두 지파(支派)의 대표들도 열두 돌을 합하여 하나님을 찬양하는 기도(祈禱)의 제단을 쌓아 앞으로 성전(聖殿)을 건축할 것을 보여 주었던 것이니, 이것은 바로 예수님의 열두 제자(弟子)가 힘을 합하여 예수님을 성전으로 받들어 모셔야 한다는 것을 보여 준 것이다. 후일 예수님의 제자들이 하나되지 못하였을 때에, 예수님은 너희가 이 성전을 헐라 내가 사흘 동안에 일으키리라(요 2 : 19)고 말씀하셨던 것이다. 과연 12제자는 하나되지 못하였고 가룟 유다가 예수님을 팔았으므로, 성전 된 예수님이 십자가(十字架)로써 헐렸다가 3일 만에 부활(復活)하시어 흩어진 제자들을 다시 모은 후에야 그 제자들은 부활하신 예수님을 받들어 영적인 성전으로 모시게 되었고, 또 재림(再臨)하신 후에야 실체성전(實體聖殿)으로 모실 수 있게 되어 있는 것이다.
Tak jak Jakub budował ołtarze z kamienia wszędzie, gdzie się udawał, potomkowie dwunastu synów Jakuba zgromadzili dwanaście kamieni i zbudowali ołtarz na chwałę Bogu. Później mieli zbudować Świątynię. Zapowiadało to, że dwunastu uczniów Jezusa powinno zjednoczyć się i czcić Jezusa jako Świątynię. Dlatego kiedy Jezus widział, że jego uczniowie nie są jednego serca, powiedział: „Zniszczcie tę świątynię, a ja w trzy dni ją odbuduję” (J 2:19). W rzeczywistości uczniowie Jezusa nie potrafili się zjednoczyć, a jeden z nich, Judasz Iskariota, sprzedał Jezusa wrogom. Dopiero kiedy Jezus został ukrzyżowany i zmartwychwstał po trzech dniach, mógł ponownie zebrać swoich rozproszonych uczniów. Uczniowie oddali cześć zmartwychwstałemu Jezusowi jako duchowej Świątyni. Dopiero w czasie Powtórnego Przyjścia uczniowie będą w stanie oddawać cześć Chrystusowi jako ucieleśnionej Świątyni.
이스라엘 민족이 애급(埃及)을 떠나 가나안 땅을 향하여 제2차 노정을 출발할 때 그 해 정월(正月) 14일의 유월절(逾越節)을 지나고 진군하였던 것과 같이(출 12 : 17∼18), 길갈에 진을 쳤던 여호수아를 중심한 이스라엘도 그 해 정월 14일에 유월절을 지키고 굳게 닫힌 여리고의 성벽을 향해 진군을 하였다. 땅의 소산(所産)을 먹기 시작하자 40년 간이나 내려 주시던 만나도 그쳤으므로 그때부터는 인간의 땀으로 된 곡식으로 생활해야만 되었으며, 사탄 도성의 최후의 관문을 뚫는 데 있어서도 인간으로서 할 책임을 다해야만 되었던 것이다. 이스라엘은 하나님의 명령에 의하여 4만의 병사가 선두에 서고, 그 뒤를 따라 일곱 제사장(祭司長)이 일곱 나팔을 불면서 행진하고, 또 그 뒤에는 레위지파의 제사장들이 멘 법궤(수 3 : 3)가 따랐으며, 최후선에는 이스라엘 전군(全軍)이 연달아 진군하였던 것이다(수 6 : 8∼9).
Kiedy Izraelici opuścili Egipt i wyruszyli do ziemi Kanaan, odbyli ucztę paschalną czternastego dnia pierwszego miesiąca (Wj 12:17-18). Podobnie Izraelici pod wodzą Jozuego, którzy rozłożyli się obozem w Gilgal, odbyli ucztę paschalną czternastego dnia pierwszego miesiąca tego roku. Potem wyruszyli do Jerycha. Kiedy zaczęli żywić się tym, co rodziła ziemia, Bóg zaprzestał zsyłać mannę, którą dawał Izraelitom przez czterdzieści lat. Od tego czasu musieli sami zapracować na swoje pożywienie. Dopóki nie zniszczyli ostatniego szatańskiego miasta, musieli zdobywać się na największy wysiłek, aby spełnić swoją odpowiedzialność.
하나님이 명하신 대로 이스라엘은 이러한 행군으로 하루에 한 번씩 6일이나 성(城)을 돌았어도 그 성엔 아무런 변동도 없었다. 그들은 인내(忍耐)와 복종(服從)으로 사탄의 침범을 당한 6일의 창조기간(創造期間)을 탕감복귀해야 되었던 것이다. 그들이 이렇게 순종으로 6일을 찾아 세운 후, 제7일에 일곱 나팔을 부는 7인의 제사장(祭司長)이 성벽을 일곱 번 돌면서 7회의 나팔소리를 끝내고, 여호수아가 백성을 향하여 외치라 여호와께서 너희에게 이 성을 주셨느니라고 호령하자 백성들이 이에 응하여 일제히 큰소리로 외치니 그 성이 곧 붕괴되었다(수 6장).
Kiedy Izraelici zbliżali się do Jerycha, zgodnie z rozkazem Boga umieścili na przedzie czterdzieści tysięcy żołnierzy, natomiast za wojskiem maszerowało siedmiu kapłanów, dmąc w siedem trąb. Za nimi Lewici nieśli Arkę Przymierza, a reszta armii izraelskiej postępowała za nimi. Izraelici okrążali mury miasta w takim szyku codzienne przez sześć dni, ale nie przyniosło to żadnego efektu. Cierpliwie i posłusznie ludzie odnawiali przez odszkodowanie sześciodniowy okres stworzenia zagarnięty przez Szatana. Kiedy z wiarą przetrwali sześć dni, siódmego dnia siedmiu kapłanów okrążyło miasto siedem razy, dmąc w siedem trąb, a Jozue nakazał ludziom: „Wznieście okrzyk wojenny, albowiem Pan daje miasto w moc waszą!” (Jz 6:16) Ludzie wznieśli potężny okrzyk i mury miasta runęły.
이러한 노정은 장차 예수님의 권능(權能)과 그의 성도(聖徒)들에 의하여 하늘과 땅 사이에 가로막혀 있는 사탄의 장벽이 무너질 것을 보여 준 것이었다. 그러므로 이 성벽은 다시 쌓아서는 아니 될 것이었으므로, 여호수아는 이 여리고성을 누구든지 일어나서 건축하는 자는 여호와 앞에서 저주를 받을 것이라 그 기초를 쌓을 때에 장자를 잃을 것이요 문을 세울 때에 계자를 잃으리라(수 6 : 26)고 말하였던 것이다.
Zdobycie Jerycha153 zapowiadało, że dzięki mocy Chrystusa i działaniom jego uczniów szatańska bariera między niebem i ziemią zostanie skruszona. Raz zniszczona już nigdy więcej się nie podniesie. Dlatego Jozue obwieścił: Niech będzie przeklęty przed obliczem Pana człowiek, który podjąłby się odbudować miasto Jerycho: za cenę życia swego pierworodnego [syna] założy fundamenty, za cenę życia najmłodszego syna postawi bramy. (Jz 6:26)
이리하여 파죽지세(破竹之勢)로 적을 공격하게 된 여호수아는 벧호론 싸움에서의 19왕과 메롬 격전에서의 12왕을 합하여 모두 31왕을 멸하였으니(수 12 : 9∼24), 이것도 예수님께서 만왕의 왕으로 오셔서 이방(異邦)의 왕들을 전부 굴복시키시고 그 백성들을 포섭하여 통일된 지상천국을 건설하실 것을 미리 보여 준 것이었다.
Następnie Jozue przypuścił zmasowany atak na wroga. Pokonał w sumie trzydziestu jeden królów (Jz 12:9-24). Stanowiło to zapowiedź, że Chrystus przyjdzie jako Król Królów, aby zbudować zjednoczone Królestwo Niebieskie na ziemi, zmuszając wszystkich pogańskich władców do całkowitej kapitulacji i zyskując serca ich poddanych.
(3) 메시아를 위한 기대
2.2.3.3 Podstawa Przyjęcia Mesjasza
이스라엘 민족은 정탐(偵探) 40일의 사탄 분립기간을 세우지 못 하여 제2차 민족적 가나안 복귀노정(復歸路程)에 실패하고, 이 기간을 재탕감(再蕩減)하기 위하여 제3차 민족적 가나안 복귀노정을 출발하여 광야에서 40년을 유리(流離)하고 다시 가데스바네아로 돌아왔다.
Jak pamiętamy, druga droga narodowej odnowy Kanaanu zakończyła się niepowodzeniem, ponieważ Izraelici nie wypełnili czterdziestodniowej misji zwiadów w Kanaanie, która była warunkiem oddzielenia się od Szatana. Aby zapłacić odszkodowanie za ten błąd, musieli błąkać się na pustyni przez czterdzieści lat.
이때의 모세는 제3차 노정을 위한 ‘믿음의 기대’를 조성하였고, 이스라엘 민족은 ‘성막을 위한 기대’ 위에 설 수 있었던 것이다. 그러나 이스라엘의 불신과 그에 따르는 모세의 반석 2타(磐石二打)로 말미암아 이 두 기대는 모두 사탄의 침범을 당하게 되었던 것이다. 그리하여 모세를 중심하고 애급(埃及)에서 떠난 외적 이스라엘은 모두 광야에서 섬멸(殲滅)되었으나, 오직 여호수아와 갈렙은 모세가 세웠던 제2차 노정의 ‘믿음의 기대’와 성막을 위한 ‘믿음의 기대’ 위에서, 정탐 40일의 사탄 분립기간을 믿음과 충성으로 찾아 세웠기 때문에 ‘성막을 위한 기대’를 조성하였던 것이다. 그리하여 모세를 중심한 외적 이스라엘은 모두 광야에서 쓰러지고 말았으나, 성막을 받드는 광야생활 가운데서 출생한 내적 이스라엘은 모세를 대신한 여호수아를 중심하고 충성을 다하여 법궤를 모시고 요단강을 건너 여리고성을 무찌르고 소망의 땅 가나안으로 들어갔다.
W okresie tym Mojżesz ustanowił podstawę wiary dla trzeciej drogi, a Izraelici opierali się na podstawie Przybytku. Jednakże Szatan zaatakował obie te podstawy z powodu niewiary ludu, a także błędu Mojżesza, polegającego na dwukrotnym uderzeniu w skałę. W konsekwencji całe starsze pokolenie Izraelitów z wyjątkiem Jozuego i Kaleba umarło na pustyni. Jozue i Kaleb wiernie wypełnili czterdziestodniową misję zwiadów w Kanaanie, opierając się na podstawie wiary dla drugiej drogi oraz na podstawie wiary dla Przybytku, ustanowionej przez Mojżesza. W ten sposób ustanowili podstawę dla Przybytku. Młodsze pokolenie Izraelitów przekroczyło rzekę Jordan, niosąc Arkę Przymierza z absolutną wiarą pod wodzą Jozuego, który przejął rolę Mojżesza. Po zniszczeniu twierdzy Jerycho Izraelici wkroczyli do Kanaanu, ziemi obiecanej.
이렇게 되어 제3차 민족적 가나안 복귀노정의 ‘실체기대(實體基臺)’가 이루어지고, 그에 따라서 이 노정의 ‘메시아를 위한 기대’가 조성됨으로써 아브라함 때에 이루어졌던 ‘메시아를 위한 가정적인 기대’는 그의 제물 실수로 인하여 400년 애급고역(埃及苦役)의 탕감노정(蕩減路程)을 지나서야 ‘메시아를 위한 민족적인 기대’를 조성하기에 이르른 것이다.
W oparciu o to zwycięstwo ustanowili podstawę wcielenia w trzeciej narodowej drodze i ustanowili podstawę przyjęcia Mesjasza w tej drodze — choć ciągle jeszcze byli narodem pozbawionym suwerenności. Rodzinna podstawa przyjęcia Mesjasza została ustanowiona w czasach Abrahama. Jego potomkowie musieli przejść czterystuletni okres odszkodowania — niewoli w Egipcie, zanim mogli wejść do Kanaanu i tam ukończyć narodową podstawę przyjęcia Mesjasza.
그러나 이미 후편 제1장 제3절 Ⅲ에서 상론(詳論)한 바와 같이, 그때는 이미 타락인간들이 사탄을 중심하고 애급왕국(埃及王國) 등의 굳건한 왕국을 건설하여 하늘편의 복귀섭리(復歸攝理)에 대결하고 있었기 때문에, 여호수아를 중심하고 ‘메시아를 위한 민족적인 기대’는 세워졌을지라도 그 터전 위에 사탄에 대결할 수 있는 하늘편의 왕국이 건설되기까지는 메시아가 강림(降臨)하실 수 없었던 것이다. 그러나 가나안으로 들어간 내적 이스라엘도 또다시 불신으로 흘러 이 섭리는 다시 연장을 거듭하여 예수님 때까지 밀려 나왔던 것이다.
Wymagała ona jednak czegoś więcej niż samego wkroczenia do Kanaanu i dokonania jego podboju. Jak wyjaśniliśmy wcześniej bardziej szczegółowo (patrz Podstawa 3.3), upadli ludzie stworzyli już potężne narody, na przykład Egipt, rządzone przez szatańskich władców, którzy działali wbrew Bożej Opatrzności odnowy. Dlatego mimo że narodowa podstawa przyjęcia Mesjasza została ustanowiona pod przywództwem Jozuego, konieczne było zbudowanie suwerennego królestwa, w oparciu o które Mesjasz mógłby stawić czoła szatańskim narodom. Kiedy jednak młodsze pokolenie Izraelitów zajęło Kanaan, ono także utraciło wiarę. Dlatego Boża opatrzność została przedłużona po raz kolejny i taka sytuacja miała się powtarzać aż do przyjścia Jezusa.
