Część 1. Zmartwychwstanie

Język


Tematy



제1절 부활

부활(復活)이라는 것은 다시 산다는 뜻이다. 그리고 다시 살아야 하는 것은 죽었기 때 문이므로, 우리가 부활의 의의를 알기 위하여는 먼저 죽음과 삶에 대한 성서적인 개념(槪念)을 분명히 알아야 하는 것이다.

Zmartwychwstanie oznacza powrót do życia. Powrócić do życia mogą tylko martwi. Stąd by zgłębić sens zmartwychwstania, musimy najpierw zrozumieć biblijną koncepcję życia i śmierci.

Sens zmartwychwstania



Ⅰ. 죽음과 삶에 대한 성서개념

1.1 Biblijna koncepcja życia i śmierci

누가복음 9장 60절의 기록을 보면, 부친(父親)을 장사(葬事)하기 위하여 자기 집에 가려고 하는 자에게 예수님은 죽은 자는 죽은 자들로 하여금 장사하게 하라고 말씀하셨다. 우리는 이 예수님의 말씀 가운데서 죽음과 삶에 각각 서로 뜻을 달리하는 두 가지의 개념이 있는 것을 알 수 있다.

Kiedy jeden z uczniów zapytał Jezusa, czy mógłby udać się do domu na pogrzeb zmarłego ojca, usłyszał w odpowiedzi: „zostaw umarłym grzebanie ich umarłych” (Łk 9:60). Z tych słów Jezusa wynika jasno, że „śmierć” można pojmować na dwa sposoby.

첫째는 장사를 치러야 할 그 제자의 부친과 같이 육신의 목숨이 끊어지는 ‘죽음’에 대한 생사(生死)의 개념이다. 이런 ‘죽음’에 대한 ‘삶’은 그 육신이 생리적인 기능을 유지하고 있는 상태를 의미한다. 둘 째는 그 죽은 부친을 장사하기 위하여 모여서 활동하고 있는 사람들을 지적하여 말하는 ‘죽음’에 대한 생사의 개념이다.

Pierwszy rodzaj śmierci dotyczy ciała fizycznego — jak w przypadku zmarłego ojca. „Życie” w kontekście tak pojmowanej śmierci oznacza stan, w którym osoba fizyczna utrzymuje swoje funkcje fizjologiczne. Drugi rodzaj „śmierci” odnosi się do zgromadzonych na pogrzebie, których Jezus także określa mianem „umarli”.

그러면 어찌하여 예수님은 현재 그 육신(肉身)이 움직이고 있는 사람들을 지적하여 죽은 자라고 말씀하셨던가? 그것은 그들이 예수님을 배반함으로써 하나님사랑을 떠나 버린 자리, 즉 사탄주관권내(主管圈內)에 머물러 있었기 때문이었다. 그러므로 이 죽음은 육신의 목숨이 끊어진 죽음을 말한 것이 아니라, 하나님사랑의 품을 떠나서 사탄 주관권 내에 떨어진 것을 의미하는 죽음을 말하는 것이다. 따라서 이러한 ‘죽음’에 대한 ‘삶’의 뜻은 하나님사랑주관권 내에서 그의 뜻대로 활동하고 있는 상태를 말하는 것이다. 그러므로 아무리 그 육신이 활동을 하고 있다 하더라도 그것이 하나님주관권을 벗어나서 사탄주관권 내에 머물러 있으면, 그는 창조본연(創造本然)의 가치기준으로 보아 죽은 자가 아닐 수 없는 것이다. 이것은 요한계시록 3장 1절에 기록된 바, 비신앙적인 사데교회의 신도들에게 네가 살았다 하는 이름은 가졌으나 죽은 자로다라고 한 말씀을 보아도 잘 알 수 있다.

Dlaczego Jezus uważał za martwych ludzi żyjących? Otóż chciał przez to powiedzieć, że ci, którzy go nie przyjęli, pozostawali w sferze panowania Szatana z dala od Bożej miłości. W tym przypadku „śmierć” nie odnosiła się do zaniku życia fizycznego, lecz oznaczała opuszczenie sfery Bożej miłości i pozostawanie pod władzą Szatana. Analogicznie, pojęcie życia dotyczy stanu, w którym człowiek żyje zgodnie z wolą Bożą, w sferze panowania Jego nieskończonej miłości. Z powyższej wykładni wynika, że jeżeli osoba w sensie fizycznym żywa pozostaje pod władzą Szatana, jest poza sferą Bożej miłości i według pierwotnego standardu wartości jest martwa. Podobny wniosek nasuwają pełne potępienia słowa Boga skierowane do niewiernych ludzi z kościoła w Sardes: „Masz imię, że żyjesz, a jesteś umarły” (Ap 3:1).

그 반면에 이미 육신(肉身)의 목숨이 끊어진 인간이라 할지라도, 그의 영인체(靈人體)가 영계천상천국(天上天國)에서 하나님사랑주관권 내에 있다면 그는 어디까지나 살아 있는 사람인 것이다. 예수님께서 나를 믿는 자는 죽어도 살겠고(요 11 : 25)라고 하신 것은, 예수님을 믿고서 하나님주관권 내에서 사는 사람은 목숨이 끊어지고 그 육신이 흙으로 돌아간다 하더라도 그 영인체는 여전히 하나님주관권 내에 있는 것이기 때문에 그는 살아 있는 사람이라는 말씀이다.

Jeśli z kolei duch człowieka przebywa w Niebie (sferze świata duchowego w której panuje Boża miłość), to nawet gdy jego fizyczne życie dobiegnie końca, pozostaje on żywy. Kiedy Jezus mówił: „kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie” (J 11:25), to chciał przekazać, że żyje ten, kto w niego wierzy i pozostaje pod panowaniem Boga. Nawet jeśli ciało takiego człowieka obróci się w proch, jego osoba duchowa będzie się cieszyć życiem w Królestwie Bożym.

예수님은 또 계속하여 무릇 살아서 나를 믿는 자는 영원히 죽지 아니하리니 이것을 네가 믿느냐고 말씀하셨다. 이 말씀예수님을 믿는 자는 지상에서 영원히 죽지 않고 산다는 뜻이 아니라, 육신을 쓰고 예수님을 믿는 사람은 현재 살아 있는 것은 말할 것도 없고, 후일 그가 죽어 육신을 벗어 버리고 지상을 떠난다 할지라도 그의 영인체영원하나님사랑의 품속에서 여전히 삶을 계속할 것이기 때문에 영원히 죽지 않는 것이라는 뜻으로 하신 말씀이다.따라서 위의 성구에 보인 예수님의 말씀은, 인간있어 육신의 목숨이 끊어지는 것을 의미하는 그 죽음은 우리영원한 생명에는 아무런 영향도 가져오지 않는다는 뜻으로 하신 말씀인 것이다.

Jezus powiedział także: „Każdy, kto żyje i wierzy we mnie, nie umrze na wieki” (J 11:26). Słowa te zawierają obietnicę życia w świecie doczesnym i duchowym dla tych, którzy uwierzą w Jezusa, oraz zapewniają nas, że śmierć fizyczna nie decyduje o śmierci duchowej.

무릇 자기 목숨을 보존하고자 하는 자는 잃을 것이요 잃는 자는 살리리라고 하신 누가복음 17장 33절의 말씀도, 육신을 보존하기 위하여 하나님의 뜻을 배반하는 사람은 비록 그 육신이 활동하고 있어도 그는 죽은 자요, 또 이와 반대로 하나님의 뜻을 위하여 육신을 희생하는 사람이고 보면 설혹 그 육신은 흙 속에 묻혀 썩어 버린다 할지라도 그 영인체하나님사랑 가운데 영존(永存)하게 될 것이기 때문에 그는 곧 살아 있는 사람이라는 뜻이다.

„Kto będzie się starał zachować swoje życie — mówił Jezus — straci je; a kto je straci, zachowa je” (Łk 17:33). Ludzie, którzy dla materialnych korzyści występują przeciwko Woli Boga, są martwi bez względu na to, czy w ich ciałach tli się życie czy też nie. I odwrotnie: ci, którzy poświęcają swe życie dla spełnienia Woli Boga, pozostają żywi (żyją wiecznie jako osoby duchowe w sferze Bożej miłości), nawet gdy ich ciała obrócą się wniwecz.

Biblijna koncepcja życia i śmierci



Ⅱ. 타락으로 인한 죽음

1.2 Śmierć spowodowana przez Upadek człowieka

우리는 위에서 서로 뜻을 달리하는 두 가지의 죽음이 있다는 것을 알았다. 그러면 그중 어느 것이 인간 시조(始祖)의 타락(墮落)으로 인하여 초래된 죽음일 것인가?

Zastanówmy się jaka śmierć jest następstwem Upadku pierwszych przodków.

하나님은 원래 인간타락되지 않았어도 노쇠(老衰)하면 그 육신은 흙으로 돌아가도록 창조하셨던 것이다. 그러므로 아담이 930세에 죽어 그의 육신이 흙으로 돌아갔지만, 이것은 어디까지나 타락 때문에 온 죽음은 아니었다. 왜냐하면 창조원리(創造原理)에 의하면, 육신영인체(靈人體)의 옷이라고도 할 수 있는 부분이어서 옷이 더러워지면 벗는 것같이 육신도 노쇠하면 벗어 버리고 그 영인체만이 무형세계(無形世界)에 가서 영원히 살게 되어 있기 때문이다.

Bóg tak stworzył człowieka, że starość i powrót do „prochu” ziemi jest częścią „życia”, śmierć fizyczna była, jest i będzie nieodłącznym elementem naszej ludzkiej natury. W żaden sposób nie jest ona następstwem Upadku. Biblia mówi, że Adam zmarł w wieku 930 lat. Jego ciało w naturalny sposób obróciło się w proch, lecz ten rodzaj śmierci nie był następstwem Upadku. Według Zasady Stworzenia ciało jest szatą dla ducha, człowiek dobiegając kresu życia „zrzuca” je jak znoszone ubranie. Do życia wiecznego w świecie duchowym przechodzi jedynie uwolniona z ciała osoba duchowa.

물질로 된 생물체(生物體)로서 영원성을 가지고 있는 것은 하나도 없다. 그러므로 인간도 이 창조원칙(創造原則)을 벗어날 수는 없으므로 인간육신이라고 해서 영존(永存)할 수는 없는 것이다. 만일 인간지상에서 육신을 쓴 채로 영존한다면, 영인체의 갈 곳인 무형세계는 당초부터 창조할 필요도 없었을 것이다. 원래 무형세계타락인간영인체가 가서 살게 하기 위하여 인간타락된 이후에 창조된 것이 아니라, 이미 인간창조되기 전에 창조목적(創造目的)을 완성인간들이 지상에서 생활하다가 육신을 벗은 후에 그 영인체가 가서 영원히 살 수 있는 곳으로서 창조되어 있었다는 것을 알아야 한다.

Nic co materialne nie może istnieć wiecznie, nasze ciało podlega tej samej zasadzie. Gdyby ostatecznym przeznaczeniem człowieka było wieczne życie w ciele na ziemi, to po co Bóg stwarzałby świat duchowy? Świat duchowy nie został stworzony po Upadku jako miejsce przebywania duchów ludzi upadłych. Jest on częścią pierwotnego stworzenia, miejscem gdzie osoby duchowe ludzi, którzy spełnili cel stworzenia, mogą po zakończeniu życia na ziemi cieszyć się życiem wiecznym.

타락인간(墮落人間)이 육적인 생명에 강한 미련을 가지게 된 것은, 인간이 원래 육신을 벗은 후에는 보다 아름답고 영원무형세계에 가서 영원히 살도록 창조되었다는 사실을 타락으로 인하여 알 수 없게 되었기 때문이다. 지상있어서의 육신생활(肉身生活)과 무형세계있어서의 영인생활(靈人生活)은 애벌레와 나비의 생활에 비교할 수 있다. 만일 애벌레에게 의식이 있다고 하면, 마치 인간육신생활에 대하여 애착을 느끼고 있듯이 그도 역시 허물 속의 생활에 애착을 느끼어 벗고 나오려 하지 않을 것이다. 그렇다면 이것은 애벌레가 일단 나비가 된 후에는 향화(香花)와 감밀(甘蜜)을 마음대로 즐길 수 있는 또 하나의 새로운 세계가 있다는 것을 알지 못하기 때문일 것이다. 지상인과 영인과의 관계는 바로 이 애벌레와 나비와의 관계와 흡사한 것이다.

W upadłym człowieku istnieje bardzo silne przywiązanie do doczesnego życia. Większość ludzi obawia się śmierci, ponieważ w wyniku Upadku człowiek stracił świadomość tego, że po zrzuceniu cielesnej szaty będzie żyć wiecznie w pięknym i wiecznym świecie duchowym. Przejście z życia fizycznego do życia w świecie duchowym można porównać do przemiany gąsienicy w motyla. Gdyby gąsienica miała świadomość życia, może pełzając po liściach rośliny odczuwałaby podobne przywiązanie do swojej ograniczonej egzystencji jak ludzie do życia na ziemi. I prawdopodobnie na zawsze chciałaby zostać gąsienicą, nieświadoma, że jej przeznaczeniem jest wejść w nową fazę życia jako motyl, w której będzie się rozkoszować pachnącymi kwiatami i słodkim nektarem. Związek między ziemską egzystencją człowieka i jego życiem w świecie duchowym jest podobny pod wieloma względami do zależności łączącej gąsienicę i motyla.

만일 인간타락되지 않았다면 지상인들은 같은 지상인들 사이에서와 마찬가지로 영인들과도 자유로이 만날 수 있을 것이기 때문에, 육신을 벗는 것이 결코 영원한 이별이 아니라는 것을 잘 알 수 있을 것이다. 뿐만 아니라 인간지상에서 완성되어 생활하다가 노쇠한 후에 육신을 벗고 가게 되는 그 영인의 세계가 얼마나 아름답고 행복한 곳인가 하는 것을 분명히 알게 된다면, 오히려 육신을 벗고 그 세계로 갈 수 있는 날을 그리워하며 고대하게 될 것이다.

Gdyby nie Upadek, człowiek porozumiewałby się z osobami w świecie duchowym w sposób równie naturalny jak z żyjącymi na ziemi. Byłby również świadomy, że śmierć nie oznacza ostatecznego rozstania z ukochanymi na ziemi. Gdyby człowiek tylko wiedział, do jak pięknego i szczęśliwego świata przejdzie w wyniku naturalnej śmierci (po osiągnięciu doskonałości na ziemi), wówczas z niecierpliwością oczekiwałby tego dnia przejścia.

위에서 논술한 두 가지의 죽음 중에서, 육신의 목숨이 끊어지는 것을 의미하는 죽음이 타락으로 인한 죽음이 아니라는 것을 알게 된다면, 사탄주관권 내에 떨어지는 것을 의미하는 죽음이 곧 타락으로 인한 죽음이라는 결론이 나오는 것이다. 우리는 이 문제를 성서(聖書)를 중심하고 좀더 상세히 검토해 보기로 하자.

Ponieważ Upadek nie spowodował śmierci rozumianej jako wygaśnięcie życia fizycznego, możemy przypuszczać, że sprowadził na człowieka drugi rodzaj śmierci. Zastanówmy się nad tym głębiej.

타락으로 인한 죽음은 곧 인간 시조(始祖)가 선악과(善惡果)를 따먹음으로써 초래된 바로 그 죽음을 말한다. 그러면 그 죽음은 어떠한 죽음이었을 것인가? 창세기 2장 17절을 보면, 하나님아담과 해와를 창조하신 후에 그들에게 선악과를 따먹는 날에는 정녕 죽으리라고 말씀하셨다. 그러므로 하나님말씀하신 그대로 그들은 따먹은 그 ‘날’을 기해서 정녕 죽었다고 보지 않을 수 없는 것이다. 그러나 그 죽은 아담과 해와는 오늘날의 우리들과 마찬가지로 여전히 지상에서 육신생활을 계속하면서 자손을 번식하여 마침내 오늘의 타락인류사회(人類社會)를 이루어 놓았다. 이러한 사실로 보아, 타락으로 인하여 초래된 그 죽음은 육신의 목숨이 끊어지는 것을 의미하는 죽음을 말하는 것이 아니라, 하나님의 선주관권(善主管圈)으로부터 사탄의 악주관권(惡主管圈)으로 떨어지는 것을 의미하는 죽음을 말하는 것임을 바로 알 수 있다.

Bóg powiedział Adamowi i Ewie, że pomrą w dniu, w którym spożyją owoc z drzewa poznania dobra i zła (Rdz 2:17). Niniejsze ostrzeżenie sugeruje, że zjedzenie owocu musiało sprowadzić śmierć na Adama i Ewę. Wiemy jednak, że Adam i Ewa fizycznie żyli dalej i wydali na świat dzieci, które dały początek dzisiejszemu zepsutemu ludzkiemu społeczeństwu. Możemy więc stwierdzić, że śmierć spowodowana Upadkiem nie oznaczała końca fizycznego życia, ale raczej przejście spod dobrego panowania Boga pod złą władzę Szatana.

그러면 우리성서(聖書)에서 이에 관한 예를 들어 보기로 하자. 요한일서 3장 14절에 사랑치 아니하는 자는 사망에 거하느니라고 하였다. 여기에서 말하는 사랑은 물론 하나님사랑의미한다. 하나님사랑 가운데서 이웃을 사랑할 줄 모르는 사람은 아무리 지상(地上)에서 생활을 하고 있다 하더라도 그는 어디까지나 죽은 사람이라는 뜻이다. 이와 동일한 뜻으로서 로마서 6장 23절에는 죄의 삯은 사망이요 하나님의 은사는 영생이니라고 하였고, 또 로마서 8장 6절에는 육신의 생각은 사망이요 영의 생각은 생명과 평안이니라고 기록되어 있는 것이다.

Przytoczmy teraz kilka dodatkowych przykładów z Biblii. W Pierwszym Liście św. Jana jest powiedziane: „My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo miłujemy braci, kto zaś nie miłuje, trwa w śmierci” (I J 3:14). Miłość oznacza tutaj miłość Boga. Człowiek, który nie kocha bliźnich Bożą miłością, jest martwy, nawet gdy w sensie fizycznym wciąż pozostaje żywy i aktywny. Podobne znaczenie zawarte jest w dwóch poniższych cytatach pochodzących z listów Św. Pawła: „zapłatą za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana to życie wieczne w Jezusie Chrystusie, Panu naszym” (Rz 6:23).

Śmierć spowodowana przez Upadek człowieka



Ⅲ. 부활의 의의

1.3 Znaczenie Zmartwychwstania

우리는 이제까지 인간이 목숨이 끊어져서 그 육신이 흙으로 돌아가는 것을 타락으로 인한 죽음인 것으로만 알고 있었다. 따라서 이러한 죽음으로부터 다시 살아나는 것을 성서의미하는 부활(復活)이라고 해석하여 왔기 때문에, 이미 타계한 성도(聖徒)들의 부활은 곧 흙으로 분해되었던 그 육신이 다시 원상대로 살아나는 것으로 이루어지리라고 믿고 있다. 그러나 창조원리(創造原理)에 의하면 이러한 죽음은 인간 조상의 타락으로 말미암아 초래된 것이 아니다. 원래 인간이란 노쇠하면 그 육신은 자연히 흙으로 돌아가도록 창조된 것이기 때문에 한번 흙으로 분해되어 버린 육신은 다시 원상대로 부활할 수도 없으려니와, 영계에 가서 영원히 살게 된 영인체(靈人體)가 다시 육신을 쓸 필요도 없는 것이다.

Wielu ludzi wierzyło dotychczas, że śmierć spowodowana Upadkiem była natury fizycznej. W związku z tym biblijne pojęcie zmartwychwstania interpretowano w kategoriach powstania ze stanu śmierci fizycznej. Wierzono, że wskrzeszenie zmarłych oznacza biologiczne odtworzenie rozłożonych ciał ludzi zmarłych. Upadek naszych pierwszych przodków nie sprowadził na człowieka śmierci fizycznej. Ciało ludzkie (wynika to z samej zasady Stworzenia) tak zostało ukształtowane, że po przejściu przez proces starości stanie się prochem ziemi. Raz uległszy procesowi rozkładu, nie może zostać przywrócone do swego pierwotnego stanu. Duch człowieka zresztą nie potrzebuje nowego ciała fizycznego, by móc się cieszyć życiem wiecznym w bezkresnym świecie duchowym.

그러므로 부활은 인간이 그의 타락으로 초래된 죽음 즉 사탄주관권 내에 떨어진 입장으로부터 복귀섭리(復歸攝理)에 의하여 하나님의 직접주관권 내로 복귀되어 나아가는 그 과정적인 현상의미하는 것이다. 따라서 죄를 회개하고 어제의 나보다 오늘의 내가 좀더 선(善)하게 되었다면 우리는 그만치 부활한 것이 된다.

Zmartwychwstanie można zdefiniować jako proces powracania ze stanu śmierci (spowodowanej przez Upadek) do stanu życia. Innymi słowy jest to przejście ze sfery władzy Szatana pod bezpośrednie panowanie Boga, będące częścią opatrzności odnowy. Kiedy człowiek żałuje za grzechy i wznosi się na wyższy poziom dobra, zmartwychwstaje do tego poziomu.

성서에서 부활에 관한 예를 들어 보면, 요한복음 5장 24절에 내 말을 듣고 또 나 보내신 이를 믿는 자는 영생을 얻었고 심판에 이르지 아니하나니 사망에서 생명으로 옮겼느니라고 한 기록이 있다. 이것은 예수님을 믿음으로 말미암아 사탄의 품속을 떠나 하나님사랑의 품안으로 돌아가는 것이 곧 부활이라는 것을 의미말씀인 것이다.

Pismo Święte opisuje proces zmartwychwstania w następujący sposób: „…kto słucha słowa mego i wierzy w tego, który mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia” (J 5:24). W oparciu o ten fragment możemy stwierdzić, że zmartwychwstanie oznacza opuszczenie królestwa Szatana i powrót na łono Boga.

한편 또 고린도전서 15장 22절에는 아담 안에서 모든 사람이 죽은 것같이 그리스도 안에서 모든 사람이 삶을 얻으리라고 기록되어 있는데, 이것은 아담으로 말미암아 사탄혈통을 이어받게 된 것이 사망이요, 여기에서부터 그리스도로 말미암아 하늘혈통으로 돌아가는 것이 부활이라는 것을 의미말씀인 것이다.

Z wypowiedzi Pawła: „jak w Adamie wszyscy umierają, tak w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni” (I Kor 15:22) wynika, że jesteśmy martwi, ponieważ w wyniku Upadku odziedziczyliśmy rodowód Szatana; lecz gdy przez Chrystusa powrócimy do rodowodu Bożego, wówczas zostaniemy wskrzeszeni do życia.

Znaczenie Zmartwychwstania



Ⅳ. 부활은 인간에게 어떠한 변화를 일으키는가

1.4 Jakie zmiany powoduje w ludziach Zmartwychwstanie?

선악과(善惡果)를 따먹는 날에는 정녕 죽으리라고 하신(창 2 : 17) 하나님말씀대로, 선악과를 따먹고 타락아담과 해와는 죽은 것이 사실이었다. 그러나 그들에게는 외형적인 아무런 변이(變異)도 일어나지 않았다. 변한 것이 있었다면 불안과 공포로 인하여 순간적으로 그들의 안색이 변한 정도였을 것이다. 그러므로 타락인간선악과를 따먹기 이전의 인간으로 부활(復活)된다 하더라도 그의 외형상에는 아무런 변화도 생기지 않을 것이다.

Jak mówi Słowo Boże, Adam i Ewa zmarli po zjedzeniu owocu z drzewa poznania dobra i zła. Jednakże ten rodzaj śmierci nie spowodował w nich żadnych znaczących zmian zewnętrznych. Jeśli tak, to były to chwilowe zmiany w fizjonomi i zachowaniu spowodowane niepokojem i strachem odczuwanym po Upadku. Podobnie nie należy oczekiwać, że kiedy upadły człowiek zostanie odnowiony do stanu sprzed Upadku, to zajdą w nim znaczne zewnętrzne zmiany.

성신(聖神)으로 중생(重生)한 사람중생하기 이전에 비하여 분명히 부활한 사람임에 틀림이 없다. 그와 강도를 비교해 본다면, 하나는 하늘편의 사람으로서 중생한 정도만큼 부활한 입장에 있고, 또 하나는 지옥에 가야 할 사람으로서 죽은 입장에 있지만 그들의 외형에는 아무런 차이도 없는 것이다.

Osoba odrodzona w Duchu Świętym doświadczyła w pewnym zakresie zmartwychwstania. Porównajmy takiego człowieka z przestępcą. Ten pierwszy, doświadczając stopniowego zmartwychwstania, przechodzi do sfery panowania Boga, podczas gdy ten drugi jest osobą duchowo martwą, skazaną na piekło. Jednakże tej diametralnej różnicy nie można spostrzec poprzez analizę ich zewnętrznego wyglądu.

이미 위에서 예증(例證)한 바와 같이, 예수님의 말씀을 따라 하나님을 믿는 자는 사망으로부터 생명에로 옮겨져서 부활된 것이 사실이다. 그러나 그가 예수를 믿기 전 사망한 상태에 있을 때나 예수를 믿고 생명에로 옮겨짐으로써 부활한 후나 그의 육체상에는 아무런 변화도 생기지 않는 것이다.

Ten kto wierzy w Boga i żyje zgodnie z nauką Jezusa, bez wątpienia zmartwychwstaje ze śmierci do życia. Nie następuje w nim jednak żadna zmiana fizyczna, w oparciu o którą można stwierdzić, czy dany człowiek przyjął Jezusa i dostąpił zmartwychwstania czy też nie.

예수님은 창조목적(創造目的)을 완성인간으로 오셨던 것이 사실이다(기독론 참조). 그러나 외형으로 본 예수님은 타락인간에 비하여 아무런 차이도 없었다. 만일 그에게 다른 것이 있었다면 당시의 측근자들이 그를 믿고 따르지 않았을 리가 없는 것이다.

Jezus na przykład był człowiekiem, który wypełnił cel stworzenia (patrz Chrystologia 2.2). Mimo to swym wyglądem zewnętrznym nie odbiegał od zwykłych ludzi. Gdyby podobna różnica istniała, gdyby boskość Jezusa rzutowała na jego wygląd zewnętrzny, wtedy z pewnością każdy by w niego uwierzył i za nim podążał.

인간은 부활로 인하여 사탄주관을 벗어나 하나님심정일체를 이룸으로써 신성(神性)을 가지게 된다. 이렇듯 타락인간이 부활로 인하여 하나님주관을 받게 되면 필연적으로 그 심령(心靈)에 변화를 일으키게 되는 것이다. 그리고 이와 같은 심령의 변화에 의하여 인간육신사탄이 우거(寓居)하는 전(殿)으로부터 하나님이 계실 수 있는 성전으로 사실상 성화(聖化)되어 가는 것이다. 이러한 의미에서 육신도 부활된다고 볼 수 있는 것이다. 이것은 마치 악한 일을 위하여 사용되어 왔던 건물이 하나님의 성전으로 사용하게 되면, 그 건물의 외형에 있어서는 하등의 변화도 없는 것이지만 그것은 이미 성스러운 건물로 변화된 것과 마찬가지의 이치인 것이다.

Człowiek, który zmartwychwstaje i przechodzi do sfery panowania Boga, doświadcza zmian głównie w swoim sercu i duszy. Oczywiście te wewnętrzne zmiany oczyszczają i „rozjaśniają” także ciało, przemieniając je z jaskini Szatana w świątynię Boga. Tak rozumiane zmartwychwstanie ciała rzeczywiście ma miejsce. Obrazowo można je porównać do budynku, który początkowo służył złym celom, lecz później został zamieniony na obiekt sakralny. Architektura budynku nie uległa co prawda zmianie, uświęceniu uległo natomiast jego wnętrze i przeznaczenie.

Jakie zmiany powoduje w ludziach Zmartwychwstanie?