2.1 Epoki w opatrzności odnowy
이제 아담 이후 오늘에 이르는 전역사노정(全歷史路程)에 있어서의 시대적 단계에 대하여 개관(槪觀)해 보기로 하자.
Przedstawimy teraz, w oparciu o przekaz biblijny, przegląd całej drogi odnowy od czasów Adama i przeanalizujemy kolejne epoki w nim występujące.
타락인간(墮落人間)으로 하여금 ‘메시아를 위한 기대’를 세우게 하고, 그 기대 위에서 메시아를 맞게 함으로써 창조목적(創造目的)을 완성하고자 하셨던 하나님의 섭리는 일찍이 아담가정으로부터 시작되었었다. 그러나 가인이 아벨을 살해함으로써 그 섭리의 뜻은 좌절되었고, 그 후 10대를 지나 그 뜻은 다시 노아의 가정으로 옮겨졌던 것이다. 40일의 홍수(洪水)로써 악한 세대를 심판하셨던 것은, 노아가정을 중심하고 ‘메시아를 위한 가정적인 기대’를 세우게 하고 그 기대 위에 메시아를 보내심으로써 복귀섭리(復歸攝理)를 완수하시기 위함이었던 것이다. 그러나 노아의 차자(次子) 함의 타락행위로 인하여, 노아가정과 방주(方舟)를 찾아 세우기 위하여 세웠던 10대와 40일을 사탄에게 내주고 말았다. 그러나 이것들을 다시 하늘편으로 탕감복귀하는 기간 즉 4백년이 지난 후에 뜻은 다시 아브라함에게 옮겨졌던 것이다.
Przypomnijmy, że cel Bożej opatrzności odnowy zostanie osiągnięty wówczas, gdy upadli ludzie przygotują podstawę dla Mesjasza, a następnie przyjmą przychodzącego Zbawiciela i prowadzeni przez niego urzeczywistnią pierwotny cel stworzenia. Boża praca nad osiągnięciem tego celu rozpoczęła się już w rodzinie Adama. Jednak wypełnienie Woli Bożej zostało udaremnione, kiedy Kain zabił Abla. Dziesięć pokoleń później misja wypełnienia tego samego opatrznościowego zadania została przekazana rodzinie Noego. Bóg dokonał sądu potopem nad ludzkością, by oddzielić rodzinę Noego od złego świata i w oparciu o nią prowadzić dalej opatrzność odnowy.
그러므로 만일 아브라함이 ‘메시아를 위한 가정적인 기대’를 뜻맞게 세웠더라면, 이 기대(基臺)를 중심하고 ‘메시아를 위한 민족적인 기대’를 이루어 가지고 그 터 위에서 메시아를 맞았을 것이었다. 그런데 아브라함이 ‘상징헌제(象徵獻祭)’에 실수함으로써 그 뜻은 또다시 좌절되고 말았다. 이에 메시아를 맞기 위한 믿음의 조상을 찾아 내려왔던 아담가정으로부터의 2천년 기간은 일단 사탄에게 내줄 수밖에 없었다.
Zamiarem Boga było wypełnienie celu opatrzności odnowy dzięki ustanowieniu podstawy przyjęcia Mesjasza w rodzinie Noego oraz zesłanie do niej Zbawiciela. Osiągnięcie tego celu zostało jednak udaremnione przez upadły czyn Chama, drugiego syna Noego; dlatego opatrzność Boża nie mogła być dalej prowadzona w oparciu o rodzinę Noego i Arkę. Aby doprowadzić opatrzność odnowy do momentu jej ostatecznego spełnienia, które miało nastąpić w rodzinie Noego, Bóg potrzebował warunku dziesięciu pokoleń oraz czterdziestodniowego potopu. Z powodu błędu Chama oba te warunki zostały utracone na rzecz Szatana.
그러나 아브라함이 노아의 입장과 다른 것은, 비록 아브라함이 ‘상징헌제’에는 실수하였지만 이삭 야곱의 3대에 걸쳐 연장하면서 ‘메시아를 위한 가정적인 기대’를 세움으로써, 이 기대를 중심하고 애급(埃及)에서 하나님의 선민(選民)을 번식하여 후일 ‘메시아를 위한 기대’를 민족적으로 넓힐 수 있었다는 사실에 있다. 아브라함을 믿음의 조상이라고 하는 이유는 여기에 있는 것이다. 그렇기 때문에 결과적으로 보면, 아담으로부터 아브라함까지의 2천년 기간은 믿음의 조상인 아브라함 한 사람을 찾아 세워 장차 복귀섭리(復歸攝理)를 시작할 수 있는 그 기대를 조성하는 기간이었다고 볼 수 있는 것이다. 복귀섭리의 역사가 아브라함으로부터 시작되었다고 하는 이유는 여기에 있는 것이다.
Po upływie czterystu lat, które były konieczne do odnowienia przez odszkodowanie tego, co zostało utracone przez stronę Boga, zadanie wypełnienia Woli Bożej powierzone zostało Abrahamowi. Gdyby Abraham ustanowił podstawę przyjęcia Mesjasza na poziomie rodziny dokładnie tak, jak to zaplanował Bóg, podstawa ta zostałaby rozszerzona do poziomu narodowego i nastąpiłoby wówczas przyjście Mesjasza. Ponieważ jednak Abraham nie złożył symbolicznej ofiary w prawidłowy sposób, wypełnienie Woli Bożej zostało po raz kolejny udaremnione. W wyniku błędu Abrahama okres dwóch tysięcy lat biblijnych od Adama do Abrahama, w ciągu którego Bóg poszukiwał ojca wiary, który mógłby przyjąć Mesjasza, został utracony na rzecz Szatana. Sytuacja Abrahama była jednak inna niż Noego. Chociaż nie złożył on prawidłowo ofiary symbolicznej, rodzinna podstawa przyjęcia Mesjasza została ostatecznie ustanowiona przez trzy pokolenia w jego rodzinie: samego Abrahama, Izaaka i Jakuba. W oparciu o tę podstawę Bóg pomnożył naród wybrany w ziemi egipskiej, rozszerzając podstawę przyjęcia Mesjasza na poziom narodowy. Dlatego właśnie Abraham nazywany jest ojcem wiary (Rz 4:11-12, 16-17). Oceniając znaczenie kolejnych epok w odniesieniu do opatrznościowego celu, jaki został w nich osiągnięty, możemy stwierdzić, iż trwający dwa tysiące lat okres od Adama do Abrahama służył znalezieniu jednego ojca wiary, który mógłby stworzyć podstawę do rozpoczęcia opatrzności odnowy. Można więc powiedzieć, że właściwe dzieło Bożej opatrzności odnowy rozpoczęło się od Abrahama.
아브라함의 ‘상징헌제’ 실수로 인하여 아담으로부터 아브라함에 이르기까지의 2천년 기간을 사탄에게 내주었으므로, 이 기간을 다시 하늘편으로 탕감복귀(蕩減復歸)하는 기간이 있어야 할 것이니, 그 기간이 바로 아브라함으로부터 예수님이 오실 때까지의 2천년 기간이다.
Okres dwóch tysięcy lat od Adama do Abrahama został utracony na rzecz Szatana z powodu błędu, jaki popełnił Abraham podczas składania ofiary symbolicznej. Dlatego konieczne stało się ustanowienie przedziału czasowego, w którym ów okres dwóch tysięcy lat mogłyby zostać odnowiony przez odszkodowanie i przywrócony na stronę Boga. Takie jest znaczenie dwóch tysięcy lat od Abrahama do Jezusa.
아브라함이 ‘상징헌제’에 실수하지 않았더라면 그 후손들에 의하여 세워졌을 ‘메시아를 위한 민족적인 기대’ 위에 메시아가 오셨을 것이므로, 그때에 복귀섭리가 이루어졌을 것이다. 이와 마찬가지로 만일 유대민족이 예수님을 믿고 모시어서 그를 하나님 앞에 민족적인 산 제물로서 뜻맞게 세워 드렸더라면, 그때에도 그들이 세운 ‘메시아를 위한 민족적인 기대’ 위에서 오신 바 메시아를 중심하고 복귀섭리는 완성될 수 있었던 것이다.
Gdyby Abraham prawidłowo złożył ofiarę symboliczną, przyjście Zbawiciela nastąpiłoby w oparciu o narodową podstawę przyjęcia Mesjasza, którą ustanowiliby bezpośredni potomkowie Abrahama. Opatrzność odnowy zostałaby ukończona w owym czasie. Kolejna możliwość osiągnięcia celu opatrzności odnowy zaistniała w czasach Jezusa. Gdyby ówcześnie żyjący Izraelici uwierzyli w Jezusa i zjednoczyli się z nim, ustanowiliby narodową podstawę przyjęcia Mesjasza. Życie Jezusa, reprezentującego cały naród żydowski, stałoby się ofiarą złożoną Bogu. Jezus w pozycji Mesjasza, w oparciu o narodową podstawę, dopełniłby dzieła opatrzności odnowy.
그러나 아브라함이 ‘상징헌제’에 실수한 것과 같이, 유대인들은 예수님을 십자가에 달리게 함으로써 그 민족적인 헌제(獻祭)에 실수하였기 때문에, 아브라함 이후 예수님까지의 2천년 기간은 또다시 사탄에게 내준 결과가 되고 말았다. 그러므로 사탄에게 내준 이 2천년 기간을 또다시 하늘편으로 탕감복귀(蕩減復歸)하는 2천년 기간이 필요하게 된 것이니, 이 기간이 바로 예수님 이후 오늘에 이르기까지의 2천년 기간인 것이다. 이 기간에는 예수님의 십자가에 의한 복귀섭리로써 기독교 신도들이 ‘재림주님을 위한 세계적인 기대’를 세우지 않으면 아니 된다.
Podobnie jak w przypadku Abrahama, który nie spełnił zadania złożenia ofiary symbolicznej, Izraelici nie potrafili złożyć wymaganej od nich ofiary na poziomie narodowym i doprowadzili do ukrzyżowania Jezusa. Dlatego kolejny okres trwający dwa tysiące lat — od Abrahama do Jezusa — został utracony na rzecz Szatana. W konsekwencji konieczne stało się ustanowienie jeszcze jednego przedziału czasowego, dzięki któremu poprzedni okres mógłby zostać przywrócony na stronę Boga przez odszkodowanie. Takie jest znaczenie dwóch tysięcy lat od czasów Jezusa do dnia dzisiejszego. W tym okresie, który ustanowiony został w oparciu o krzyżową ofiarę Jezusa, chrześcijanie muszą ustanowić podstawę przyjęcia Mesjasza na poziomie światowym.
2.2 Podział epok w procesie opatrzności odnowy
Kolejne epoki w procesie opatrzności odnowy ukazują postęp Bożej opatrzności. Można je podzielić według sześciu kryteriów.
2.2.1 Podział epok w odniesieniu do Słowa Bożego
㉠ 아담으로부터 아브라함까지의 2천년 기간은, 인간이 아직 복귀섭리를 위한 하나님의 말씀을 직접 받을 수 있는 탕감조건을 세우지 못한 시대였다. 그러므로 이 시대는 다만 타락인간이 헌제에 의한 탕감조건을 세움으로써 말씀에 의한 섭리를 하실 수 있는 다음 시대를 위한 기대(基臺)를 조성한 시대였기 때문에, 이 시대를 ‘말씀기대섭리시대(基臺攝理時代)’라고 한다.
(i) W ciągu trwającego dwa tysiące lat okresu od Adama do Abrahama ludzie nie spełnili wystarczających warunków odszkodowania, aby móc bezpośrednio otrzymać Słowo Boże. Upadli ludzie mogli jedynie spełniać warunki odszkodowania przez składanie ofiar; dzięki temu ustanowili jednak podstawę dla następnego okresu, w którym Bóg mógł rozpocząć opatrzność odnowy w oparciu o Słowo. Stąd okres ten nazywany jest opatrznościowym okresem ustanawiania podstawy dla Słowa.
㉡ 또 아브라함으로부터 예수님까지의 2천년 기간은, 구약(舊約)의 말씀에 의하여 인간의 심령(心靈)과 지능(知能)의 정도가 소생급(蘇生級)까지 성장한 시대였으므로, 이 시대를 ‘소생 구약시대(蘇生 舊約時代)’라고 한다.
(ii) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Abrahama do Jezusa duchowość i intelekt ludzi rozwinęły się do poziomu etapu kształtowania w oparciu o Słowo objawione w Starym Testamencie. Dlatego okres ten nazywany jest etapem kształtowania opatrzności albo Epoką Starego Testamentu.
㉢ 한편 예수님으로부터 재림기(再臨期)까지의 2천년 기간은, 신약(新約)의 말씀에 의하여 인간의 심령과 지능의 정도가 장성급(長成級)까지 성장하는 시대이므로, 이 시대를 ‘장성 신약시대(長成 新約時代)’라고 한다.
(iii) Podczas dwóch tysięcy lat od Jezusa do Powtórnego Przyjścia duchowość i intelekt ludzi podniosły się do poziomu okresu wzrastania w oparciu o Słowo Boże objawione w Nowym Testamencie. Okres ten nazywa się więc etapem wzrastania opatrzności albo Epoką Nowego Testamentu.
㉣ 예수님 재림 이후의 복귀섭리완성시대(復歸攝理完成時代)는, 복귀섭리의 완성을 위하여 주시는 성약(成約)의 말씀에 의하여 인간의 심령과 지능의 정도가 완성급(完成級)까지 성장하는 시대이므로, 이 시대를 ‘완성 성약시대(完成 成約時代)’라고 한다.
(iv) Podczas okresu, który nastąpi po Powtórnym Przyjściu Chrystusa i w którym opatrzność odnowy ma zostać ostatecznie wypełniona, duchowość i zdolności intelektualne ludzkości rozwiną się do poziomu etapu doskonalenia w oparciu o Słowo Spełnionego Testamentu. Słowo to zostanie objawione w celu dokończenia opatrzności odnowy. Okres ten nazywany jest zatem etapem doskonalenia opatrzności lub Epoką Spełnionego Testamentu.
2.2.2 Podział epok w odniesieniu do postępu Bożego dzieła zmartwychwstania
㉠ 아담으로부터 아브라함까지의 2천년 기간은, 인간이 헌제(獻祭)로써 장차 부활섭리(復活攝理)를 하실 수 있는 구약시대(舊約時代)를 위한 기대를 조성한 시대였으므로, 이 시대를 ‘부활기대섭리시대(復活基臺 攝理時代)’라고 한다.
(i) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Adama do Abrahama ludzie składali ofiary, ustanawiając w ten sposób podstawę do rozpoczęcia Epoki Starego Testamentu, w której Bóg mógł zapoczątkować właściwe dzieło zmartwychwstania. Dlatego okres ten nazywa się opatrznościową epoką ustanawiania podstawy dla zmartwychwstania.
㉡ 아브라함으로부터 예수님까지의 2천년 기간은, 부활섭리의 시대적인 혜택과 구약의 말씀에 의하여 인간이 영형체급(靈形體級)까지 부활하는 시대였으므로, 이 시대를 ‘소생부활섭리시대(蘇生復活攝理時代)’라고 한다.
(ii) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Abrahama do Jezusa ludzie mogli zmartwychwstać do poziomu duchów ukształtowanych w oparciu o Słowo Starego Testamentu i zasługi wieku w opatrzności odnowy. Okres ten nazywa się więc opatrznościową epoką zmartwychwstania na etapie kształtowania.
㉢ 예수님으로부터 그의 재림기까지의 2천년 기간은, 복귀섭리의 시대적인 혜택과 신약의 말씀에 의하여 인간이 생명체급(生命體級)까지 부활하는 시대이므로, 이 시대를 ‘장성부활섭리시대(長成復活攝理時代)’라고 한다.
(iii) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Jezusa do Powtórnego Przyjścia ludzie mogli zmartwychwstać do poziomu duchów żywych w oparciu o Słowo Nowego Testamentu i zasługi wieku w opatrzności odnowy. Stąd okres ten nazywa się opatrznościową epoką zmartwychwstania na etapie wzrastania.
㉣ 예수님 재림 이후의 복귀섭리완성시대(復歸攝理完成時代)는, 복귀섭리의 시대적인 혜택과 성약의 말씀에 의하여 인간이 생령체급(生靈體級)으로 완전 부활하는 시대이므로, 이 시대를 ‘완성부활섭리시대(完成 復活攝理時代)’라고 한다.
(iv) W okresie, który nastąpi po Powtórnym Przyjściu Chrystusa, ludzie dostąpią pełnego zmartwychwstania do poziomu duchów boskich w oparciu o Słowo Spełnionego Testamentu i zasługi wieku w opatrzności odnowy. Okres ten nazywamy zatem opatrznościową epoką zmartwychwstania na etapie doskonalenia.
(3) 믿음의 기간을 탕감복귀하는 섭리로 본 시대 구분
2.2.3 Podział epok w odniesieniu do opatrzności odnawiania przez odszkodowanie utraconych okresów wiary
㉠ 아담으로부터 아브라함까지의 2천년 기간은, 사탄에게 내주었던 이 기간을 아브라함 한 분을 찾아 세움으로써 하늘 것으로 탕감복귀할 수 있는 구약시대를 위한 기대를 조성한 시대였으므로, 이 시대를 ‘탕감복귀기대섭리시대(蕩減復歸基臺攝理時代)’라고 한다.
(i) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Adama do Abrahama Bóg ustanawiał podstawę do rozpoczęcia Epoki Starego Testamentu. Chociaż okres ten został utracony na rzecz Szatana, to jednak Bóg, pracując przez Abrahama, zapoczątkował ostatecznie Epokę Starego Testamentu, w której ów utracony okres mógł zostać odnowiony przez odszkodowanie. Dlatego okres ten nazywany jest Opatrznościową Epoką Ustanawiania Podstawy dla Odnowy (przez odszkodowanie).
㉡ 아브라함으로부터 예수님까지의 2천년 기간은, 아브라함의 헌제 실수로 인하여 사탄에게 내주었던 아담으로부터의 2천년 기간을 이스라엘 민족을 중심하고 다시 하늘 것으로 탕감복귀하는 시대였으므로, 이 시대를 ‘탕감복귀섭리시대(蕩減復歸攝理時代)’라고 한다.
(ii) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Abrahama do Jezusa Bóg, pracując głównie z ludem Izraela, odnowił przez odszkodowanie poprzedni okres dwóch tysięcy lat, utracony na rzecz Szatana z powodu błędu popełnionego przez Abrahama podczas składania ofiary symbolicznej. Okres ten nazywa się zatem Opatrznościową Epoką Odnowy (przez odszkodowanie).
㉢ 예수님으로부터 그의 재림기(再臨期)까지의 2천년 기간은, 예수님이 십자가에 돌아가심으로 말미암아서 사탄에게 내주었던 구약시대의 2천년 기간을 기독교 신도들을 중심하고 하늘 것으로 재탕감복귀(再蕩減復歸)하는 시대이므로, 이 시대를 ‘탕감복귀섭리연장시대(蕩減復歸攝理延長時代)’라고 한다.
(iii) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Jezusa do Powtórnego Przyjścia Bóg, działając głównie przez chrześcijaństwo, odnowił przez odszkodowanie Epokę Starego Testamentu, utraconą na rzecz Szatana z powodu ukrzyżowania Jezusa. Stąd okres ten nazywa się Opatrznościową Epoką Przedłużonej Odnowy (przez odszkodowanie).
㉣ 예수님 재림 이후의 복귀섭리완성시대(復歸攝理完成時代)는, 사탄에게 내주었던 복귀섭리의 전노정을 하늘 것으로 완전히 탕감복귀하는 시대이므로, 이 시대를 ‘탕감복귀섭리완성시대(蕩減復歸攝理完成時代)’라고 하는 것이다.
(iv) W okresie, który nastąpi po Powtórnym Przyjściu Chrystusa, Bóg będzie odnawiał przez odszkodowanie cały proces opatrzności odnowy utracony na rzecz Szatana i doprowadzi do ostatecznego zakończenia opatrzności odnowy. Okres ten nazywa się więc Opatrznościową Epoką Wypełnienia Opatrzności Odnowy (przez odszkodowanie).
(4) 메시아를 위한 기대의 범위로 본 시대 구분
2.2.4 Podział epok w odniesieniu do zasięgu Podstawy Przyjęcia Mesjasza
㉠ 아담으로부터 아브라함까지의 2천년 기간은, 헌제(獻祭)에 의하여 아브라함가정 하나를 찾아 세움으로써 ‘메시아를 위한 가정적인 기대’를 조성한 시대였으므로, 이 시대를 ‘메시아를 위한 가정적(家庭的)인 기대섭리시대(基臺攝理時代)’라고 한다.
(i) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Adama do Abrahama Bóg ustanowił rodzinną podstawę przyjęcia Mesjasza, pracując z rodziną Abrahama na fundamencie spełnionych przez nią warunków. Okres ten nazywa się więc opatrznościową epoką ustanawiania podstawy przyjęcia Mesjasza na poziomie rodziny.
㉡ 아브라함으로부터 예수님까지의 2천년 기간은, 구약(舊約)의 말씀에 의하여 이스라엘 민족을 찾아 세움으로써 ‘메시아를 위한 민족적인 기대’를 조성하는 시대였으므로, 이 시대를 ‘메시아를 위한 민족적(民 族的)인 기대섭리시대(基臺攝理時代)’라고 한다.
(ii) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Abrahama do Jezusa Bóg pracował nad ustanowieniem narodowej podstawy przyjęcia Mesjasza, prowadząc naród izraelski w oparciu o Słowo Starego Testamentu. Dlatego okres ten nazywa się opatrznościową epoką ustanawiania podstawy przyjęcia Mesjasza na poziomie narodu.
㉢ 예수님으로부터 그의 재림기(再臨期)까지의 2천년 기간은, 신약(新約)의 말씀에 의하여 기독교 신도들을 세계적으로 찾아 세움으로써 ‘메시아를 위한 세계적인 기대’를 조성하는 시대이므로, 이 시대를 ‘메시아를 위한 세계적(世界的)인 기대섭리시대(基臺攝理時代)’라고 한다.
(iii) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Jezusa do Powtórnego Przyjścia Bóg ustanawiał światową podstawę przyjęcia Mesjasza, działając przez chrześcijaństwo na poziomie ogólnoświatowym w oparciu o Słowo Nowego Testamentu. Okres ten nazywa się zatem opatrznościową epoką ustanawiania podstawy przyjęcia Mesjasza na poziomie światowym.
㉣ 예수님 재림 이후의 복귀섭리완성시대(復歸攝理完成時代)는, 성약(成約)의 말씀에 의하여 천주적인 섭리를 하심으로써 ‘메시아를 위한 천주적인 기대’를 완성해야 할 시대이므로, 이 시대를 ‘메시아를 위한 천주적(天宙的)인 기대섭리완성시대(基臺攝理完成時代)’라고 한다.
(iv) W okresie, który nastąpi po Powtórnym Przyjściu Chrystusa, Bóg zakończy dzieło ustanawiania kosmicznej podstawy przyjęcia Mesjasza, pracując zarówno w świecie duchowym jak i na ziemi w oparciu o Słowo Spełnionego Testamentu. Stąd okres ten nazywa się opatrznościową epoką dopełnienia podstawy przyjęcia Mesjasza na poziomie kosmicznym.
2.2.5 Podział epok w odniesieniu do odpowiedzialności za dzieło odnowy
㉠ 아담으로부터 아브라함까지의 2천년 기간은, 다음 구약시대에 하나님의 책임분담섭리(責任分擔攝理)를 하시기 위한 기대를 조성한 시대였으므로, 이 시대를 ‘책임분담기대섭리시대(責任分擔基臺攝理時代)’라고 한다.
(i) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Adama do Abrahama Bóg ustanowił podstawę, w oparciu o którą mógł prowadzić Opatrzność Odnowy w nadchodzącej Epoce Starego Testamentu. Za wypełnienie tej opatrzności odpowiedzialność ponosił On sam. Okres ten nazywa się więc opatrznościową epoką ustanawiania podstawy dla odpowiedzialności Boga.
㉡ 아브라함으로부터 예수님까지의 2천년 기간은, 하나님께서 인간을 창조하신 바 원리적인 책임을 지심으로써 친히 사탄을 굴복시키는 제1차의 책임을 담당하시고 선지자(先知者)들을 대하시어 소생적(蘇生的)인 복귀섭리를 해 나오신 시대였으므로, 이 시대를 ‘하나님의 책임분담섭리시대(責任分擔攝理時代)’라고 한다.
(ii) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Abrahama do Jezusa Bóg jako stwórca istot ludzkich wziął odpowiedzialność za prowadzenie opatrzności odnowy na etapie kształtowania. Bóg pracował przez proroków i sam wziął pierwszą odpowiedzialność za pokonanie Szatana. Okres ten nazywa się zatem epoką opatrzności opartej o odpowiedzialność Boga.
㉢ 예수님으로부터 그의 재림기(再臨期)까지의 2천년 기간은, 타락의 장본인인 아담과 해와의 사명을 대신 완성해야 되었던 예수님과 성신(聖神)이 사탄을 굴복시키는 제2차의 책임을 지시고 타락인간을 대하시어 장성적(長成的)인 복귀섭리를 해 나오신 시대이므로, 이 시대를 ‘예수와 성신의 책임분담섭리시대(責任分擔攝理時代)’라고 하는 것이다.
(iii) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Jezusa do Powtórnego Przyjścia Jezus i Duch Święty, którzy podjęli misję Adama i Ewy, prowadzili opatrzność odnowy na poziomie etapu wzrastania. Jezus i Duch Święty ponosili drugą odpowiedzialność za pokonanie Szatana, pracując nad odnową upadłych ludzi. Stąd okres ten nazywa się epoką opatrzności opartej o odpowiedzialność Jezusa i Ducha Świętego.
㉣ 예수님 재림 이후의 복귀섭리완성시대(復歸攝理完成時代)는, 인간이 본래 천사까지도 주관하게 되어 있는 창조원리(創造原理)에 입각하여 지상과 천상에 있는 성도들이 타락한 천사인 사탄을 굴복시키는 제3차의 책임을 지고 복귀섭리를 완성해야 하는 시대이므로, 이 시대를 ‘성도(聖徒)의 책임분담섭리시대(責任分擔攝理時代)’라고 한다.
(iv) W okresie, który nastąpi po Powtórnym Przyjściu Chrystusa, ludzie wiary na ziemi i w niebie mają wziąć trzecią odpowiedzialność za pokonanie Szatana, upadłego archanioła i dokończyć opatrzność odnowy. Mają tego dokonać zgodnie z Zasadą Stworzenia, która wskazuje ludziom drogę zdobycia prawa do panowania nad aniołami. Dlatego okres ten nazywa się epoką opatrzności opartej o odpowiedzialność wiernych.
2.2.6 Podział epok w odniesieniu do tożsamości w opatrzności odnowy
㉠ 아담으로부터 아브라함까지의 2천년 기간은, ‘메시아를 위한 기대’를 복귀하는 탕감조건들을 상징적으로 세워 나온 시대였으므로, 이 시대를 ‘상징적 동시성(象徵的 同時性)의 시대’라고 한다.
(i) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Adama do Abrahama podstawa przyjęcia Mesjasza była odnawiana przez wypełnianie tożsamych warunków odszkodowania o charakterze symbolicznym. Stąd okres ten nazywa się epoką tożsamości symbolicznej.
㉡ 아브라함으로부터 예수님까지의 2천년 기간은, ‘메시아를 위한 기대’를 복귀하는 탕감조건들을 형상적으로 세워 나온 시대였으므로, 이 시대를 ‘형상적 동시성(形象的 同時性)의 시대’라고 한다.
(ii) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Abrahama do Jezusa podstawa przyjęcia Mesjasza była odnawiana przez wypełnianie tożsamych warunków odszkodowania o charakterze obrazowym. Okres ten nazywa się więc epoką tożsamości obrazowej.
㉢ 예수님으로부터 그의 재림기까지의 2천년 기간은, ‘메시아를 위한 기대’를 복귀하는 탕감조건들을 실체적으로 세워 나온 시대이므로, 이 시대를 ‘실체적 동시성(實體的 同時性)의 시대’라고 한다.
(iii) Podczas trwającego dwa tysiące lat okresu od Jezusa do Powtórnego Przyjścia podstawa przyjęcia Mesjasza była odnawiana przez wypełnianie tożsamych warunków odszkodowania o charakterze rzeczywistym. Dlatego okres ten nazywa się epoką tożsamości rzeczywistej.