복귀섭리시대(復歸攝理時代)는 상징적 동시성(象徵的 同時性)의 시대인 복귀기대섭리시대(復歸基臺攝理時代)를 형상적(形象的)인 동시성으로 탕감복귀하는 시대이다. 이제 이 시대를 형성한 각 시대와 그 연수(年數)가 어떻게 이루어졌는가 하는 것을 알아보기로 하자.
Epoka Opatrzności Odnowy, która była epoką obrazowej tożsamości czasu, miała odnowić przez odszkodowanie Epokę Ustanawiania Podstawy dla Odnowy — epokę symbolicznej tożsamości czasu. Przyjrzyjmy się tym okresom i zastanówmy się, co decydowało o ich długości.
3.1 Czterystuletni okres niewoli w Egipcie
노아는 심판(審判) 40일의 ‘사탄 분립기대’ 위에서 ‘믿음의 기대’를 조성하였던 것인데 함의 실수로 그것이 무너지자, 하나님은 다시 아브라함을 그와 같은 입장에 세우시기 위하여 400년을 탕감복귀(蕩減復歸)한 기대 위에서 그로 하여금 ‘상징헌제(象徵獻祭)’를 하도록 명하셨던 것이다. 그러나 아브라함의 헌제 실수로 말미암아 그 기대는 다시 사탄의 침범을 당하게 되었던 것이다. 이와 같이 되어 하나님은 사탄에게 내준 그 400년의 기대를 다시 찾아 세우시기 위하여, 이스라엘 민족으로 하여금 사탄을 재분립(再分立)하는 애급고역 400년을 치르게 하셨던 것이니(창 15 : 13), 이 시대를 애급고역시대(埃及苦役時代)라고 한다(후편 제1장 제3절 Ⅰ). 이 시대는 상징적(象徵的)인 동시성(同時性)의 시대 중 아담으로부터 노아까지의 1600년을 형상적(形象的)인 동시성으로 탕감복귀하는 시대였다.
Noe ustanowił podstawę wiary przez wypełnienie warunku czterdziestodniowego sądu potopem w celu oddzielenia się od Szatana. Podstawa ta została jednak zniszczona przez Szatana w wyniku błędu Chama. Czterysta lat później Bóg starał się wynieść Abrahama do takiej samej pozycji, jaką zajmował Noe. W tym celu Abraham miał złożyć ofiarę symboliczną, opierając się na fundamencie ustanowionym w ciągu poprzedzających czterystu lat. Niestety, z powodu jego błędu podstawa ta została zagarnięta przez Szatana. Aby ją odzyskać, Izraelici musieli przebywać w niewoli egipskiej przez czterysta lat (Rdz 15:13; patrz Podstawa 3.1.2.1) i ponownie oddzielić się od Szatana. Okres niewoli w Egipcie był okresem obrazowej tożsamości czasu, odpowiadającym okresowi tysiąca sześciuset lat od Adama do Noego z epoki symbolicznej tożsamości czasu. Jego celem była odnowa poprzedniego okresu drogą tożsamościowych warunków odszkodowania.
3.2 Czterystuletni okres Sędziów
열왕기상 6장 1절에 이스라엘 자손이 애굽 땅에서 나온 지 사백팔십년이요 솔로몬이 이스라엘 왕이 된 지 사년 시브월 곧 이월에 솔로몬이 여호와를 위하여 전 건축하기를 시작하였더라고 하신 말씀이 있다. 여기에서 사울왕의 재위 40년과 다윗왕의 재위 40년을 지난 후 솔로몬왕 4년이 바로 이스라엘 자손들이 애급(埃及) 땅에서 나온 지 480년이라고 한 것을 보면, 이스라엘 민족이 애급에서 가나안으로 돌아온 이후 사울왕이 즉위할 때까지는 약 400년 기간이었음을 알 수 있다. 이 기간을 사사시대(士師時代)라고 한다.
Przekaz biblijny podaje, że król Salomon rozpoczął budowę Świątyni czterysta osiemdziesiąt lat po Wyjściu z Egiptu, w czwartym roku swego panowania (I Kr 6:1). Jako że panowanie króla Salomona nastąpiło po czterdziestoletnim panowaniu króla Saula (Dz 13:21) i czterdziestoletnim panowaniu króla Dawida, możemy wywnioskować, że od wejścia Izraelitów do Kanaanu do namaszczenia Saula na króla upłynęło około czterystu lat. Był to okres Sędziów.
모세를 중심한 이스라엘 민족은, 노아로부터의 400년 ‘사탄 분립기대’ 위에 세워졌던 아브라함의 입장을 민족적으로 복귀하기 위하여 애급고역(埃及苦役) 400년의 ‘사탄 분립기대’ 위에 섰어야 했던 것이다. 그러나 모세 대신 여호수아를 중심하고 가나안으로 돌아온 이스라엘의 불신으로 인하여 이 기대는 또다시 사탄의 침범을 당하게 되었었다. 이와 같이 되어 이스라엘 민족에게는 사탄에게 잃어버린 이 애급고역 400년 기대를 재탕감복귀(再蕩減復歸)하기 위한 사탄 재분립기간(再分立期間)이 있어야 했던 것이다. 이러한 기간으로 다시 세워진 것이 이스라엘 민족이 애급에서 가나안으로 돌아온 후로부터 사울왕이 즉위할 때까지의 사사시대 400년이었던 것이다.
Izraelici pod wodzą Mojżesza mieli utrwalić fundament oddzielenia się od Szatana, ustanowiony podczas niewoli w Egipcie, odnawiając tym samym na poziomie narodowym fundament, na którym opierał się Abraham, czyli podstawę oddzielenia się od Szatana, ustanowioną podczas czterystu lat od Noego do Abrahama. Jednak po wejściu do Kanaanu pod wodzą następcy Mojżesza — Jozuego, Izraelici ponownie stracili wiarę, pozwalając Szatanowi kolejny raz zniweczyć tę czterystuletnią podstawę. Izraelici musieli więc przejść przez kolejny okres oddzielenia się od Szatana, aby móc na tej podstawie odnowić przez odszkodowanie ów utracony fundament. Taki właśnie był cel Okresu Sędziów, który trwał około czterystu lat, od wkroczenia Izraelitów do Kanaanu do namaszczenia Saula na króla.
그리고 이 시대는 상징적인 동시성의 시대 중 노아로부터 아브라함까지의 400년을 형상적인 동시성으로 탕감복귀하는 시대였다.
Okres Sędziów był obrazowym odpowiednikiem okresu czterystu lat od Noego do Abrahama w epoce symbolicznej tożsamości czasu i miał na celu jego odnowę przez odszkodowanie.
3.3 Stu dwudziestoletni okres Zjednoczonego Królestwa
복귀기대섭리시대(復歸基臺攝理時代)를 탕감복귀하기 위하여 복귀섭리시대(復歸攝理時代)가 있게 되었으므로 이 섭리노정(攝理路程)을 출발한 아브라함은 아담의 입장이었고, 모세는 노아의 입장이었으며, 사울왕은 아브라함의 입장이었던 것이다. 왜냐하면 아브라함은 복귀기대섭리시대의 종결자(終結者)인 동시에 복귀섭리시대의 출발자(出發者)였기 때문이다. 그러므로 아브라함은 ‘메시아를 위한 가정적인 기대’를 세운 후에, 그 기대 위에서 ‘메시아를 위한 민족적인 기대’를 세워야 했었다. 그리하여 아브라함 때는 하나님이 ‘메시아를 위한 가정적인 기대’를 이루려 하시기 제3차로서 그때에는 그것을 기필코 이루셔야 했던 것과 같이, ‘메시아를 위한 민족적인 기대’를 이루시려던 섭리도 역시 사울왕 때가 그 제3차로서 그때에는 기필코 그것을 이루셔야 했었다.
Epoka Opatrzności Odnowy miała na celu odnowę przez odszkodowanie Epoki Ustanawiania Podstawy dla Odnowy. Dlatego Abraham, który zapoczątkował tę epokę, znajdował się w pozycji Adama, Mojżesz zajmował pozycję Noego, a król Saul — pozycję Abrahama. Abraham był postacią należącą do dwóch epok, był odpowiedzialny zarówno za zakończenie Epoki Ustanawiania Podstawy, jak też za zapoczątkowanie Epoki Odnowy. Abraham został powołany, aby ustanowić rodzinną podstawę przyjęcia Mesjasza, na bazie której powstać miała narodowa podstawa przyjęcia Mesjasza. W czasach Abrahama Bóg musiał za wszelką cenę ustanowić rodzinną podstawę przyjęcia Mesjasza, gdyż była to już trzecia próba. Podobnie, za życia Saula, Bóg po raz trzeci podejmował próbę ustanowienia narodowej podstawy przyjęcia Mesjasza. Dlatego tym razem także musiała się ona zakończyć sukcesem.
그런데 아브라함은 노아 때에 세워졌던 ‘믿음의 기대’를 복귀하기 위한 수리적(數理的)인 탕감기간(蕩減期間)인 120년, 40일, 21일, 40일 등을 ‘상징헌제(象徵獻祭)’를 중심하고 횡적으로 탕감복귀(蕩減復歸)하려다가 실수하여 이 뜻을 이루지 못하였다. 여기에서 아브라함은 이것들을 종으로 된 횡적 탕감기간으로 복귀하기 위하여 120년, 40년, 21년, 40년으로 다시 찾아 세웠던 것이다. 이와 마찬가지로 아브라함의 입장을 민족적으로 탕감복귀한 사울왕도 역시 아브라함 때와 같이, 모세 때의 ‘믿음의 기대’를 복귀하기 위한 수리적인 탕감기간인 120년(모세의 40년씩 3차의 생애), 40일(금식기간), 21일(제1차 민족적 가나안 복귀기간), 40년(민족적 가나안 복귀의 광야기간) 등을 성전(聖殿)을 지음으로써 그를 중심하고 횡적으로 탕감복귀하려 하였다. 그러나 사울왕도 역시 불신으로 돌아갔기 때문에(삼상 15 : 11∼23) 이 뜻을 이루지 못하고, 아브라함 때와 같이 이것들을 종으로 된 횡적 탕감기간으로 복귀하기 위하여 통일왕국시대(統一王國時代) 120년, 남북왕조분립시대(南北王朝分立時代) 400년, 이스라엘 민족 포로(捕虜) 및 귀환시대(歸還時代) 210년, 메시아 강림준비시대(降臨準備時代) 400년을 찾아 세워 가지고 마침내 메시아를 맞이하기에 이르렀던 것이다.
Przez złożenie ofiary symbolicznej Abraham miał odnowić jednocześnie wszystkie warunki odszkodowania nagromadzone od czasów Noego w formie liczbowych okresów o określonej długości, wymaganych do odnowy podstawy wiary: sto dwadzieścia lat, czterdzieści dni, dwadzieścia jeden dni i czterdzieści dni. Ponieważ Abraham popełnił błąd podczas składania ofiary symbolicznej, horyzontalna odnowa tych okresów musiała zostać przeniesiona na płaszczyznę wertykalną. Stały się one okresami odszkodowania trwającymi odpowiednio w pokoleniach rodu Abrahama sto dwadzieścia lat, czterdzieści lat, dwadzieścia jeden lat i czterdzieści lat. Król Saul miał odnowić pozycję Abrahama na poziomie narodowym. Budując Świątynię, król Saul powinien był w krótkim czasie odnowić wszystkie warunki odszkodowania w formie liczbowych okresów odszkodowania, które zostały określone w czasach Mojżesza w celu odnowy podstawy wiary. Obejmowały one: 120 lat (trzy czterdziestoletnie drogi w życiu Mojżesza), czterdzieści dni (okresy postów Mojżesza), dwadzieścia jeden dni (czyli pierwszą narodową drogę odnowy Kanaanu) oraz czterdzieści lat (okres wędrówki przez pustynię w narodowej drodze odnowy Kanaanu). Jednak król Saul okazał nieposłuszeństwo (I Sm 15:11-23) i nie wypełnił Woli Boga. Podobnie jak za czasów Abrahama horyzontalna odnowa tych okresów odszkodowania musiała zostać rozszerzona wertykalnie na kolejne okresy: 120 lat zjednoczonego królestwa, 400 lat podzielonych królestw Północy i Południa, 210 lat wygnania i powrotu narodu izraelskiego i 400 lat przygotowania na przyjście Mesjasza. Po spełnieniu wszystkich tych okresów lud Izraela był ostatecznie przygotowany na przyjęcie Mesjasza.
그러므로 통일왕국시대는 모세가 민족적 가나안 복귀를 위하여 3차에 걸쳐서 ‘믿음의 기대’를 세웠던 120년을 탕감복귀하는 기간이었다. 이것을 좀더 구체적으로 알아보자.
Okres zjednoczonego królestwa miał na celu odnowę 120-letniego okresu w życiu Mojżesza, podczas którego podjął on trzy próby ustanowienia podstawy wiary w narodowej drodze odnowy Kanaanu.Przyjrzyjmy się dokładniej podobieństwom między tymi okresami.
모세를 중심한 이스라엘 민족이 애급고역(埃及苦役) 400년의 ‘사탄 분립기대’ 위에 선 후에, 모세는 바로궁중 40년으로 ‘믿음의 기대’를 세워 가지고 이스라엘 선민을 인도하여 가나안으로 들어가서 성전(聖殿)을 건축하려 하였었다. 그러나 이스라엘의 불신으로 말미암아 이 노정은 모세의 미디안광야 40년, 광야 표류기간(曠野漂流期間) 40년으로 연장되었던 것이다. 이와 마찬가지로 이스라엘 민족이 사사시대(士師時代) 400년으로써 애급고역(埃及苦役) 400년을 탕감복귀한 기대 위에 선 후, 사울이 유대민족의 첫 왕으로 즉위하여 그의 재위 40년으로 모세의 바로궁중 40년을 탕감복귀함으로써 ‘믿음의 기대’를 세워 가지고 성전을 건축해야 되었던 것이다. 그러나 사울왕이 불신으로 돌아감으로 말미암아(삼상 15 : 11 ∼23) 모세 때와 같이 성전 건축의 뜻은 다윗왕 40년, 솔로몬왕 40년으로 연장되어 통일왕국시대(統一王國時代) 120년을 이루게 되었던 것이다.
Po czterystu latach niewoli, która była dla Izraelitów warunkiem oddzielenia się od Szatana, Mojżesz ustanowił podstawę wiary, przebywając w pałacu faraona przez czterdzieści lat. Następnie podjął zadanie wprowadzenia swojego ludu do ziemi kanaanejskiej, gdzie miał zbudować Świątynię. Niestety z powodu niewiary ludu droga ta dwukrotnie ulegała przedłużeniu. Mojżesz musiał ponownie ustanowić podstawę wiary przez czterdziestoletni pobyt na pustyni Midian, a później raz jeszcze w ciągu czterdziestoletniej wędrówki przez pustynię. Podobnie Saul został namaszczony na króla Izraela po tym, jak Izraelici odnowili czterystuletni okres niewoli egipskiej podczas czterystuletniego okresu sędziów. W czasie swego czterdziestoletniego panowania król Saul miał ustanowić podstawę wiary, odnawiając przez odszkodowanie czterdziestoletni okres pobytu Mojżesza w pałacu faraona. Następnie miał zbudować Świątynię. Kiedy jednak król Saul stracił wiarę, budowa Świątyni została przedłużona na dwa czterdziestoletnie okresy rządów królów Dawida i Salomona, tworząc razem 120-letni okres zjednoczonego królestwa.
그리고 이 시대는 상징적 동시성의 시대 중 아브라함이 하란을 떠난 후 야곱이 에서에게서 장자(長子)의 기업(基業)을 빼앗을 때까지의 120년을 형상적인 동시성으로 탕감복귀하는 시대였다. 따라서 마치 아브라함의 뜻이 이삭을 거쳐 야곱 때에 이루어졌던 것과 같이, 사울왕의 성전이상(聖殿理想)도 다윗왕을 거쳐 솔로몬왕 때에야 이루어졌던 것이다.
Okres ten był obrazowym odpowiednikiem 120-letniego okresu w symbolicznej tożsamości czasu, który trwał od momentu, kiedy Abraham opuścił Charan do chwili, gdy Jakub kupił prawo pierworództwa od swego brata. Okres zjednoczonego królestwa miał odnowić ten wcześniejszy okres przez tożsame warunki odszkodowania. Tak jak opatrzność zapoczątkowana przez Abrahama została wypełniona przez Izaaka i Jakuba, tak też Boża opatrzność budowy Świątyni, rozpoczęta wraz z panowaniem króla Saula, kontynuowana była przez króla Dawida i ostatecznie spełniona przez króla Salomona.
3.4 Czterystuletni okres podzielonych królestw Północy i Południa
사울왕은 그의 40년 재위기간(在位期間)에 성전 건축의 이상(理想)을 이룸으로써 말씀(석판) 복귀를 위한 모세의 금식 40일 기간을 횡적으로 탕감복귀하려 하였었다. 그러나 그가 불신으로 돌아갔기 때문에 이 기간을 다시 종으로 된 횡적 탕감기간(橫的 蕩減期間)으로 복귀해야 하였던 것이니, 그것이 바로 통일왕국시대가 북조(北朝) 이스라엘과 남조(南朝) 유대로 분립된 후 유대민족이 바빌론에 포로로 잡혀 갈 때까지의 400년 남북왕조분립시대(南北王朝分立時代)였던 것이다.
Gdyby król Saul wypełnił opatrzność budowy Świątyni podczas czterdziestu lat swoich rządów, wówczas odnowiłby horyzontalnie pewne okresy odszkodowania, między innymi czterdziestodniowy post odbyty przez Mojżesza w celu odzyskania Słowa objawionego na kamiennych tablicach. Kiedy Saul utracił wiarę, powstała konieczność przeniesienia horyzontalnej odnowy tego okresu na płaszczyznę wertykalną. Takie było znaczenie okresu podzielonych królestw Północy i Południa, trwającego prawie czterysta lat. Jego początek wiąże się z rozpadem zjednoczonego królestwa na północny Izrael oraz południową Judę, zaś koniec wyznacza uprowadzenie mieszkańców Judy w niewolę do Babilonu.
이 시대는 상징적 동시성(象徵的 同時性)의 시대 중 야곱이 에서로부터 떡과 팥죽으로 장자의 기업을 빼앗는 조건을 세운 후, 다시 이삭의 축복(祝福)과 하나님의 축복을 받아 가지고(창 28 : 13) 하란으로 들어갈 때까지의 40년 간을 형상적(形象的)인 동시성으로 탕감복귀(蕩減復歸)하는 시대였다.
Okres ten był obrazowym odpowiednikiem czterdziestoletniego okresu w epoce symbolicznej tożsamości czasu, trwającego od momentu, kiedy Jakub kupił prawo pierworództwa od swego brata Ezawa, do chwili uzyskania przez niego błogosławieństwa Izaaka i Boga (Rdz 28:13) oraz ucieczki do Charanu. Jego celem była odnowa tamtego poprzedniego okresu przez tożsame warunki odszkodowania.
3.5 Dwustudziesięcioletni okres wygnania i powrotu Izraela
북조 이스라엘이 그들의 불신으로 인하여 앗시리아에 포로(捕虜)되어 간 후, 남조 유대도 역시 불신으로 돌아갔기 때문에 바빌로니아 왕 느부갓네살에게 포로 되어 갔다. 이때부터 그들은 바빌론에서 70년 간 포로 되어 있다가 바빌론이 페르시아에게 망한 후 페르시아 왕 고레스의 조서(詔書)에 의하여 마침내 해방되었다. 유대민족은 그 후 오랜 기간을 두고 예루살렘으로 귀환하였는데, 느헤미야가 남은 유대인들을 영솔(領率)하고 환국(還國)하여 성벽을 재건한 후 그들은 선지자(先知者) 말라기를 중심하고 그의 예언에 의하여 (말 4 : 5) 메시아를 맞기 위한 준비기로 들어갔다. 이때가 그들이 바빌론에 포로 된 때로부터 210년이요, 해방되기 시작하고서부터 약 140년 된 때였다. 이 시대를 통틀어 유대민족 포로 및 귀환시대라고 한다.
Mieszkańcy północnego Izraela złamali swe przymierze z Bogiem, w następstwie czego zostali wzięci do niewoli przez Asyryjczyków. Lud południowej Judy także zgrzeszył przeciw Bogu i został uprowadzony w niewolę przez króla babilońskiego Nabuchodonozora. Po siedemdziesięciu latach pobytu w niewoli Judejczycy zostali oswobodzeni dekretem króla Persji, Cyrusa, który podbił Babilon. Od tego momentu Żydzi rozpoczęli stopniowy powrót do Jerozolimy i odbudowę Świątyni. Ostatnią grupę poprowadził uczony w Piśmie Ezdrasz, a Nehemiasz odbudował mury miejskie. Natchniony proroctwami Malachiasza (Mal 3:19) naród izraelski rozpoczął przygotowania na przyjęcie Mesjasza. Okres ten zakończył się około 210 lat po uprowadzeniu Izraelitów w niewolę babilońską oraz około 140 lat po ich uwolnieniu przez Persów. Nazywamy go okresem Wygnania i Powrotu Izraela.
사울왕은 성전이상(聖殿理想)을 이룸으로써, 모세가 제1차로 이스라엘 민족을 인도하여 가지고 가나안 복귀를 하려 했던 21일 기간을 횡적으로 탕감복귀하려 하였다. 그런데 사울왕은 그의 불신으로 말미암아 이에 실패하였으므로, 다시 이 기간을 종으로 된 횡적 탕감기간(橫的 蕩減期間)으로 복귀하기 위하여 찾아 세운 것이 유대민족 포로 및 귀환시대의 210년이었던 것이다.
Gdyby król Saul wypełnił opatrzność budowy Świątyni, wówczas dokonałby między innymi horyzontalnej odnowy 21-dniowego okresu pierwszej narodowej drogi odnowy Kanaanu. Kiedy Saul stracił wiarę i opatrzność ta została udaremniona, ten okres odszkodowania musiał zostać odnowiony w sposób wertykalny. Taki właśnie był cel Okresu Wygnania i Powrotu Izraela.
그리고 이 시대는 상징적 동시성의 시대 중 야곱이 이삭으로부터 장자 기업(長子基業)에 대한 축복을 받은 후, 그를 죽이려 했던 에서를 피하여 하란으로 가서 사탄편 인물인 라반의 요구에 의하여 레아를 맞이하기 위한 7년 간과 라헬을 취하기 위한 7년 간, 그리고 재물을 취해 가지고 가나안으로 돌아온 해까지의 7년 간을 합한 21년 간(창 31 : 41)을 형상적인 동시성으로 탕감복귀하는 시대였던 것이다.
Okres ten był obrazowym odpowiednikiem 21-letniego okresu z epoki symbolicznej tożsamości czasu, który trwał od momentu, w którym Jakub otrzymał od Izaaka błogosławieństwo należne najstarszemu synowi, do powrotu Jakuba do Kanaanu i miał na celu odnowę wcześniejszego okresu przez tożsame warunki odszkodowania. Miał on także odnowić trzy okresy siedmioletnie: pierwszy, kiedy to po przybyciu do Charanu Jakub pracował siedem lat, aby otrzymać za żonę Rachelę, drugi, kiedy Laban dawszy mu za żonę Leę, nakazał mu pracować kolejne siedem lat, by mógł poślubić Rachelę, oraz trzeci, który służył gromadzeniu majątku (Rdz 31:41).
3.6 Czterystuletni okres przygotowania na przyjście Mesjasza
유대민족이 바빌론에서 해방되어 가나안으로 귀향한 후 성전과 성벽을 재건하고 선지자 말라기의 예언에 의하여 메시아를 맞이할 민족으로 선 때부터 예수님이 탄생하실 때까지의 400년 기간을 메시아 강림준비시대(降臨準備時代)라고 한다.
Po powrocie z niewoli Izraelici odnowili swoją wiarę, odbudowali mury Jerozolimy i natchnieni proroctwami Malachiasza rozpoczęli przygotowania na przyjęcie Mesjasza. Od tamtego czasu do narodzin Mesjasza miało upłynąć czterysta lat i ten przedział czasowy nosi miano okresu przygotowania na przyjście Mesjasza.
사울왕은 그의 성전이상(聖殿理想)을 이룸으로써, 모세를 중심한 이스라엘 민족이 제3차 가나안 복귀노정(復歸路程)에서 소비한 광야 40년 기간을 횡적으로 탕감복귀하려 했던 것이다. 그러나 사울왕의 불신으로 말미암아 이것이 실패로 돌아갔으므로, 다시 이 기간을 종으로 된 횡적인 탕감기간으로 복귀하기 위하여 찾아 세운 것이 메시아 강림준비시대의 400년 기간이었다.
Gdyby król Saul wypełnił opatrzność budowy świątyni, wówczas między innymi odnowiłby horyzontalnie okres czterdziestu lat wędrówki przez pustynię, który miał miejsce podczas trzeciej narodowej drogi odnowy Kanaanu. Ponieważ jednak król Saul utracił wiarę i nie wypełnił swej opatrznościowej misji, ten czterdziestoletni okres odszkodowania musiał zostać odnowiony wertykalnie. W tym właśnie celu ustanowiony został czterystuletni okres przygotowania na przyjście Mesjasza.
그리고 이 시대는 상징적 동시성(象徵的 同時性)의 시대 중 야곱이 하란에서 가나안으로 복귀한 후 팔려간 요셉을 찾아 애급(埃及)으로 들어가기까지의 40년 간을 형상적(形象的)인 동시성으로 탕감복귀(蕩減復歸)하는 시대였던 것이다.
Okres ten był obrazowym odpowiednikiem czterdziestoletniego okresu z epoki symbolicznej tożsamości czasu, który trwał od powrotu Jakuba do Kanaanu do przybycia jego rodziny do Egiptu na zaproszenie Józefa. Jego celem była odnowa przez odszkodowanie wspomnianego wcześniejszego okresu.
