5.1 Dni Ostatnie i Nowa Prawda
타락인간(墮落人間)은 종교에 의하여 신령(神靈)과 진리(眞理)로써(요 4 : 23) 그의 심령(心靈)과 지능(知能)을 깨우쳐서 그의 내적인 무지를 타개하여 나아간다. 그런데 진리에 있어서도 내적인 무지를 타개하는 종교에 의한 내적인 진리와 외적인 무지를 타개하는 과학에 의한 외적인 진리의 두 면이 있다. 따라서 지능에도 내적인 진리에 의하여 깨우쳐지는 내적인 지능과 외적인 진리에 의하여 깨우쳐지는 외적인 지능의 두 면이 있는 것이다. 그러므로 내적인 지능은 내적인 진리를 찾아 종교를 세워 나아가고, 외적인 지능은 외적인 진리를 찾아서 과학을 세워 나아가는 것이다.
Religia pomaga upadłym ludziom przezwyciężać wewnętrzną niewiedzę, rozświetlając duchowość i intelekt człowieka „duchem i prawdą” (J 4:23).
„Prawda” dzieli się na dwa rodzaje: prawdę wewnętrzną, której uczą religie i która pomaga ludziom przezwyciężyć niewiedzę wewnętrzną, oraz prawdę zewnętrzną, odkrywaną poprzez naukę i pomagającą ludziom przezwyciężyć niewiedzę zewnętrzną. Również w intelekcie możemy odpowiednio wyróżnić dwa aspekty: intelekt wewnętrzny (pobudzany przez prawdę wewnętrzną) i intelekt zewnętrzny (pobudzany przez prawdę zewnętrzną). Intelekt wewnętrzny, podążający za prawdą wewnętrzną, wpływa na rozwój religii, natomiast intelekt zewnętrzny poprzez swe poszukiwanie prawdy zewnętrznej wpływa na rozwój nauki.
신령은 무형세계(無形世界)에 관한 사실들이 영적 오관(五官)에 의하여 영인체(靈人體)에 영적으로 인식되었다가 이것이 다시 육적 오관에 공명되어 생리적으로 인식되는 것이며, 진리는 유형세계(有形世界)로부터 직접 인간의 생리적인 감각기관에 의하여 인식되는 것이다. 따라서 인식도 영육(靈肉) 양면의 과정을 거쳐서 오게 된다. 인간은 영인체와 육신이 합해야만 완전한 인간이 되도록 창조되었기 때문에, 영적 과정에 의한 신령과 육적 과정에 의한 진리가 완전히 조화되어 심령과 지능이 아울러 깨우쳐짐으로써, 이 두 과정을 통해 온 양면의 인식이 완전히 일치될 때 비로소 인간은 하나님과 전피조세계(全被造世界)에 관하여 완전한 인식을 갖게 되는 것이다.
„Duch” w tym kontekście oznacza natchnienie płynące z Nieba. Poznanie rzeczywistości duchowej rozpoczyna się od postrzegania jej pięcioma zmysłami osoby duchowej. Percepcja ta współgra z pięcioma zmysłami fizycznymi i jest odczuwana fizycznie. Z drugiej strony poznanie prawdy wyłania się z wiedzy zebranej w świecie fizycznym drogą bezpośredniego postrzegania przez organy zmysłów fizycznych. Poznanie jest więc zarówno procesem duchowym jak i fizycznym. Człowiek staje się istotą pełną dopiero wtedy, gdy zjednoczy swą osobę duchową i fizyczną. Dlatego doświadczenie boskiego natchnienia (osiągnięte w wyniku poznania duchowego) oraz znajomość prawdy (zdobyta drogą poznania fizycznego) powinny być w całkowitej harmonii i wspólnie rozbudzić tak duchowość jak i intelekt. Człowiek może zrozumieć Boga i wszechświat, gdy jego duchowe i fizyczne wymiary poznania są zharmonizowane.
이와 같이 하나님은 타락으로 말미암아 무지에 빠진 인간으로 하여금 신령과 진리에 의하여 심령과 지능을 아울러 깨우치게 함으로써, 창조본연의 인간으로 복귀하여 나아가는 섭리를 하신다.
Bóg pomaga upadłemu człowiekowi w rozwoju duchowym i oświeca jego intelekt za pomocą ducha i prawdy. W ten sposób Bóg prowadzi opatrzność odnowy człowieka do pierwotnego stanu sprzed Upadku.
그런데 인간은 하나님의 이러한 복귀섭리(復歸攝理)의 시대적인 혜택을 받아서 그의 심령과 지능의 정도가 역사의 흐름에 따라 점차로 높아지게 되는 것이므로, 그를 깨우치기 위한 신령(神靈)과 진리(眞理)도 또한 점차로 그 정도를 높이 하지 않을 수 없는 것이다. 그러므로 신령과 진리는 유일(唯一)하고 영원 불변(永遠不變)하지만, 무지한 상태로부터 점차적으로 복귀되어 나아가는 인간에게 그것을 가르치시기 위한 범위나 그것을 표현하는 정도나 방법은 시대를 따라 달리하시지 않을 수 없게 된다.
Bieg dziejów sprawiał, że duchowy i intelektualny poziom ludzi stopniowo się podnosił zgodnie z zasługami wieku w opatrzności odnowy. Dzięki temu podnosiła się również jakość duchowych doświadczeń oraz głębia wiedzy religijnej i naukowej. „Duch i prawda” są wyjątkowe, wieczne i niezmienne. Natomiast stopień, zakres ich nauki, jak również środki przekazu będą się zmieniać w zależności od czasu, w miarę jak pomagają ludzkości wydobyć się ze stanu całkowitej niewiedzy.
예를 들면, 인간이 아직도 몽매하여 진리를 직접 받을 수 없었던 구약 전 시대(舊約前時代)에는 진리 대신으로 제물(祭物)을 드리게 하셨고, 인간의 심령과 지능의 정도가 높아짐에 따라 모세 때는 율법(律法)을, 예수님 때는 복음(福音)을 주셨다. 그리고 예수님은 그의 말씀을 진리라고 하시지 않고, 그 자신이 곧 길이요 진리요 생명이라고 하셨다(요 14 : 6). 왜냐하면 그의 말씀은 어디까지나 진리 되신 자신을 표현하는 하나의 방법이어서 그 말씀을 받는 대상에 따라서 그 범위와 정도와 방법을 달리하시지 않을 수 없었기 때문이다.
Na przykład w epoce poprzedzającej Stary Testament, kiedy ludzie nie dostąpili jeszcze oświecenia i nie mogli bezpośrednio otrzymywać Słowa prawdy, Bóg nakazał człowiekowi składanie ofiar będących namiastką Słowa (patrz Odnowa 3.1). Wraz z upływem czasu duchowość i intelekt istot ludzkich zostały podniesione do poziomu, na którym Bóg mógł dać Prawo — w czasach Mojżesza, a następnie Ewangelię — w czasach Jezusa. Jezus zastrzegł, że prawdą były nie jego słowa, lecz On sam; mówił:„Ja jestem drogą, prawdą i życiem” (J 14:6). Jezus był wcieleniem prawdy. Jego słowa były środkiem, za pomocą którego mógł wyrazić samego siebie. Dlatego zakres i głębia słów Jezusa zmieniały się w zależności od tego, do kogo je kierował.
이러한 의미에서 성서의 문자는 진리를 표현하는 하나의 방법이요, 진리 자체는 아니라는 것을 알아야 하겠다. 이러한 견지에 입각해 볼 때, 신약성서(新約聖書)는 지금으로부터 2천년 전에 있어 심령과 지능의 정도가 대단히 저급(低級)하였을 때의 인간들로 하여금 진리를 알게 하기 위해 주셨던 하나의 과정적인 교과서(敎科書)였음을 알 수 있다.
W związku z tym musimy sobie uzmysłowić, że poszczególne wersety biblijne nie są prawdą, lecz środkami wyrażenia prawdy. Nowy Testament jest po prostu tymczasowym podręcznikiem danym dla oświecenia ludzi dwa tysiące lat temu, ludzi, których poziom duchowy i intelektualny był o wiele niższy niż dzisiaj.
그렇다면 그 당시의 사람들을 깨우치기에 알맞도록 주셨던, 한정된 범위 내에서의 비유 또는 상징적인 표현 방법 그대로를 가지고 현대과학 문명인(文明人)들의 진리 욕구(眞理慾求)를 완전히 충족시킨다는 것은 결정적으로 불가능한 일이다. 따라서 오늘날의 지성인(知性人)들로 하여금 진리를 깨닫게 하기 위하여는 보다 고차적인 내용과 과학적인 표현 방법에 의한 것이 나오지 않으면 안 된다. 이것을 우리는 새 진리라고 부른다.
Współczesne, naukowo zorientowane pragnienie prawdy nie może zostać zaspokojone przez takie jej wyrażenie, które jest ograniczone w swoim zakresie i ujęte w symbole i przypowieści mające pouczyć ludzi wcześniejszej epoki. Aby współcześni, intelektualni ludzie mogli zostać oświeceni w prawdzie, musi pojawić się inny podręcznik o głębszej, bogatszej treści oraz posługujący się nowoczesnymi środkami wyrazu. Nazywamy go nową prawdą.
그리고 이 새 진리는 이미 총서(總序)에서 논한 바, 인간의 내외 양면의 무지를 타개하기 위하여 종교와 과학을 하나의 통일된 과제로 완전히 해결해 줄 수 있는 것이 아니어서는 안 된다.
Jak zostało powiedziane wcześniej (patrz Wprowadzenie), Nowa Prawda w celu pokonania wewnętrznych i zewnętrznych aspektów ludzkiej niewiedzy musi być w stanie połączyć religię i naukę w jedno zgodne przedsięwzięcie.
새 진리가 나와야 할 이유를 또 다른 면에서 생각해 보기로 하자. 위에서도 말한 바와 같이, 성서(聖書)는 진리 자체가 아니라 그 진리를 가르쳐 주는 하나의 교과서인 것이다. 그런데 이 교과서에는 그 진리의 중요한 부분이 거의 상징과 비유로 표현되어 있다. 따라서 그것을 해석하는 방법에는 사람에 따라 서로 차이가 있기 때문에 그 차이로 말미암아 많은 교파(敎派)가 생기게 되는 것이다. 따라서 교파 분열의 제1원인은 인간에 있는 것이 아니고 성서 자체에 있기 때문에, 그 분열과 싸움은 계속 확대되어 갈 수밖에 없는 것이다. 그러므로 새 진리가 나와서 상징과 비유로 되어 있는 성경의 근본내용을 누구나 공인(公認)할 수 있도록 해명하지 않는 한 교파분열과 그 싸움의 길은 막을 수 없을 것이며, 따라서 기독교의 통일에 의한 복귀섭리(復歸攝理)의 목적은 이루어지지 않을 것이다. 그렇기 때문에 예수님은, 이것을 비사로 너희에게 일렀거니와 때가 이르면 다시 비사로 너희에게 이르지 않고 아버지에 대한 것을 밝히 이르리라(요 16 : 25)는 말씀으로써 끝날이 이르면 다시 새로운 진리의 말씀을 주시겠다고 약속하셨던 것이다.
Rozważmy kilka innych powodów, dla których musi się pojawić nowe wyrażenie prawdy. Jak zostało stwierdzone, sama Biblia nie jest prawdą, a jedynie podręcznikiem, który naucza prawdy. Ważne aspekty prawdy Biblia przekazuje za pomocą symboli, metafor i przypowieści. Ponieważ symbol i przypowieść mogą być przedmiotem różnorakich interpretacji, dało to początek licznym sporom pomiędzy wierzącymi, które doprowadziły w konsekwencji do podziału chrześcijaństwa na wiele wyznań. Główna przyczyna podziału leży w charakterze Biblii, a nie w ludziach. Konflikty między wyznaniami będą coraz trudniejsze do pokonania, jeżeli nie pojawi się nowa prawda, mogąca rzucić światło na symbole i przypowieści, kryjące podstawowe prawdy zawarte w Biblii. Bez nowej prawdy nigdy nie zostanie osiągnięty cel Bożej opatrzności, uwarunkowany zjednoczeniem chrześcijaństwa. Dlatego Jezus obiecał, że w Dniach Ostatnich przekaże nam nowe Słowo prawdy: Mówiłem wam o tych sprawach w przypowieściach. Nadchodzi godzina, kiedy już nie będę wam mówił w przypowieściach, ale całkiem otwarcie oznajmię wam o Ojcu (J 16:25).
예수님은 내가 땅의 일을 말하여도 너희가 믿지 아니하거든 하물며 하늘 일을 말하면 어떻게 믿겠느냐(요 3 : 12)고 하신 말씀대로, 유대인들의 불신으로 말미암아 하실 말씀을 못다 하시고 십자가(十字架)에 돌아가셨다. 뿐만 아니라 예수님은 그의 제자들에게까지도 내가 아직도 너희에게 이를 것이 많으나 지금은 너희가 감당치 못하리라(요 16 : 12)고 하심으로써, 속에 있는 말씀을 다 하시지 못하는 서러운 심정을 토로하셨던 것이다.
Z powodu niewiary ówczesnych ludzi Jezus umarł na krzyżu, nie zdoławszy przekazać wszystkiego, co było w jego sercu. Powiedział: „Jeżeli wam mówię o tym, co jest ziemskie, a nie wierzycie, to jakżeż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich?” (J 3:12). Jezus mówił także: „Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie” (J 16:12). Te słowa mówią, jak wielkim smutkiem napawało go to, że nawet najbliżsi uczniowie nie mogli pojąć jego nauki.
그러나 예수님이 못다 하시고 돌아가셨던 그 말씀은 영원히 비밀로 남아지는 것이 아니라, 진리의 성령이 오시면 그가 너희를 모든 진리 가운데로 인도하시리니 그가 자의로 말하지 않고 오직 듣는 것을 말하시며 장래 일을 너희에게 알리시리라(요 16 : 13)고 계속하여 말씀하신 바와 같이, 그 말씀은 반드시 성령(聖靈)에 의하여 새로운 진리로써 가르쳐 주시게 되어 있는 것이다.
Zgodnie z zapowiedzią Jezusa, słowa, których nie wypowiedział, nie zostaną tajemnicą po wsze czasy — pewnego dnia zostaną wyjawione przez Ducha Świętego jako nowe wyrażenie prawdy: Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy i oznajmi wam rzeczy przyszłe (J 16:13).
그리고 내가 보매 보좌에 앉으신 이의 오른손에 책이 있으니 안팎으로 썼고 일곱 인으로 봉하였더라(계 5 : 1)고도 기록되어 있는 바로 그 책에, 예수님이 우리에게 주시려고 하신 그 말씀이 인봉(印封)되어 있는 것이다. 이에 계속하여 기록되어 있는 말씀을 보면, 하늘 위에나 땅 위에나 땅 아래 능히 이 책을 펴거나 보거나 하기에 합당한 자가 보이지 아니하여 요한이 애곡(哀哭)할 때에, 유대지파의 사자 다윗의 뿌리가 이기었으니 이 책과 그 일곱 인을 떼시리라(계 5 : 5)고 말씀하셨다. 여기의 다윗의 뿌리에서 탄생한 사자(獅子)는 바로 그리스도를 의미한다.
Jest również napisane: I ujrzałem w prawej ręce Zasiadającego na tronie księgę zapisaną wewnątrz i na odwrocie, zapieczętowaną na siedem pieczęci (Ap 5:1). Słowa, które Jezus chciał nam przekazać, są zapisane i zapieczętowane w tej właśnie księdze. Kiedy Jan Apostoł zaczął płakać, gdyż ani na niebie, ani na ziemi, ani pod wodą nie było osoby na tyle godnej, by móc księgę otworzyć i czytać, wtedy jeden ze starszych powiedział: „Przestań płakać: oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy, Odrośl Dawida, tak że otworzy księgę i siedem jej pieczęci” (Ap 5:3-5). Lew z pokolenia Judy, Odrośl Dawida symbolizuje Chrystusa.
이와 같이 그리스도가 인류 앞에 오랫동안 일곱 인(印)으로 봉하여 비밀로 남겨 두셨던 그 말씀의 인봉을 떼시어 성도들에게 새로운 진리의 말씀으로 주실 때가 와야 할 것이기 때문에, 많은 백성과 나라와 방언과 임금에게 다시 예언하여야 하리라(계 10 : 11)고 말씀하셨던 것이다. 그러기에 또 하나님이 가라사대 말세에 내가 내 영으로 모든 육체에게 부어 주리니 너희의 자녀들은 예언할 것이요 너희의 젊은이들은 환상을 보고 너희의 늙은이들은 꿈을 꾸리라 그때에 내가 내 영으로 내 남종과 여종들에게 부어 주리니 저희가 예언할 것이요(행 2 : 17∼18)라고도 말씀하셨던 것이다. 이와 같이 여러모로 보아서 말세(末世)에는 반드시 새 진리가 나와야 하는 것이다.
Innymi słowy, Objawienie Jana mówi o nadejściu dnia, w którym Chrystus złamie siedem pieczęci księgi, której treść długo pozostawała dla ludzkości tajemnicą, i objawi wiernym słowa nowej prawdy. Dlatego zostało napisane: „Trzeba ci znów prorokować o ludach, narodach, językach i wielu królach” (Ap 10:11). A proroctwo zawarte w Dziejach Apostolskich mówi, że w Dniach Ostatnich Bóg wyleje Ducha na wszystkich: Wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało, i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy — sny (Dz 2:17). Wszystko to pozwala nam oczekiwać nowego wyrażenia prawdy w Dniach Ostatnich.
5.2 Nasza postawa w Dniach Ostatnich
복귀섭리역사(復歸攝理歷史)의 흐름을 보면, 낡은 것이 끝나려 할 때 새로운 것은 시작된다. 따라서 낡은 것이 끝나는 점이 바로 새로운 것이 시작되는 점이기도 하다. 그러므로 낡은 역사의 종말기(終末期)는 바로 새 역사의 시창기(始創期)가 된다. 그리고 이러한 시기는 같은 점에서 출발하여 각각 그 목적을 달리하여 가지고 세계적인 결실을 하게 된 선(善)과 악(惡)의 두 주권이 서로 교차되는 시기가 되는 것이다. 그러므로 이 시대에 처한 인간들은 내적으로는 이념(理念)과 사상(思想)의 결핍으로 인한 불안과 공포와 혼돈 속에 빠지게 되며, 외적으로는 무기로 인한 알력과 투쟁 속에서 떨게 될 것이다. 따라서 말세에는 나라가 나라를 치고, 민족과 민족이 상쟁하며, 가족들이 서로 결투를 하리라(마 24 : 4∼9)는 성서의 기록대로 온갖 비참한 현상이 실제로 나타나게 될 것이다.
Kiedy studiujemy historyczny postęp opatrzności odnowy, dostrzegamy, że nowe rozpoczyna się wtedy, gdy stare dobiega końca, dlatego początek nowego i koniec starego wzajemnie na siebie zachodzą. Gdy ciemność zaczyna spowijać stare, nad nowym zaczyna wschodzić słońce. W takim czasie zwierzchności dobra i zła, mające wspólny początek, lecz inne drogi i przeciwstawne sobie cele, wydają na poziomie światowym owoce swej pracy oraz spotkają się w punkcie przecięcia. Ludzie żyjący w takim czasie przesilenia, z braku wiodącej ideologii i filozofii życia, doświadczają w bolesny sposób wewnętrznego niepokoju, lęku i chaosu. Cierpią także z powodów zewnętrznych: wojen i konfliktów prowadzonych przy użyciu przerażającej broni. Dni ostatnie obfitować będą w katastrofy i klęski żywiołowe, w słowach Jezusa: „Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będzie głód i zaraza, a miejscami trzęsienia ziemi (Mt 24:7).
말세에 있어서 이와 같은 참상(慘狀)이 일어나는 것은 악주권(惡主權)을 청산하고 선주권(善主權)을 세우기 위한 필연적인 현상이므로, 하나님은 이러한 참상 속에서 새 시대를 이룩하기 위한 선주권의 중심을 반드시 세우시는 것이다. 노아, 아브라함, 모세, 그리고 예수님 같은 분들은 모두 그러한 새 시대의 중심으로 세워졌던 분들이었다. 그러므로 이러한 역사적인 전환기(轉換期)에 있어서 하나님이 바라시는 새 역사의 동참자가 되기 위하여는, 하나님이 세우신 새 역사의 중심이 어디에 있는가를 찾아야 하는 것이다.
Podobne nieszczęścia są nieuchronne, by zetrzeć władzę zła i ustanowić panowanie dobra. Bóg bez wątpienia ustanowi pośród niegodziwości i nieszczęścia ośrodek formowania się dobrej zwierzchności — zwiastun nowych dziejów. Noe, Abraham, Mojżesz i Jezus należą do wywyższonych przez Boga postaci centralnych poszczególnych epok opatrznościowych. Dzisiaj, w okresie historycznych transformacji musimy odnaleźć człowieka, którego Bóg wyznaczył na postać centralną nowej opatrzności, abyśmy mogli uczestniczyć w tym nowym wieku i spełnić pragnienia Boga.
이러한 새 시대의 섭리(攝理)는 낡은 시대를 완전히 청산한 터 위에서 시작되는 것이 아니라, 낡은 시대의 종말기의 환경 속에서 싹이 트고 자라나는 것이므로 그 시대에 대하여는 상충적인 것으로 나타. 따라서 이 섭리는 낡은 시대의 인습(因習)에 젖은 사람에게는 좀처럼 납득되지 않는다. 새 시대의 섭리를 담당하고 나왔던 성현(聖賢)들이 모두 그 시대의 희생자가 되어 버렸던 이유는 바로 여기에 있었던 것이다. 그 실례로서, 아직도 구약시대(舊約時代)의 종말기였을 때에 신약시대(新約時代)의 새로운 섭리의 중심으로 오셨던 예수님은 구약 율법주의자(律法主義者)들에게는 이해할 수 없는 이단자(異端者)의 모습으로 나타나셨었기 때문에 종내 유대인들로부터 배척을 받아 살해당하고 마셨다. 예수님이 새 포도주는 새 부대에 넣어야 할 것이니라(눅 5 : 38)고 말씀하셨던 이유도 또한 여기에 있었던 것이다.
Opatrzność nowego wieku nie rozpoczyna się na zgliszczach wieku poprzedniego. Przeciwnie, nowy wiek kiełkuje i rozwija się w ostatniej fazie starego i wchodzi z nim w konflikt. Dlatego osobie zakorzenionej w starej tradycji trudno jest zrozumieć i zaakceptować nową opatrzność. Z tej przyczyny święci i mędrcy prowadzący nową opatrzność w poprzednich okresach byli często prześladowani, a nawet jako męczennicy padali ofiarami starego wieku. Na przykład Jezus, który dał początek Nowemu Testamentowi, przyszedł pod koniec epoki Starego Testamentu i swoją osobą szokował wiernych wyznawców Prawa Mojżeszowego. W rezultacie został wykluczony ze społeczności żydowskiej i ostatecznie ukrzyżowany. Dlatego Jezus powiedział: „Młode wino należy wlewać do nowych bukłaków” (Łk 5:38).
이제 예수님은 다시 신약시대의 종말기에 새 하늘과 새 땅을 위한 새로운 섭리의 중심으로 오셔서, 새 시대의 건설을 위한(계 21 : 1∼7) 새 진리를 주실 것이다. 그렇기 때문에 그는 초림(初臨) 때에 유대인들로부터 바알세불이 접한 사람으로 몰렸듯이(마 12 : 24), 재림(再臨) 때도 틀림없이 기독교 신도들에게 몰림을 당할 것이다. 그렇기 때문에 예수님은 장차 재림하시면 자기가 많은 고난을 받으며 그 세대에 버린 바 될 것이라고 예언하셨던 것이다(눅 17 : 25). 그러므로 역사의 전환기에 있어서 그대로 낡은 시대의 환경에 집착되어 안도하려는 사람들은 낡은 시대와 더불어 심판을 받게 될 것이다.
Jezus ma przyjść powtórnie pod koniec epoki Nowego Testamentu. Gdy przyjdzie, przyniesie nam nową prawdę, dzięki której zostanie spełniona biblijna wizja „nowego nieba i nowej ziemi” (Ap 21:1-7). Jezus był wyszydzany przez Żydów jako ktoś opętany przez Szatana podczas pierwszego przyjścia (Mt 12:24), podobnie też będzie prześladowany przez Chrześcijan, kiedy powróci. ЗDlatego zapowiedział, że podczas Powtórnego Przyjścia „musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie” (Łk 17:25). W tym historycznym okresie przemian ludzie, którzy wygodnie okopali się w tradycji starego wieku, na pewno zostaną wraz z tym wiekiem osądzeni.
타락된 인간은 신령(神靈)에 대한 감성이 극히 둔하기 때문에, 대개 진리면에 치중하여 복귀섭리노정(復歸攝理路程)을 따라 나가게 된다. 따라서 이러한 인간들은 흔히 낡은 시대의 진리관(眞理觀)에 집착되어 있기 때문에, 복귀섭리가 새로운 섭리의 시대에로 전환하고 있어도 그들은 이 새 시대의 섭리에 쉽게 감응하여 따라갈 수는 없는 것이다. 구약성서(舊約聖書)에 집착되었던 유대인들이 예수님을 따라 신약시대(新約時代)의 섭리에 호응할 수 없었던 사실은 이것을 입증하는 좋은 예라 하겠다.
Jako że wrażliwość duchowa upadłego człowieka jest bardzo ograniczona, idąc drogą opatrzności odnowy, ma on tendencję do trzymania się formalnych aspektów prawdy — nie ducha, lecz jej litery. Człowiek taki niechętnie dostosowuje się do tego, co przynosi opatrzność nowego wieku. Z reguły zbyt mocno jest przywiązany do wcześniejszego spojrzenia, dobrego dla doktryny starego wieku, lecz nieadekwatnego do opatrzności mu współczesnej. Dobrze ilustruje to przykład wielu członków narodu żydowskiego z czasów Jezusa, którym mocne przywiązanie do litery Starego Testamentu zatkało uszy na wezwania Jezusa do otwarcia nowego rozdziału opatrzności.
그러나 기도로써 신령한 것을 감득할 수 있는 성도들은 새 시대의 섭리를 심령적으로 알게 되므로, 낡은 시대의 진리면에서는 상충적인 입장에 서면서도 신령을 따라 새 시대의 섭리에 호응하게 되는 것이다. 그러므로 예수님을 따른 제자들 중에는 구약성서에 집착된 인물은 하나도 없었고 오직 마음에 느껴지는 신령을 따라간 사람들뿐이었다.
Łatwiej jest pojąć opatrzność nowego wieku tym wiernym, którzy duchową inspirację i prowadzenie otrzymują drogą modlitwy. Człowiek kierujący się wewnętrzną duchowością pójdzie za głosem własnego serca i pozostanie wierny wezwaniu nowej opatrzności, ryzykując nawet konflikt z doktrynami starego wieku. Wśród uczniów Jezusa nie było ani jednego, który byłby przesadnie związany z Pismami Starego Testamentu. Poszli za Jezusem, ponieważ tak podpowiadały im własne duchowe doświadczenia odbierane przez ich umysły wewnętrzne.
기도를 많이 하는 사람이나 양심적인 사람들이 말세(末世)에 있어서 극심한 심적인 초조감을 면할 수 없게 되는 이유는, 그들이 막연하나마 신령을 감득하여서 마음으로는 새 시대의 섭리를 따르려 하고 있음에도 불구하고 몸을 이 방향으로 이끌어 줄 수 있는 새 진리에 접하지 못하고 있기 때문이다. 그러므로 신령적으로 이러한 상태에 처한 신도들이, 그들을 새 시대의 섭리에로 이끌어 주는 새 진리를 듣기만 하면 신령과 진리가 동시에 그들의 심령(心靈)과 지능(知能)을 깨우쳐서, 새 시대에 대한 하나님의 섭리적인 요구를 완전히 인식하게 할 수 있기 때문에, 그들은 말할 수 없는 기쁨으로 그에 호응하게 되는 것이다.
W Dniach Ostatnich ludzie, którzy prowadzą głębokie życie modlitewne i żyją zgodnie ze swoim sumieniem, odczują w sercach głęboki niepokój. Przyczyna tego niepokoju leży w tym, że odczuwając w sercu wpływ Bożego Ducha i tęskniąc w głębi duszy za opatrznością nowego wieku, ci ludzie nie znają jeszcze nowej prawdy, która mogłaby ich prowadzić i mówić co czynić. Lecz gdy tylko to nastąpi, przebudzą się pod działaniem ducha i prawdy. Wtedy też w pełni zrozumieją opatrznościowe pragnienia Boga dotyczące nowego wieku i zaczną je wypełniać z wielką radością i entuzjazmem.
그러므로 말세에 처한 현세인(現世人)은 무엇보다도 먼저 겸손한 마음으로 기도를 통하여 신령(神靈)한 것을 감득하도록 힘써야 한다.
My, żyjący obecnie, jesteśmy świadkami Dni Ostatnich, dlatego powinniśmy mieć pełne pokory serce i czynić wszystko co w naszej mocy, aby w modlitwie otrzymać boską inspirację.
다음으로는 인습적인 관념에 집착되지 말고 우리의 몸을 신령에 호응하게 함으로써, 새 시대의 섭리에로 이끌어 줄 수 있는 새 진리를 찾지 않으면 안 된다. 그리하여 찾아진 그 진리가 완전히 자기의 몸에서 신령과 하나되어 진정한 천적(天的)인 기쁨이 심령의 깊은 곳에서 용솟음치게 하여 주는가를 확인하지 않으면 안 된다. 이렇게 함으로써만 끝날의 성도들은 참된 구원(救援)의 길을 찾아 나아갈 수 있는 것이다.
Nie powinniśmy się kurczowo trzymać ogólnie przyjętych koncepcji, lecz mieć otwartą postawę na działanie ducha świętego. Tylko tak możemy odnaleźć prawdę, która będzie nas prowadzić przez opatrzność nowego wieku. Kiedy uważamy, że odkryliśmy prawdę, powinniśmy się upewnić, czy doprowadzi nas ona do Boga czy nie. Głęboko analizując swoje życie, powinniśmy sprawdzać, czy wypełnia ona naszą duszę prawdziwym szczęściem. Tylko tak, poszukując tego co najważniejsze w życiu, możemy w Dniach Ostatnich odkryć drogę do prawdziwego zbawienia.
Diagram 1:
Postęp w objawianiu się Słowa Bożego w dziele Stworzenia i Opatrzności Odnowy
