제4절 동시성으로 본 예수님 당시와 오늘
예수님의 초림시(初臨時)와 그의 재림시(再臨時)는 섭리적인 동시성의 시대인 것이다. 그러므로 오늘날 기독교(基督敎)를 중심으로 벌어지고 있는 모든 사정은 예수님 때에 유대교를 중심하고 벌어졌던 모든 사정들과 흡사하다.
Okres Powtórnego Przyjścia jest paralelny do czasów, w których żył Jezus, dlatego procesy zachodzące w dzisiejszym chrześcijaństwie są odzwierciedleniem problemów, jakie przeżywał współczesny Jezusowi judaizm. Przyjrzyjmy się kilku z nich.
이러한 실례를 들어 보면, 첫째로 오늘의 기독교는 유대교와 같이 교권(敎權)과 교회의식(敎會儀式)에 붙들려 있는 한편 내용이 부패하고 있다는 점이다. 예수님 당시의 제사장(祭司長)과 교법사(敎法師)들을 중심으로 한 지도층은 형식적인 율법주의(律法主義)의 노예가 되어 그 심령생활(心靈生活)이 부패하였으므로, 양심적인 신도들일수록 심령의 갈급을 채우기 위하여 이단자(異端者)로 몰리던 예수님을 벌떼같이 따라다녔던 것이다. 이와 같이 오늘의 기독교에 있어서도 교직자(敎職者)를 비롯한 지도층이 그 교권과 교회의식의 노예가 되어 심령적으로는 날로 암매(暗昧)해 가고 있다. 그러므로 독실한 기독교 신도들은 이러한 환경을 벗어나 신앙의 내적 광명을 체휼(體恤)하려고 참된 길과 새로운 지도자를 찾아 산과 들로 헤매고 있는 실태인 것이다.
Dzisiejsze chrześcijaństwo, na wzór judaizmu sprzed dwóch tysięcy lat, sztywno trzyma się instytucjonalnej władzy i tradycyjnych obrzędów, nie bacząc na wewnętrzne zepsucie. W czasach Jezusa wielu arcykapłanów i uczonych w Piśmie niewolniczo przestrzegało rytuałów i litery Prawa, nie zwracając uwagi na wypaczenia w życiu duchowym. Aby ugasić pragnienie ducha, mający szczerą wiarę Żydzi gromadzili się wokół potępianego jako heretyka Jezusa. Podobnie jest w dzisiejszym chrześcijaństwie; wielu duchownych i kapłanów przywiązuje zbyt wielką wagę do obrzędów, nie troszcząc się o jakość duchowego życia. Gorliwi chrześcijanie przemierzają góry i równiny w poszukiwaniu prawdziwej drogi. Szukają przewodników potrafiących wyprowadzić ich z duchowej pustyni i wskazać drogę do wewnętrznego światła.
다음으로 오늘의 기독교인들도 예수님 초림(初臨) 때의 유대교인들과 같이, 예수님이 재림(再臨)하시면 그들이 먼저 주를 핍박하게 되리라는 것은 위에서 이미 상론(詳論)한 바와 같다. 예수님은 예언자(豫言者)들에 의한 구약성경(舊約聖經)의 말씀을 이루시고 그 터전 위에서 새 시대를 세우시기 위하여 오신 분이셨기 때문에, 그는 구약 말씀을 되풀이하는 데 그치시지 않고 새 시대를 위한 새 말씀을 주셔야 했던 것은 당연한 일이었다. 그런데 제사장(祭司長)과 교법사(敎法師)들은 예수님의 언행(言行)을 모두 구약성경의 문자가 허락하는 범위 안에서 비판하였기 때문에, 거기에서 오는 차질로 인하여 마침내 예수님을 십자가에 내주는 결과에 이르렀던 것이다.
Dzisiejsi przywódcy chrześcijańscy prawdopodobnie jako pierwsi zaczną prześladować Chrystusa Powtórnego Przyjścia. Jezus przyszedł, aby zapoczątkować nową epokę, będącą wypełnieniem słów proroków Starego Testamentu. Nie ograniczał się jednakże do powtarzania tego, co już powiedziano, ale głosił nowe słowa prawdy, odpowiednie dla nowej epoki. Żydowscy arcykapłani i uczeni w Piśmie krytykowali Jezusa powodowani swym ograniczonym zrozumieniem Pism Starego Testamentu. Ten błędny osąd doprowadził ich do wydania Jezusa na śmierć krzyżową.
이와 같이 예수님이 재림하시는 목적도 기독교 신도들이 닦아 놓은 신약시대(新約時代)의 영적 구원섭리의 터전 위에 새 하늘과 새 땅을 건설하시려는 데 있는 것이기 때문에(계 21 : 1∼4), 장차 그가 재림하시면 이미 2천년 전 옛날에 주고 가셨던 신약의 말씀을 되풀이하시지 않고 새 하늘과 새 땅을 건설하는 데 필요한 새 말씀을 주실 것임에 틀림이 없다. 그러나 성서의 문자에 붙들려 있는 오늘의 기독교 신도들은 초림 때와 같이 재림주님의 언행을 신약성경의 문자가 보여 주는 범위 안에서 비판하게 될 것이니, 결국 그를 이단자(異端者)로 몰아 핍박할 것임은 명약관화(明若觀火)하다. 예수님이 그가 재림하실 때에 먼저 많은 고난을 받게 될 것이라고 말씀하셨던 이유는 바로 여기에 있는 것이다(눅 17 : 25).
Podobnie, celem Chrystusa Powtórnego Przyjścia jest ustanowienie nowego nieba i nowej ziemi (Ap 21:1-4) na fundamencie duchowego zbawienia, zbudowanego przez chrześcijaństwo w Epoce Nowego Testamentu. Gdy Chrystus powróci, nie ograniczy się do powtarzania słów Nowego Testamentu, danych dwa tysiące lat temu, ale z pewnością doda nowe słowa prawdy, konieczne do ustanowienia nowego nieba i nowej ziemi. Ci spośród dzisiejszych chrześcijan, których umysły trzymają się ściśle litery Nowego Testamentu, powodowani zbyt płytkim zrozumieniem Pisma będą krytykować słowa i czyny Chrystusa podczas jego Powtórnego Przyjścia. Można się więc spodziewać, że okrzykną Pana heretykiem i będą go prześladować. Dlatego Jezus przepowiedział, że podczas Powtórnego Przyjścia Chrystus musi najpierw wiele wycierpieć i być odrzuconym przez swoje pokolenie (Łk 17:25).
한편 또 예수님의 재림에 관한 계시나 재림하셔서 주실 말씀을 받아들이는 데 있어서도 초림 때와 똑같은 양상이 나타나게 된다. 초림 때에 있어 하나님은 메시아가 오셨다는 소식을 제사장(祭司長)이나 교법사(敎法師)들에게는 주시지 않고 이방의 점성술자(占星術者)와 순진한 목자(牧者)들에게 주셨던 것이니, 마치 친자식이 무지하기 때문에 의붓자식에게 통정(通情)한 것과 같은 격이다. 또한 예수님의 재림에 관한 소식도 진부한 신앙태도를 묵수(墨守)하고 있는 오늘의 기독교 지도자들에게보다는 도리어 평신도(平信徒)들이나 그들이 이방인(異邦人)으로 취급하는 이교도(異敎徒) 혹은 양심적으로 사는 불신자들에게 먼저 계시해 주실 것이다. 그리고 초림 때에 예수님의 복음을 받아들였던 사람이 선민(選民)인 유대교의 지도층이 아니고 그 하민(下民)이나 이방인들이었던 것과 같이, 예수님의 재림시에도 선민 된 기독교의 지도층들보다 평신도나 비기독교인(非基督敎人)들이 먼저 그의 말씀을 받아들이게 될 것이다. 예수님이 예비한 잔치에 참석할 자는 미리 청함받은 손님들이 아니고 행길에서 만나는 대로 불러들여진 사람들일 것이라고 개탄하셨던 이유는 바로 여기에 있었다(마 22 : 8∼10).
Kiedy ludzie otrzymają objawienia o Chrystusie i jego Powtórnym Przyjściu lub usłyszą jego słowa, zareagują podobnie jak współcześni Jezusowi Żydzi. Bóg nie objawił narodzenia Jezusa kapłanom i uczonym w Piśmie, ale pogańskim mędrcom i prostym pasterzom. Wydarzenie to przywołuje na myśl ojca, który zawiedziony przez własne dzieci musiał pokładać zaufanie w dziecku przybranym. Bóg może objawić powrót Chrystusa w podobny sposób; w pierwszej kolejności ludziom świeckim, małym grupom religijnym i kościołom, traktowanym z pogardą przez większość, a wręcz nawet osobom niewierzącym, które posiadają wrażliwe sumienia. Do głównego nurtu chrześcijaństwa, bezkrytycznie trzymającego się utartych dróg wiary, wieść ta może dotrzeć dopiero później. W czasach Jezusa to nie przywódcy żydowscy szczerze przyjęli Ewangelię, lecz zwykli ludzie i poganie. Podczas Powtórnego Przyjścia Chrystusa będzie podobnie; prości chrześcijanie i niechrześcijanie przyjmą słowa Pana przed przywódcami chrześcijańskimi, uważającymi się za wybranych przez Boga. Takie jest znaczenie Jezusowej przypowieści o uczcie weselnej. Kiedy zaproszeni goście, możni i szanowani przez społeczeństwo odrzucili królewskie zaproszenie: Wtedy rzekł swoim sługom: „Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie.” Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami (Mt 22:8–10).
다음으로는 재림 때에도 초림 때와 같이 천국을 바라고 나선 길로 해서 지옥으로 가게 될 신도들이 많을 것이다. 제사장과 교법사들은 하나님의 선민을 지도할 사명을 가지고 있었기 때문에, 메시아가 오신 것을 누구보다도 먼저 알아 가지고 솔선하여 그 선민을 메시아 앞으로 인도해야 할 것이었다. 예수님은 그들이 이 사명을 다하도록 하시기 위하여 먼저 성전을 찾아가셔서 그들에게 복음을 전하셨던 것이다. 그러나 그들이 받지 않았기 때문에 할수없이 갈릴리 바닷가를 헤매시어 어부(漁夫)로써 제자를 삼으셨고, 또한 주로 죄인과 세리(稅吏)와 창녀(娼女) 등 미천한 사람들을 대하셨다. 그리하여 마침내 제사장과 교법사들은 예수님을 살해하는 데까지 나아갔다. 그리고 그들은 하나님의 역적을 처단한 줄로만 알고 여생을 성직(聖職)에 충성하여 경문(經文)을 외우고 십일조(拾壹條)를 바치며 제사를 드려 곧장 천국에의 길로 달렸다. 그러나 결국 육신을 벗고서 다다른 곳은 뜻밖에도 지옥이었던 것이다. 불행히도 그들은 천국을 바라고 나선 길을 통하여 지옥으로 빗나가 버렸던 것이다.
W dniach Powtórnego Przyjścia wielu wiernych, rozpoczynających swą drogę wiary z nadzieją wejścia do nieba może w rzeczywistości znaleźć się w piekle. Współcześni Jezusowi arcykapłani i uczeni w Piśmie powinni byli jako pierwsi zrozumieć, że jest Mesjaszem i prowadzić do niego Żydów, ponieważ to na nich spoczywała odpowiedzialność prowadzenia narodu wybranego przez Boga. Aby dopomóc przywódcom żydowskim w wypełnieniu tej misji, Jezus z własnej inicjatywy udał się do świątyni i głosił im Ewangelię wcześniej niż komukolwiek innemu (Łk 2:42-47). Kiedy został przez nich odrzucony, nie miał innego wyjścia, jak tylko przemierzać wybrzeża Galilei i szukać uczniów wśród tamtejszych rybaków. Musiał nauczać wyrzutków społecznych i zadawać się z grzesznikami, celnikami i nierządnicami. Prześladowanie ze strony arcykapłanów doprowadziło Jezusa do punktu, w którym musiał przyjąć śmierć na krzyżu. Dopuścili się tego morderstwa w przekonaniu, że postępują słusznie, pozbywając się niebezpiecznego heretyka i bluźniercy. Po czym do końca życia wypełniali swoje kapłańskie obowiązki, czytając Pismo, dając dziesięcinę i składając ofiary w Świątyni, z niezachwianą pewnością, że zmierzają do nieba. Po śmierci nieoczekiwanie znaleźli się w piekle. Na ironię zakrawa fakt, że droga, którą obrali, aby dostać się do nieba, sprowadziła ich na manowce.
이러한 일들이 끝날에도 그대로 일어날 현상이라는 사실을 알게 될 때에, 우리는 누구나 다시 한 번 자기 스스로를 심각히 되살펴 보지 않을 수 없게 된다. 오늘날의 많은 기독교 신도들은 저마다 천국에의 길을 달리고 있다. 그러나 잘못하면 그 길이 바로 지옥으로 통하는 길이 되고 말 것이다. 그렇기 때문에 예수님은 일찍이 끝날에 있어 주의 이름으로 사귀(邪鬼)를 쫓고 모든 기사(奇事)를 행할 정도로 잘 믿던 성도들을 대하여 불법을 행하는 자들아 내게서 떠나가라(마 7 : 23)고 책망케 될 것으로 말씀하셨다.
Świadomi, że w Dniach Ostatnich wydarzenia mogą potoczyć się podobnie, musimy się wszyscy poważnie zastanowić nad sobą. Wielu chrześcijan podąża drogą, która w ich przekonaniu prowadzi do nieba. Jednakże jeżeli uczynią niewłaściwy krok, mogą ostatecznie skończyć w piekle. Jezus powiedział kiedyś, że w Dniach Ostatnich skarci wielu wyznawców, nawet tych, którym silna wiara dawała moc, by wyrzucać demony i czynić cuda w jego imieniu: „Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości!” (Mt 7:23)
알고 보면 오늘날과 같은 역사의 전환기(轉換期)에 살고 있는 성도들처럼 위험한 입장에 있는 사람은 없을 것이다. 그들이 만일 예수님 당시의 유대인의 지도자들과 같이 그 신앙의 방향을 잘못 잡으면, 아무리 독실한 신앙생활을 하여 왔다 할지라도 그것은 모두 수포(水泡)로 돌아가고 말 것이다. 그렇기 때문에 다니엘은 오직 지혜 있는 자는 깨달으리라(단 12 : 10)고 하였던 것이다.
Prawdą jest, że wierni żyjący w tak przejściowym okresie historii jak obecny, znajdują się w bardziej niebezpiecznej sytuacji niż ich poprzednicy. Jeżeli wzorem przywódców żydowskich z czasów Jezusa uczynimy niewłaściwy krok i zwrócimy się przeciw powracającemu Chrystusowi, wówczas — bez względu na wielkość wiary okazywanej za życia — wszystkie nasze starania okażą się daremne. Prorokował o tym Daniel: „Wielu ulegnie oczyszczeniu, wybieleniu, wypróbowaniu, ale przewrotni będą postępować przewrotnie i żaden z przewrotnych nie zrozumie tego, lecz roztropni zrozumieją” (Dn 12:10).
