umysł duchowy – 生心 [senszim]
Wewnętrzna natura osoby duchowej, kieruje ciałem duchowym. Wyraża serce człowieka i jego tęsknotę za dobrem, prawdą i pięknem. Miejsce przebywania Boga w człowieku.
Etymologia
生 (생) [sen] – życia, urodzić się;
心 (심) [szim] – serce;
rzeczownik (명사), sinokoreański
Znaki hanja: 心,生